Nostalgie

Een paar jaar geleden zocht ik het huis op waar ik als kind woonde en waar ik zoveel heerlijke kinderherinneringen aan heb.  Toen stond die grote boom niet voor het raam en in mijn herinnering was alles natuurlijk veel groter, want ik was heel klein. 😄.
Rechts woonde een gezin met vier jongens en aan de linker kant woonde de zus van mijn vader met drie kinderen.  Door het poortje kwam je in de geschakelde achtertuinen.

Toen ik het stoepje op liep stond ik er versteld van hoe klein het allemaal was. Wat vroeger een enorme trap met grote treden was, waar ik rechts bovenaan zat met een buurmeisje en mijn moeder die Opoe uitzwaaide na een bezoekje,

Al dat grootse was gekrompen tot een klein stoepje.

We keken  uit het raam dit straatje af waar toen geen auto's stonden en daar speelden we castie, hinkelen, stokspringen, witte zwanen zwarte zwanen, wie gaat ermee naar Engeland varen, tollen, met 4 ballen  kaatsen tegen de muur van het hoekhuis en nog veel meer.. Aan de rechterkant op deze foto tegenover ons huis woonde de kruidenier van de Burg

Ieder week mocht ik voor een kwartje een fles champagne gazeuse kopen. Mijn moeder vond dat ik  te weinig dronk met mijn ene nier en dat moest er maar vanaf van het weekloon. In dat leuke kruidenierswinkeltje werd zo af en toe een enorm groot blok ijs bezorgd voor de koeling van de producten. Die werd door de winkelier op de stoep in stukken  gehakt. Wij kinderen kregen dan wel een stukje van de splinters om op te sabbelen. Dat was feest

En niet te vergeten. Onderweg naar school, halverwege deze straat voorbij de garage was een snoepwinkeltje. Heeeeel af en toe kreeg ik ook een stuiver om van die heerlijke kleine dropjes met een gekleurd suikerlaagje te kopen.'
Het leven was goed voor mij als kind.