Vanmorgen was het zover en kon ik even een kijkje nemen in haar nieuwe huisje waar ze druk bezig waren met witten van de muren.
Ook haar zoon zag ik na zoveel jaren weer in levende lijve terug. De jaartjes tellen en de uiterlijkheden zijn zo anders geworden maar het gevoel is hetzelfde gebleven .
Het was een feest van herkenning voor mij en liever zou ik ons zeggen want zo voelde het.
Een bliksembezoekje maar niet minder vreugdevol. Wat zal de toekomst nog voor ons in petto hebben?
Daarna doorgereden naar park Lingezegen waar morgen voor het laatst de schilderijen van vele kunstenaars hangen in de open lucht.
Het werk van Annemarie hangt er ook en dat ben ik nog even gaan bewonderen. Maandagmorgen ga ik ook na een corona pauze weer naar de kwa waar zij ons begeleidt bij het schilderen en alrijd weer zinvolle opmerkingen heeft die mij vaak nieuwe openingen geven. Blij dat ik weer gaan kan.
En zo wandelen we de zomer uit de herfst in.
