Alle blogs op data volgorde
maandag 29 juni 2020
Helemaal blij
De professor krijgt de gegevens door en als dat oog stabiel is gebleven, krijg ik binnenkort de operatie aan het rechteroog.
We gaan het letterlijk en figuurlijk zien.
zaterdag 27 juni 2020
De oude kwaal
En vanmorgen was het goed mis. Pijnlijke krampen en dan breng ik langere tijd en met tussenpozen de ochtend op de badkamer door. Gelukkig was dat niet vannacht. Het voelt als een vlaasontsteking maar dan in de endeldarm. Ik kreeg er zetpillen voor maar gelukkig had ik er lange tijd geen last van en nu zijn ze over de gebruik tijd. Dan maar paracetamol. Misschien wel beter met mijn ene nier want ik las dat die medicatie niet zo best voor de nieren is.
Ik geloof dat ik nu hopelijk het ergste gehad heb/ We zullen zien. En dan gewoon weer kalm aan want de energie is even helemaal verdwenen.
Gisteren was ik al zo lusteloos zonder enige reden dacht ik en ben vroeger dan normaal naar bed gegaan. Een goed teken is dat ik nu niet meer lusteloos ben en overal zin in heb. Ik zou wel willen schilderen en allemaal andere leuke dingen willen doen maar doe het toch maar even kalm aan en hang lekker op de bank met de laptop op schoot te tikken. Dat doe ik ook graag en de WTW blaast er lustig op los dus het is hier goed uit te houden en heerlijk als er dan even helemaal geen pijn meer is. Wat voel je je dan een ander mens.
vrijdag 26 juni 2020
Geslaagd
woensdag 24 juni 2020
Het is warm
Intussen gaat het leven gewoon door en besteed ik er niet zoveel aandacht aan. Dat hoeft ook niet want er is niets dat me opjaagt of waar ik echt tegenaan loop'Ik neem het gewoon zoals het is en dat is toch prachtig dat dat kan. Ik heb geen stok achter de deur en regel mijn eigen tijd. Niets om over te klagen.
Vandaag gaat het aardig warm worden en zelfs daar heb ik tot nog toe geen last van. Het huis is goed geïsoleerd en een airco in het verschiet. Ik ben benieuwd of dat ook MIJN ding is. Het zal denk ik wel lekker zijn als je moe en warm van het boodschappen doen thuiskomt en in een koel huis kunt uitpuffen. We zullen het mee gaan maken. Voorlopig kan ik me nog goed redden in de warmte.
dinsdag 23 juni 2020
Zoom groep
De jaloezieën van schoonmama waren naar beneden geduveld. Ja Ja het valt voor mensen niet mee als je 90 jaar bent en dan ook nog in corona tijd. Ze woont nog zelfstandig anders was ze compleet geïsoleerd geweest van alle kinderen en kleinkinderen. Nu is Ferry haar gaan helpen en tot nog toe niet terug. We wonen niet zo ver bij haar vandaan.
Hopelijk kan hij het oplossen en als hij me nodig heeft komt hij me wel weer ophalen.
Het is een leuke digitale groep om op deze manier contact te hebben. Eigenlijk geen zoomgroep maar via een andere provider.
Gerda had een en ander voorbereid en vertelde ons over verschillende kunstenaars en daarnaast probeerden we wat dilemma's uit de weg te ruimen. Er komen fijne gesprekken uit voort. Het is nu de bedoeling dat we hopelijk per 1 juli eens buiten samenkomen. Ik ben heel benieuwd elkaar te ontmoeten. Ik ben wat later bij dit groepje begonnen dus ken de deelnemers nog niet fysiek.
maandag 22 juni 2020
Fietsen.
zondag 21 juni 2020
Oude foto
zaterdag 20 juni 2020
druppelen
O O niet normaal toch, hondsmoe kwam ik weer terug. Ik ben blij dat ik graag lees en schrijf want er is verder helemaal niets meer uit mijn vingers gekomen.
Ik kreeg bericht van Vreedenhoff dat ze binnenkort weer op een laag pitje met vrijwilligers aan de gang willen voor de activiteiten. Ik heb er al eerder zelf over nagedacht. Wat wil ik er nog mee en wat niet. Ach een middagje klassieke muziek cd tjes draaien vind ik wel leuk om te doen. Ik moet het maar eens even afwachten want ik heb ook hier en daar al gehoord dat vrijwilligers boven de 70 niet meer kunnen omdat ze zelf in de gevarenzone leven. Nou ja dat komt niet van Vreedenhoff maar uit andere bronnen. Ik zie wel.
Veel meer heb ik eigenlijk niet te smoezen. Want over spirituele zaken schrijf ik tegenwoordig op mijn andere blogje en dat bevalt me prima. Ik heb ook nog een blogje waar ik korte tekstjes, voornamelijk herinneringen op post. Misschien moet ik er eens over nadenken om die samen te voegen in dit blog. Want zo vaak schrijf ik daar niet op. Ik zal er eens naar kijken.
Oo ik begin het druppelen van de ogen te vergeten. Komt zeker omdat het goed gaat. Volgende week nog 2 druppels plus die ene. hihihi
vrijdag 19 juni 2020
Werken en daarna genieten
woensdag 17 juni 2020
Airco
Maar dat is nog een heel gedoe wanneer je in een appartement woont waar niet zomaar ergens een buitenunit mag hangen.
Nu hebben we die op de balkon gepland maar die balkon hebben we een paar jaar geleden helemaal in het glas gezet. Nu moeten er weer allerlei aanpassingen komen zodat alle ramen open kunnen en de buitenunit met voldoende ruimte erop kan zodat die kan draaien in tijden van hittegolf.
Gaat allemaal goed komen maar ik word wel weer met mijn leeftijd geconfronteerd. De reorganisatie waar ik vroeger mijn hand niet voor om zou draaien lukt me niet meer en ik laat alles heel geduldig aan Fer over. Terwijl zulke dingen altijd MIJN dingen waren. Nu zit ik het hier even uit te typen terwijl hij hard aan het werk is.
Heb ik daar moeite mee???
Nou ja valt eigenlijk best mee. Maar ik zou wel willen dat ik ⁷tot meer in staat was.
zondag 14 juni 2020
schilderen
donderdag 11 juni 2020
maar nu ff moe
Ik weet van mijzelf dat ik gewoon heel veel energie stop in te zien wat ik zie en daar dan liefst het optimale uithaal. Misschien zit mijn hele leven wel zo in elkaar.
Enfin zojuist zijn we even naar die andere Hans geweest en heb ik gevraagd of ze een vensterglas in mijn bril konden zetten voor het behandelde oog waar ik nu op een afstand zonder bril helder mee kijk. Behalve natuurlijk die vlek in het midden van de MD waar ik omheen moet kijken.
Laat ze nou een glaasje vinden uit een bakje en dat paste zo goed als. Ik moet er wel voorzichtig mee omgaan want het past niet perfect maar dat lukt wel.
Sjonge jonge wat een vreemde gewaarwording. Daar moeten mijn kleine hersentjes even aan wennen. Ik was er duizelig van. Gelukkig heb ik niet veel aanleg voor hoofdpijn. Dus nu gewoon even wennen.
Kijk en dat kost me kennelijk allemaal energie op de oude dag. Maar ik voel me zo kip als een hoentje met alle mogelijkheden die er voor me klaar liggen.
Jaajaa ik weet het wel, zo fris maar nu ff moe.
woensdag 10 juni 2020
Mogelijkheden genoeg
dinsdag 9 juni 2020
Staar
Vannacht heerlijk geslapen met een afgeplakt oog en toen het eraf ging heb ik alles eens goed in ogenschouw genomen. Er wordt dan ook meteen een lens op afstand scherpte in geplaatst dus op afstand kan ik nu met een oog zonder bril kijken al is het beperkt omdat dit het slechte macula oog is waar een behoorlijk stuk in wegvalt waardoor het overgebleven gedeelte wel scherp maar slechts 20% ziet. Ik moet eigenlijk altijd om die min of meer blinde vlek heenkijken. Maar.... ik kan daarmee nu toch beter het wit van het geel onderscheiden omdat de staar eraf is.
s
Over drie weken de controle en dan hoop ik dat het andere oog ook kan. Dan zullen de kleuren en de contrasten iets beter worden hoop ik. En zal het totale zicht, al is het maar 10% toch iets verbeteren.
zaterdag 6 juni 2020
lives matter
vrijdag 5 juni 2020
Een bijzondere dag
Gisteren was het heel anders. De morgen begon met buikpijn. De bekende krampen die energie vreten. Toch maar doorgaan met boodschappen halen maar verder kwam er weinig of niets meer van een actief leven want bij het minste geringste ben ik dan uitgeput.
Vanmorgen begon het al heel wat beter. Goed geslapen, samen ontbijten en wat dingetjes doen die ik gister niet meer kon. Gewoon lekker huishoudelijk bezig zijn. Dat geeft een voldaan gevoel. En dan is er het telefoontje van mijn jongste zoon, een fijn gesprek. Daarna de lunch en wat leuke dingen met de computer en tablet. Heerlijk de meditaties gedaan en daarbij merk ik de ene keer veel meer diepgang dan de andere keer en nu was het bijzonder. En dan komt er ook nog een heel fijn videogesprek met mijn kleindochter die morgen 30 jaar wordt. Als dat alles bij elkaar niet genieten is, dan weet ik het niet meer.
Een hartje waard.
woensdag 3 juni 2020
Rakesh
Steeds meer beperkingen
zondag 31 mei 2020
Dode bomen
Vanmorgen zijn we even naar Ede gereden zodat Fer de Bergman kliniek waar ik mijn staar operatie krijg makkelijk kan vinden.
Onderweg naar Ede was het verbijsterend te zien hoeveel dode en doodgaande bomen er langs de snelweg stonden, Hele stukken bos waren bruin geworden. Triest om te zien. Er is al in weken weinig of geen regen gevallen.
Plotseling bekroop me het idee dat de hele Veluwe langzamerhand zou ontbossen en in een woestijn veranderen. Dat kun je je toch niet voorstellen en als dat al zou gebeuren dan zal ik dat waarschijnlijk niet meer meemaken. Maar die arme kinderen...
Is dat nou zo'n rare gedachte? Er zijn hier toch ook ijstijden geweest en nu zijn wij zelf hard op weg de wereld om te toveren van blauwe planeet tot grauwe planeet.
Wie weet bewerkstelligt de Corona crisis ook nog iets goeds en worden we ons er meer bewust van dat we de planeet blauw willen houden.
Ik maakte ze vanuit de auto en het was nog veel erger dan op de foto's
Zo blijf je bezig.
maandag 25 mei 2020
Nieuw blog
Ik ben een nieuw blog begonnen over dingen die mij bezig houden binnen spiritualiteit.
Zelf vind ik spiritualiteit een moeilijk woord, alsof je alles wat er in de hele wereld 'te koop'is over religies, geloof en wat dan ook, op een hoop gooit en dat vind ik persoonlijk niet zo zinvol/ Ieder mens is uniek en juist dat makt een prachtig kleurrijk geheel. Niet iedereen kan zich vinden in de zelfde dingen. Dat is niet alleen in spiritualiteit zo maar ook in het hele leven.
En dan stuit ik meteen op het volgende probleem want voor mij is het gewone leven niet los te koppelen van het spirituele leven. Hoe spiritueler je bent des te meer ben je verbonden met de aarde en daarmee een geheel. Alles wat zich in het dagelijkse leven afpeelt is net zo spiritueel door je op datzelfde leven te bezinnen. Je ermee uiteen te zetten en te zien welke plek je zelf in dat geheel inneemt.
Dit blogje zou dus net zo goed passen in dat nieuwe blogje dat ik maakte. Het zou heel goed mogelijk zijn dat ik hier steeds minder ga schrijven of misschien niet meer en me (alleen)bezig ga houden met het andere blog.
Dan laat ik dit blog rusten voor wat het is en als je me wilt volgen op het andere blog ben je van harte welkom. In de zijbalk kun je daar je mail adres invullen om ieder nieuw blogje in je e mail te krijgen. Je hoeft geen moeite te doen om een reactie te geven want die heb ik (misschien vooropig) afgesloten en als je me iets wilt zeggen staat er ook een antwoordformulier in de zijbalk. Wel zo makkelijk.\
\
Er staat al een en ander op het nieuwe blog maar de lay out zal, zoals ik dat altijd deed nog wel weer eens aanpassen aan mijn of jullie wensen.
Tot ziens op
http://ellyseigenwijze.blogspot.com/
Ter verduidelijking. Dit blog blijft gewoon staan.
donderdag 21 mei 2020
Staar
Thuis best
dinsdag 19 mei 2020
Opschonen
zondag 17 mei 2020
kleuterschool
Opruiming
Ik ben blij dat ik er ook lol in heb te spelen met al die digitale mogelijkheden. Het houd je van de straat. Dit blogje schrijf ik nu op de nieuwe laptop en daar kan ik ook heerlijk op tikken in schoenmakerszit met een kussen op mijn benen en de laptop
Ja en ik heb een oproep gekregen van de oogarts want die werkt ook weer. Ik ben benieuwd of hij me nog aan staar kan opereren. Misschien scheelt dat voor mijn gezichtsvermogen. We zullen zien.
zaterdag 16 mei 2020
Simone Weil
https://mystiekfilosofie.com/over-deze-site/simone-weil/.
Een paar citaten die ik voor het gemak bewaarde.
Iedere vorm van beloning is een degradatie van energie.
Het gevoel van tevredenheid met zich zelf, na het stellen van een goede daad, (of het voltooien van een kunstwerk), is een degradatie van een hoger soort energie. Daarom dient de rechterhand niet te weten. ..
Op zeker niveau bestaat daarvoor in de godsdienst een equivalent. Bij gebrek aan de glimlach van de koning , zoekt men zichzelf een God te fabriceren, die ons toelacht. Of men prijst zichzelf. Een gelijkwaardige beloning is onontbeerlijk. Onvermijdelijk als de zwaartekracht
De noodzaak van een beloning, die het equivalent is van wat men geeft. Maar als men die noodzaak geweld aandoet, blijft er een ruimte en er ontstaat een soort aanzuiging van lucht: dan komt de bovennatuurlijke beloning. Zij komt echter niet, als men al een andere vorm van compensatie ontvangen heeft: die leegte laat haar komen. Hetzelfde geldt voor de kwijting van schulden ( en dat betreft niet slechts het kwaad, dat anderen ons aangedaan hebben, maar ook het goede, dat men hun doet). Ook daarbij aanvaardt men het ontstaan van een leegte. De leegte aanvaarden in zichzelf is iets bovennatuurlijks. Waar de kracht te vinden voor een daad, waartegenover geen compensatie bestaat?
compensatie bestaat?
Die energie moet dus van elders komen. Maar voordien is een zelfonthechting nodig, iets wanhopigs, voordat dit vacuüm ontstaan kan. Leegte: diep-donkere nacht. Bewondering, mededogen ( en vooral die beide tezamen) leveren werkelijk energie op. Maar men dient zich die te kunnen ontzeggen. Gedurende enige tijd moet men zonder énige beloning blijven; of die nu van natuurlijke of bovennatuurlijke aard is.
Nou is dit natuurlijk wel heel erg uit de context gerukt. Maar ik vind het zo mooi dat er die relatie met het Boeddhisme in is te vinden. Hoe bestaan we? Niet de manier waarop we denken te bestaan. En dat wordt in dat hele boek van Simone ook wel duidelijk.
Wat vullen we niet llemaal zelf in en denken we te weten. Zelf in de stilte verbeelden we ons soms Het gevonden te hebben. Pfff.
donderdag 14 mei 2020
mondkapjes
Als je jonger bent en jonge kinderen hebt is het veel erger als je iets overkomt. Misschien houd ik er zelfs wel rekening mee dat het me kan overkomen en dan hoop ik in rust te kunnen blijven.
Maar nu zit ik gewoon lekker op de bank en heb helemaal mijn draai gevonden met de laptop op schoot erop los tikken. Ik heb er een stickje met foto's in gestopt en kan zo lekker rondsnuffelen in oude foto's.
dinsdag 12 mei 2020
Digitale contacten en Corona
Vanmorgen wel even kunnen lachen al was het jammer dat Marguarite afhaakte omdat ze net als ik de dingen op haar computer niet kreeg zoals het door Kiemiya gepland was. Jeetje wat een lastige namen. Ik weet nu nog niet hoe je ze schrijft. maar goed,...
Gelukkig heb ik er niet zo'n moeite mee als het niet lukt ik ben doorgegaan tot ik het via een omweg wel voor elkaar kreeg. Ik begrijp nu dat ik mijn laptop uit de tablet modus moet halen en dan is het wel mogelijk om te multitasken. Twee schermen tegelijk open. Ik ben benieuwd of het volgende week gaat lukken.
Als we bij Motel Spatie, waar genoeg ruimte is voor de 1,5 mtr afstand van elkaar, een keer bij elkaar kunnen komen dan gaan we iets met boekbinden doen van de bladen die Gerda uit zal draaien over hetgeen we gezamenlijk gedaan heb,. Daar heb ik wel zin in want het zou leuk zijn als ik iets meer van die techniek zou kennen. Dan zou kan ik later misschien ook wat A4 of A3 bladen kunnen binden van mijn werkstukken die ik nu in plastic mappen heb.
Ik ben benieuwd hoe het met die Corona verder zal verlopen. De kinderen mogen nu weer met restricties naar school en er worden ook andere dingen weer losser gelaten. Maar ik ben er niet erg gerust op. Het betekent alleen maar dat er weer meer intensief care bedden beschikbaar zijn. Ik blijf in ieder geval maar zoveel mogelijk overal vandaan en lekker in mijn eigen huisje voor zover dat mogelijk is. Niet dat het zekerheden geeft want ik ben er wel degelijk van doordrongen dat het ondanks dat zomaar mis kan gaan. Gelukkig ben ik daar niet bang voor als het komt dan is het vroeg genoeg om in een deuk te schieten en misschien blijven wij er wel van verschoont. Wie zal het zeggen. Ik merk dat ik tot nog toe alle rust in mijzelf kan vinden . Ook als ik er dieper over nadenk en me bewust maak dat het zomaar mis kan gaan.
vrijdag 8 mei 2020
Tijden veranderen 1952-2020
En hoe is het nu, anno 2020?
Heel leuk om dat nu weer eens terug te lezen en te weten hoe mijn leven zich tot op dit moment ontwikkeld heeft. Nog steeds ben ik heel dankbaar voor de mogelijkheden die ik in de Boeddhistische filosofie en levenskunst heb gevonden. Ik heb daar zoveel van geleerd en sta veel vrijer in het leven dan dat ik me ooit vroeger voor had kunnen stellen. Dat schept veel meer mogelijkheden en geeft ruimte om te gaan met de dingen die op mijn pad komen.
In crisis tijd zoals die zich nu voordoet met de corona crisis merk ik dat er ruimte is en ik hoef niet in paniek te vervallen. Zoveel mooie levenslessen en oefeningen, die me tot hier hebben gebracht. Dat maakt dankbaar. Dat is leven met alles erop en eraan. Alles mag er zijn. Het is aan mij om er op een goede manier mee om te gaan in alle bescheidenheid wetend dat het heel bijzonder is dat blokkades me niet hebben belemmerd om tot hier te komen.
Dank, dank, dank voor alle mooie lessen die ik door Gelek Rinpochee en alle mede studenten heb mogen leren.
Rust en ruimte
Wel heb ik vanmorgen voor de tweede keer boodschappen gedaan. Het is allemaal netjes geregeld in de winkels. De handvatten van de karretjes worden netjes schoongemaakt maar ik betrap me erop dat ik met mijn handen ook aan de ijzeren bak zit en niet alleen aan de handvatten. Thuis meteen maar weer goed mijn handen wassen in de hoop dat we van het virus verschoond zullen blijven.
Ik ben een nieuw prive blog gestart. Ik heb altijd graag dagboekjes bijgehouden en ik merk dat ik ook graag heel persoonlijk schrijf ooit schreef ik al een boekje over mijn leven omdat ik toch wel een zware periode heb gekend tijdens mijn echtscheiding waarin ik door mijn ex echtgenoot met de dood werd bedreigd. In een bepaalde periode vond ik het fijn die moeilijke tijd te delen op een blog en in een boekje. Nu schrijf ik dagelijks over betere tijden en hoe ik in het leven sta. Het blog is niet publiekelijk toegankelijk en dat vind ik fijn. Het geeft me een vrijer gevoel om te schrijven. Niet dat er zoveel geheimzinnigs op zou staan echt niet, maar ik voel me vrijer om te schrijven . Ik heb niet meer zo de behoefte om te delen want het heeft allemaal niet zo veel 'om het lijf'.
In het verleden staan er veel blogjes in dit Magazijn waar op gereageerd werd, daar heb ik heel veel van geleerd en ook hoe moeilijk het is om op de juiste manier uitdrukking te geven aan de eigen gedachten en levensbeschouwingen. Dat werd me niet altijd in dank door iedereen afgenomen. Af en toe kwamen er nogal wat discussies los. Dat vond ik niet altijd makkelijk.
Nu het bloggen allemaal op een lager pitje staat en er meer oppervlakkige contacten zijn op Facebook merk ik dat ik het toch ook fijn vind om hier, zonder heen en weer gepraat, te schrijven. Dat geeft meer rust en ruimte.
Een bloemetje voor het weekend
vrijdag 1 mei 2020
Sterven
Ik heb haar leren kennen bij Jewel Heart in de jaren 90. We waren tegelijk begonnen met de cursis in de Lam Rim.
Ze was een mooi mens. Liefdevolle vriendelijkheid was op haar lijf geschreven. De laatste jaren gaf ze ook lessen in de vier hartkwaliteiten en haar cursisten voelden zich helemaal thuis bij haar.
Ze was zelfs nog iets jonger dan ik en binnen 2 uur was ze er niet meer. Dat zet me wel weer aan het denken. Zeker is het dat ik geen moeite heb met het nadenken over sterven. Me daarmee vertrouwd maken geeft me veel. Het laat me de kostbaarheid van het leven zien. En het heeft me nu aangezet om toch een en ander op te gaan schrijven. Er zijn toch altijd mensen die achter blijven. Eigenlijk heb ik niet meer zoveel te vertellen. We weten wel hoeveel we om elkaar geven. Dat geeft rust.
Gedragsverandering.
Tijdens de corona crisis wordt het wel (pijnlijk) duidelijk hoe alles van elkaar afhankelijk is en hoe wij als mensheid daar de oorzaken en de gevolgen voor creëren. We hebben ons verheven tot heersers over de wereld en gedragen ons alsof wij het voor het zeggen hebben. Zonder dat we beseffen waar we mee bezig zijn.
Ook al is de wetenschap nog zo vol van kennis in theorieën en praktijk, de gevolgen van ons handelen, is op de lange termijn onmogelijk te overzien. We zullen moeten leren leven met dat wat we aangericht hebben en de gevolgen van alle ingrepen die we hebben gedaan moeten handelen.
Draait de wereld gewoon door omdat hij onafhankelijk van ons functioneert? Volgen de seizoenen elkaar op alsof er niets aan de hand is. Verandert er in principe niets aan onze aardbol. Heeft ons handelen daar in essentie geen invloed op?
Lijkt me vrij onlogisch te denken dat het wel weer goed zal komen als we zien hoe alles met elkaar verbonden is en hoe er als het ware kettingreacties ontstaan door onze manier van leven. Als we er ons op een uiteindelijk onwetende manier altijd weer mee blijven bemoeien en beslissingen nemen op basis van onze hebberigheid in welke vorm dan ook. Niet alleen in materiële zin maar ook in de zin van dat de dingen zich aan MIJ aan zouden moeten passen.
Er zal wat moeten veranderen. Maar of dat ook lukt en of we na verloop van tijd niet weer terugvallen in ons aangewende diep geworteld gewoontegedrag.? Dat is de vraag.
Om te voorkomen dat we weer in dat gewoonte gedrag vervallen, is denk ik een veel langer leerproces nodig dan we nu in een paar maanden corona crisis zien. Een wereldwijde motivatie van:
Dit nooit weer.
Ik zie het nog niet gebeuren. Straks hobbelen we weer gewoon verder. 😓
vrijdag 17 april 2020
Kreten
Loslaten
Positief denken
In het NU zijn
Zonder enige onderbouwing worden ze overal op losgelaten. Prachtige citaten worden uit hun context getrokken en driftig rond gestrooid. Soms heb ik zelfs de neiging eraan mee te doen omdat ik graag direct en spontaan handel maar als ik er beter over nadenk en ook dat doe ik graag, dan bedenk ik mij. En ik overdenk dan het volgende:
Neem nou dat positief denken bijvoorbeeld.
Het is prachtig als je de mogelijkheden in jezelf hebt om zo te kunnen denken. Het gevoel dat wanneer het allemaal niet zo meezit je de mogelijkheid hebt om te voelen en te weten dat het wel weer beter zal worden. Het komt allemaal op zijn pootjes terecht.
Maar wat nu als die mogelijkheid er niet is. Als er niet meer zoiets bestaat van beter worden of zo diep in de put zitten dat er geen uitkomen meer aan is. Dat alle mogelijkheden fysiek en psychisch geblokkeerd zijn. Doe je dan met het uiten van zulke kreten geen mensen tekort die tot aan de lippen in de ellende zitten? Draai je dan niet alleen maar om je eigen mogelijkheden tot een bepaalde manier van denken heen zonder erbij na te denken dat het bij jou ook weleens anders zou kunnen worden in tijden van ziekte of dood? Wals je dan niet overal overheen?
En dan loslaten. Ja natuurlijk dat kunnen we honderd keer zeggen tot in het oneindige maar er zijn altijd wel weer nieuwe dingen die op poppen. Dingen die ons bezig houden waar we maar moeilijk los van komen omdat ze ons toch wel aan de botten komen. Eigenlijk net als in het bovenstaande komen er altijd wel weer nieuwe dingen naar boven en blijven we in hetzelfde kringetje ronddraaien. En maar vechten om los te laten. Daar is geen beginnen aan. Het gaat maar door en houdt niet op. Je zou alleen al moe worden van het vechten. Moet dat dan?
Stop
Laten we in het NU blijven. Dat op hetzelfde moment al geen nu meer is dus eigenlijk niet eens als zodanig bestaat. Ieder moment zijn we een stap verder en denken terug aan het vorige moment. Het enige dat er is is ERVAREN.
Ervaren. Kijken en voelen wat er gebeurt. Dat is het startpunt om vrijuit te kunnen leven. Dat is meditatie en gaat altijd zonder ophouden door als we ons daar bewust van zijn. Zonder iets anders te willen dan ervaren.
Het leven met alles erop en eraan er laten zijn zoals het is.
Misschien is overgave een beter woord
Als het leven moeilijk is en je kunt er iets aan doen, doe het dan. Als je er niets aan kunt doen denk er dan niet over na maar ervaar.
Ervaar ook hoe je ermee omgaat. Wees je bewust van alles wat je als moeilijk of pijnlijk ervaart en verval niet weer in de kretologieën. Kijk er alleen maar naar. Het mag er allemaal zijn,
Dat geeft vrijheid.
Dat vereist een aandachtig leven. Vrij van allerlei invullingen.
Voor mij een dagelijkse oefening.
woensdag 15 april 2020
Zwaar werk
Nee ik doe helemaal geen boodschappen meer.|Dat doet Fer. Ik rijd geen auto meer en we willen niet samen boodschappen doen dus gaat hij alleen. Eigenlijk kom ik nauwelijks nog buiten. Het komt er gewoon niet van om een wandelingetje te maken. Laatst zijn we wel even samen naar de apotheek gewandeld om wat medicatie op te halen. Pfff dan merk je hoe snel je conditie achteruit gaat. Dus...
ben ik begonnen met oefeningetjes. Van mijn 14de tot mijn 40ste heb ik op klassiek ballet gezeten en ik dacht. Die vroegere herinneringen gaan niet zo snel verloren. Hupekee: Plier, Relever Battement voor zij achter etc. Alles op een heeeeel laag pitje, maar ja. nu zit ik hier toch met spierpijn en zakte bijna door mijn benen. ghaghagha. Toch maar nog een lager pitje gebruiken. En gewoon zachtjes doorgaan.
Ik kreeg vanuit een 55 plus project een leuke opdracht. Welk kunstwerk ik zou maken en waar zou ik het dan neerzetten. Het was heel inspirerend gebracht en ik zag het al voor me. Dus ben ik aan de gang gegaan.
Ik schreef:
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)