Binnen kijken

in de Frauenkirche.

Meer kon ik er niet van maken, want we werden tot de orde geroepen: fotografieren verboten!
Weer buiten werden we met een blaasorkest verwelkomt. Geen fanfare, maar aangename  Bachíaanse tonen.

Frauenkirche Dresden

Dresden heeft zwaar geleden onder de bombardementen in de tweede wereldoorlog.
Het is onvoorstelbaar hoe deze stad herbouwd is op de ruïnes van de bombardementen. Letterlijk steen voor steen is herbouwd met zeer veel oude maar ook nieuwe stenen.
De oude stenen zijn duidelijk herkenbaar aan de zwarte structuur die veroorzaakt wordt door het oxideren van het ijzergehalte dat daarin aanwezig is. Nieuwe stenen zijn daardoor nog lichter van structuur.


 Duidelijk zichtbaar zoals in dit poortje dat ik achteromkijkend maakte en toegang geeft naar het grote plein waar o.a. ook de Frauenkirche staat waar na de oorlog nog maar weinig van over was. De hele heropbouw en uitleg over alle prachtige gebouwen ben ik niet van plan hier te vermelden.  Informatie is altijd op Wikipedia te vinden. Over Dresden en de Frauenkirche bijvoorbeeld op http://nl.wikipedia.org/wiki/Frauenkirche_(Dresden)
De plaatjes ervan laten zien ligt me nader aan het hart.

Doorlopend in de richting van de Frauenkirche zag ik aan de rechterkant dit moderne gebouw. Even een kiekje en dan weer verder.

Op naar het grote plein voor de kerk, daar moesten we naartoe.

Maarten Luther houdt de wacht.
Duidelijk zijn de weinig overgebleven en hergebruikte oude stenen in de muur te herkennen aan deze zijde.

.