maar
Wie en wat ben ik?
Mijn
gevoelens.
Soms ben ik
boos, soms ben ik aardig, soms ben ik geïrriteerd, soms loop ik over van
sentiment, soms zit ik te huilen. soms ben ik aan het schaterlachen.
De ene keer reageer
ik zus op een bepaalde situatie, de andere keer reageer ik op dezelfde situatie
heel anders.
De ene dag
heb ik pijn de andere dag voel ik me rot
en als de zon schijnt voel ik me stralend.
En dat heb
ik allemaal in me zitten??!!!
Hoe is het
mogelijk. Maar wie van al die mogelijkheden ben ik nou toch echt zelf?
Daarbij komt
ook nog dat ik me steeds meer afvraag wat er nog over is van het kind dat ik
ooit was. Heb ik nog dezelfde gevoelens ben ik nog steeds het angstige kind of
de lacherige puber en van de zorgzame moeder komt ook niet veel meer terecht,
want daar zijn de omstandigheden niet meer naar. Het zit er misschien allemaal nog
wel in, maar alles is zo veranderd het komt niet meer tot uitdrukking in mijn
gedrag.
Een beetje
oneerbiedig gezegd denk ik dat ik het product ben van oorzaken en
omstandigheden die steeds weer veranderen en ik verander mee. Op die
omstandigheden reageer ik altijd weer anders want ik heb alle mogelijkheden in
mij zitten. En dan te bedenken dat ik lang niet in één leven met alle
omstandigheden in aanraking kan komen. Hoe zou ik in oorlogssituaties handelen?
Ik kan wel denken zus of zo, maar de werkelijkheid is heel anders dan ik nu kan
weten.
Mijn lijf
O.. ik weet
het, ik ben mijn lijf. Mijn hersens en denken. Zou ik een ander zijn als ik iets uit of van
mijn lijf zou moeten missen. Ik denk het niet, maar dan zijn de omstandigheden
wel weer zo waardoor ik me misschien anders zal voelen. Ik zelf verdwijn dan
toch niet. Dan ben ik dus ook niet mijn lijf.
Zou ik een
ander zijn als ik verward zou raken, want mijn hersens horen ook bij mijn lijf.
Nee ook dat denk ik niet. Ik verdwijn dan toch niet ondanks alles.
Mijn ziel
En nu hoor
ik je zeggen ik ben mijn ziel.
Ja en nee.
Dan zal ik daar toch eerst eens een echte verbinding mee moeten zoeken en niet
denken dat alles wat IK denk dat IK ben met de ziel te maken heeft. Ik heb het
liever over bezieling. Want ik HEB geen ziel. De ziel is dat wat mij vanuit het
goddelijke aanstuurt me inspireert en leven schenkt me beademt van minuut tot
minuut steeds weer anders. Daar ben ik me nauwelijks van minuut tot minuut van
bewust. En of ik me daar echt door laat leiden en of ik me daar aan heb
overgegeven is voor mij nog lang niet zo zeker. Daarvoor ben ik lang nog niet
aandachtig genoeg. Maar ik doe mijn best en dat is goed genoeg.
Ik hoef en
wil me daar geen illusies over maken.
Trouw
blijven
Wel wil ik
graag trouw blijven aan mijn beloften, maar…
Trouw
blijven aan mijzelf? Wie ben ik dan eigenlijk en is het zo noodzakelijk dat IK
of ZELF te vinden en vast te houden? Heeft dat misschien met willen hebben te
maken?
Verandering
Ik ben blij
dat ik als persoon veranderen kan en mag omdat het eindeloze mogelijkheden
biedt. Ik vind het heerlijk om doordat ik kan denken en leven meer vrijheid krijg.
Ik hoef niet meer zus of zo te zijn. Ik mag alles zijn. Ik mag zijn wat ik op
dat moment ben.
Vinden
jullie ook niet?
I love it.
mixed media op papier
