Een kwartiertje. Flink de pas er in en een lemniscaat door het park gestiefeld. Zonder fototoestel en gewoon even stevig doorstappen. Ik moet me er altijd toe dwingen. Maar nu wilde ik even een kaartje in een brievenbus depoberen en huppekee meteen het park door.
Maar de koffie riep want die zou ik krijgen als ik thuiskwam. HHHMMMM lekker een kopje warme cappuccino
Maar het is toch van de gekke dat ik me er altijd weer toe moet dwingen een ommetje te gaan. En als ik dan ga dan geniet ik er mateloos van.
Maar ja in huis is het ook zo genieten en daar kan ik me vaak niet van losweken.
