We hebben de laatste tijd weer heerlijk veel gefotografeerd. Dat heb je vooral in het voorjaar is de behoefte groot om lekker naar buiten te gaan. En ja, de ereprijs staat in bloei een klein maar dapper bloempje.
Het gekke is dat ik zo goed merk hoe iedere keer het leven verandert. Ik heb nog wel steeds het idee dat ik een serie foto's maak waarmee ik ook wat op het blog kan zettten maar in de praktijk komt er niet meer zoveel van.
De dagen worden steeds korter merk ik met het oud worden en voor ik een serie klaar heb om te plaatsen ben ik alweer met iets anders bezig en is mijn verhaal verdwenen.
We waren weer in de insectentuin en het hotel werd druk bezocht. Maar het was lastig te fotogroferen. Die beestjes zitten nooit stil. en voor je het weet staat er een kontje op in plaats van een kopje'
Maar Okee op een bloemetje zijn ze wat gewilliger. ook al moet je er razendsnel bijzijn.
Dat is het verschil tussen het korte leven van een snel levend insect en een langzaam levend oudje.
Aan de overkant is het aangenaam vertoeven. Daar is de lommerijke heemtuin met landerijen, bloemen en watertjes.
Maar ook daar zit ik dan soms te lang in de zon om in allerlei standjes het juiste plaatje van de net aankomende orchidee te fotograferen Ik neem aan dat hij dit is want ze staan er ieder jaar op dezelfde plek. Maar eerliojk gezegd lijkt het zo meer op Zennegroen en heb ik me voor niets uitgeslooft en plat op mijn buik gelegen 🤣
En nog veel heter wordt hjet in het zonnetje bij de orgie, nee geen orchidee maar echt de orgi
Later thuis kost het heel wat moeite uit de vele shots een paar leuk selecties te maken, maar ook dat is heel leuk om te doen
En dan zoek ik wat veerkoeling bij de eendjes. Die doen het kalm aan.
Voordat ik dan thuis een selectie uit meer dan 200 fotootjes heb gemaakt en ze allemaal bewerkt is de lol er af om ze nog te publiceren. Maar zelf heb ik er wel plezier aan beleeft en nu besluit ik met deze twee kleine libellen of juffertjes die ik nog nooit eerder zag. Wel effen blauwe maar niet deze in hun gevangenis pakje.
En wie weet krijg ik vandaag of morgen weer de geest en komt er weer wat vaker een blogje.
