Ik kreeg een artikeltje dat een vriendin dat ik daar mooi bij aan vond sluiten vandaar dat ik het hier plaats.
ZEKERHEID
In de New Age business wordt een hoop geproduceerd. Te veel, denk ik, vooral omdat de gewone lezer door de bomen het bos niet kan vinden. Al die methodes om beter te worden, beter te mediteren, jezelf te vinden (whatever that may be), contact te krijgen met space-brothers, natuurgeesten, dieren, aura's te zien en kundalini te activeren, het wordt me wel eens teveel. Daarom kom ik tegenwoordig maar zelden in een New Age boekhandel: zo'n uitstalling overtuigt me vooral van wat ik níet wil hebben.
Natuurlijk liggen er ook goeie boeken, waardevolle boeken, boeken die me even in m'n portemonnee laten kijken of ik wel genoeg geld bij me heb.
Maar de vraag blijft prangen: hoe weten al die schrijvers van boeken en van internetblogs zo precies hoe't zit met het leven? Waar halen ze hun wijsheid vandaan?
Uit zichzelf, zegt de getrouwe New Ager. Dat zal wel, want de meeste boeken zijn niet voorzien van een bibliografie, en in het geval van een 'leer' of een 'theorie' vind ik dat om te beginnen al verdacht.
Want in mijn ervaring - en ik heb veel gezien en nogal wat afgelezen - zijn er maar weinig mensen die 'uit zichzelf' de wijsheid bezitten om anderen te vertellen hoe ze moeten leven, of de kennis bezitten om te weten waar ze hun wijsheden op baseren. Vooral aan dat laatste is nog wel eens gebrek. Men weet niet veel, en dat leidt al gauw tot de illusie dat men zelf heeft bedacht wat als het even wil al duizenden jaren in omloop is.
Natuurlijk is daar een weg omheen, want die schrijvers vertellen hun wijsheden als een verhaal, of ze presenteren zich als geestelijk heel bijzonder, of ze leggen gewoon de verantwoordelijkheid bij het 'zelf' van de ander. "Het zit allemaal in jezelf" is hun boodschap. "Je hoeft alleen maar naar mij te luisteren en dan komt het er vanzelf uit."
O, zo.
God beware ons voor de betweters, de wijsneuzen, de zichzelf op de borst slaande verlichten en de mooipraters, de dommerikken en de oppervlakkige gelukszoekers.
Hij geve ons onderscheidingsvermogen en verstand, zodat we niet overal intrappen, geen secteleiders achternalopen, geen goeroes aanbidden, geen politieke leiders kritiekloos geloven, en onze voeten op de grond houden.
Houvast ...misschien, in wie ons voorgingen, hun ster achterna. In authentieke spiritualiteit, in uitgevochten levens, in doorleefde wijsheid, in een eenvoudig mens, in een pretentieloze ontmoeting.
Het leven is nou eenmaal niet iets wat we uitgelegd kunnen krijgen. Er zijn geen paden en er is geen zekerheid en geen houvast. We kunnen geloven en hopen en proberen de hobbelige weg te gaan die naar onze uiteindelijke bestemming voert, en leren van onze ervaringen en van onze fouten. We kunnen hopen op wijsheid en op vergeving.
Maar zekerheid...gelukkig niet.
Dat is precies de reden waarom het noodzakelijk is altijd alert en kritisch te blijven. Waarover ik in het vorige logje sprak.
Mijn ervaring is dat ik zonder iemand met know how vanuit authenticiteit nooit dat had kunnen leren wat ik wilde leren. Uitgaande van het feit DAT ik wil leren en dat wil ik nog steeds, want het is eindeloos.
Als ik denk dat ik het zelf wel weet houdt dit hele verhaal natuurlijk op.
Al is iets nog zo waardevol
het is zinloos er domweg achteraan te hobbelen.
Pas wanneer de waarde ervan
door de persoon herkend wordt
doordat hij/zij zich erin heeft verdiept
krijgt het zin en meerwaarde.
Dat geldt voor alle fenomenen
