En er zal licht zijn

Ik ben dus heel hard aan het oefenen geweest op mijn nieuwe gitaar en dat viel best tegen. O ! O ! stalen snaren snijden toch echt harder in de vingertoppen dan nylon snaren. Ik heb een paar dagen behoorlijk last gehad maar ben stug doorgegaan en ik denk dat het grootste leed nu geleden is. 

Maar ik heb wel de oude spaanse gitaar  met nylon snaren meegenomen naar Vreedenhoff en heb daar samen met Fanja die een gezellige middag organiseerde voor bewoners op de gemeenschappelijke huiskamer de boel op stelten gezet.😜 . En ik dus lekker rammelen op mijn oude gitaartje en ik heb genoten. Ook de verzorging was enthousiast en ik niet minder. De bewoners hebben heerlijk mee gezongen en een van hen brengt volgende keer zijn trekharmonika mee. Ja alles in C hoor zei hij tegen me en dus volgende keer alles in C. Maar niet iedere week. Dat wordt me toch een beetje teveel bij alle andere dingen die ik nog meer wil doen.

Gisteren hebben we een paar nieuwe pannen voor de inductiekookplaat gekocht. Daar ben ik heel blij mee. Ik zou het bijna leuk gaan vinden eten te koken  pffff. Zo zie je maar wat omstandigheden belangrijk zijn voor een goed leven want we hebben ook een nieuwe lamp gekocht en ik kan niet wachten tot het donker wordt en hij aankan. 

nog ff  wachten... En er zij licht !!!!

Angelo Branduardi - Scarborough Fair

 

Een tijd geleden kwam ik hem plotseling weer tegen. We waren in Italië in Arezzo en daar stond hij op een aanplakbiljet voor de grote kerk. Er zou 's avonds een concert door hem worden gegeven. Helaas zouden wij dan alweer lang vertrokken zijn. Wat heb ik in de jaren 80 genoten van zijn muziek. 

Op zoek op YouTube kwam ik hem weer tegen.  Misschien doe ik er niemand een plezier mee maar mijzelf wel. Ik heb een CD tje van hem besteld en die is onderweg. Dat wordt straks genieten.

Ik weet niet eens wat YouTube hier nu neergezet heeft. Misschien niet eens wat ik zocht. Ik ga luisteren. Ik ben benieuwd.

Update:

Helemaal goed.

Spelen

 Vanmorgen weer eens even de gitaar opgepakt. Het eelt dat ik vorig jaar zo zorgvuldig op mijn vingers kweekte, zou er tijdens deze corona periode gewoon weer afslijten. Daarvoor had ik een stok achter de deur nodig om te spelen maar ja, als dat wegvalt raakt het spelen in de versloffing. Ik speelde wat ouderwetse liedjes in het verzorgingshuis voor een  zanggroepje maar dat stopte door Corona.

Toch wel leuk om weer even te spelen. Moet ik toch maar weer vaker doen misschien wordt het eelt dan ook weer wat steviger dat is minder pijnlijk. Naarmate je ouder wordt krijg je ook vaak minder vlees op de botjes. Dat is ook voelbaar. Dat vlees is aan de wandel gegaan naar plaatsen waar ik er geen behoefte aan heb 😣😀.

Enfin vandaag poetsen. Het is er goed weer voor. Ik ben al even met de plantjes bezig geweest en zo komt mijn  hulp en die gaat zingend aan het werk. Daar ben ik blij om want poetsen is mijn ding niet echt.

Ik ben weer aan het schrijven voor het andere blogje.  Of het wat wordt? Ik weet het niet. Ik doe maar wat en vind het gewoon leuk mijn denken te verwoorden en op te schrijven.

Kerststemming

klick op de link

kerstmuziek

Kerstemming

Het muziekmiddagje op Vreedenhof zit er weer op en om in de kerstsfeer te komen en omdat het na sinterklaas en voor kerst was maakte ik er een heel kerstprogramma van.

Ik opende met the king's college choir; KOMT ALLEN TEZAMEN. O come all ye faithful

Dat was een goede opening want tijdens de muziek werden er nog verschillende bewoners in de koffiekamer gebracht door de verzorging. Sommige in rolstoel, anderen aan de arm van de verzorgende.
Ik had, zoals gewoonlijk verschillende muziekstukken uitgezocht maar nu  kerstconcerten  van Bach, Corelli, Locatelli e.d. en terwijl de bewoners rond de tafel naar die bekende werken luisterden werd er nog een echtpaar binnengebracht die ik nog niet eerder zag. Hij lopend, zij in de rolstoel. Hij kreeg een plaatsje achter de kring zodat de rolstoel  voor zijn stoel neergezet kon worden. Zo bleven ze in contact met elkaar. Zij zat voorovergebogen en hij boog zich steeds liefdevol over haar heen, luisterde en gaf haar wat te drinken of antwoord op haar vraag nauwelijks hoorbaar voor de luisterende mensen rond de tafel. Hij gaf haar een zakdoekje en ze leek wat verdrietig, niet op haar gemak.
Zo zaten ze daar een tijdje samen maar mij was het duidelijk dat zij het niet lang vol zou houden. Al gauw bleek mijn vermoeden juist. Hij maakte aanstalte op te staan. een jas of vest vouwde hij zorgzaam op en legde het over de rolstoel. De vrijwillegers die in de pauze de koffie verzorgen lieten het net als ik allemaal even gebeuren. Toen hij zijn stok pakte en schuivelend achter de rolstol begon te manouvreren schoot de vrijwilligster te hulp en hielp hen naar buiten. Het is zo aandoenlijk zo'n tafereeltje  aan te zien onder de klanken van de mooie muziek.

Ieder 1ste vrijdag van de maand kom ik weer blij thuis want ik weet dat er weer een groep ouderen was die deze middag genoten hebben en ze laten dat dan ook  merken. Aan het eind van de middag kondigde ik aan dat ik wilde besluiten met Stille nacht Heilige nacht.

Oooo mooi en mogen we dan meezingen?
Ja natuurlijk, dat is toch heerlijk, zo hard als je maar wilt.

En inderdaad werd er ook meegezongen.

Ik was weer helemaal blij toen ik door de regen naar huis wandelde

Klassieke muziekmiddag

Gaat toch veel meer werk inzitten dan ik had gedacht. Heb ik in het totaal al zeker vier uur achter de computer doorgebracht om muziekstukken en componisten te googlen zodat ik bij de volgende klassieke muziek middag iets te vertellen heb en niet alleen maar 'plaatjes draai'. Het wordt nog eens zoiets als de 10de van Tijl.  Maar goed ik denk wel dat ik nu ruim een uur bij elkaar heb gescharreld. Het moet natuurlijk ook wennen want ik heb geen enkele routine als klassieke muziekdiscjockey,
Nederland mag dan een naam hoog te houden hebben met namen als Tiesto, als ik me niet vergis,

maar ouderen zullen nog lang spreken over de koffie en thee met muziek en de verhaaltjes van
Elly.

Het leuke is dat ik al doende zelf het een en ander opsteek van en over de prachtige muziek die gewoon in onze eigen muziekkast staat. Zo zie je maar weer, het mes snijdt aan twee kanten,

En nu maar hopen dat wanneer de routine toeslaat over een tijdje ik de pijp niet aan Maarten geef maar dapper verder worstel.

Gethsemane

Deze uitvoering van Ted Neeley raakt me nog steeds.

Ter herinnering:
Hij speelde de hoofdrol in Jesus Christ Superstar
Inmiddels 70 jaar ...
kijk zelf maar

Wel en niet leuk

In het weekend heerlijk op ons gemak aan de ontbijttafel, draaien we meestal wat muziek. We hebben behoorlijk wat keus en het is altijd weer heerlijk om rustig te kunnen eten en te relaxen.
Tussen de CD's staan ook wat oudjes die opnieuw zijn uitgegeven en vanmorgen luisterden we naar mijn kinderjaren. Muziek waaraan ik nooit meer gedacht zou hebben en die onverwacht oude herinneringen naar boven haalde. Ook het gevoel van wat ik wel en niet leuk vond al enkele jaren voor mijn tiende verjaardag. Eddy Christiani, nee dat vond ik maar niets. Toen ik hem vanmorgen voorbij hoorde komen kwamen dezelfde overwegingen weer boven. Die man zong niet, hij praatte op muziek. De orgelman van Wim Sonneveld was wel grappig en de Kilema Hawaiiens toverden zonnige stranden tevoorschijn die ik toen nauwelijks kon plaatsen.

De zangeres Pia Beck, tja wat geen naam had, was er ook niet, Het woord lesbisch werd niet gekend. Ruim vijftig jaar geleden zeiden we in de volksmond, 'Ach dat is zo'n manwijf' met alle consequenties van dien voor veel mensen die anders geaard zijn en daardoor werden uitgestoten. Je moest al van heel goede huize komen en iets presteren om geaccepteerd te worden. Vele burgers waren niet veel anders dan de mensen die nu in Rusland leven met angst voor het onbekende waardoor ze heel andere dingen projecteren vanuit hun eigen geest dan de werkelijkheid op andere mensen die hen vreemd lijken. Het resultaat is vervolging en mishandeling omdat ze anders zijn dan doorsnee. En nog steeds zijn we ook hier bang voor ons eigen hachje en geven vreemdelingen de schuld van de eigen ellende. Er verandert niet zoveel in het totale mensbeeld ook al denken we dat we beter zijn dan anderen hetgeen ook weer kan zorgen voor afwijzing van anders denkenden.

Gelukkig kunnen we als enkeling het verschil maken zonder ons boven de ander te stellen en ons blijven inzetten voor het welzijn van ALLE mensen en dat is niet eenvoudig maar wel goed. Het is de enige manier om dingen te veranderen en hopelijk te verbeteren. Want gaat het er nu om wat we wel of niet leuk vinden of om het welzijn van alle mensen?
Meestal denken we: Iedereen mag gelukkig zijn als ze maar niet aan mijn geluk komen. toch?
Het blijft moeilijk.
Heerlijk dat kinderen nog zo ongecompliceerd kunnen zijn.

Zaterdagavond

We zitten samen, ieder achter onze eigen computer ons ding te doen.

Ik heb zojuist naar Ramses gekeken een van mijn oude favorieten. De plaat van Shaffy chantant heb ik nooit weg kunnen doen en nu heb ik me verwonderd over een leven, zo vrij met zoveel mogelijkheden een vrijheid zonder zichzelf beperkingen op te leggen. Een prachtige man met veel talenten. Allerlei vragen roept het bij me op. Vragen waar ik geen antwoorden op heb. Ieder mens leidt zijn/haar eigen leven op de manier die het beste bij hem/haar past.

De ander ziet vaak heel andere mogelijkheden maar of die beter zouden zijn blijft de vraag.

Voor mij blijft overeind staan dat hij volop geleefd heeft met alles erop en eraan. Dat gevoel had ik ook al voor ik de film zag. Hij nam alle consequenties van zijn handelingen voor zover ik uit de film begreep en nam alles zoals het kwam zonder naar anderen te wijzen. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat hij zonder verslaving niet een beter leven gehad zou hebben.

Maar wie ben ik, om dat te denken.


 

Jesus Crist Superstar

Ik kan niet ophouden met kijken en luisteren als ik die vierkante beeldbuis aanzet met deze opera.

Ach en het is er nu de tijd weer voor dus wie en wat zou me tegen moeten houden :-)
Ik vond de complete film op Youtube. Gelukkig heb ik hem ook in de kast staan.

Reggae

Bij de opening maakte ik ook nog een heel klein stukje film. Slecht maar misschien leuk voor de deelnemers. Eens kijken wat het wordt al ik het plaats.

Kunstroute Presikhaaf

Kunstroute 7 is overgegaan in de stichting Kunstroute Presikhaaf. En dat werd zondag gevierd met een sneeuwstorm en nog veel meer.
Gelukkig kwamen er toch nog enkele 'die hards' doorheen.
Mies Frijling en Josta Haaiema opende dit heugelijke feit in KunsthuisHaaiema

Met hapjes

En drankjes 

De feestelijkheid werd bekroond met reggae en rock and roll

Heftig maar toch

kunnen we er zo wel weer tegenaan dit jaar.

War is over

John Lennon stierf op 8 december 1980

Emoties opschudden

Even de emoties lekker opschudden



en daarna je realiseren dat:

Elaine Thomas maakt heel mooie muziek met haar band The Poets Messengers
Echt iets voor mijn plakboek

Ieder moment is nieuw

We weten het wel, maar leven het niet.
Houden ons vast aan oude ervaringen en denkpatronen.
Kijken naar mensen alsof ze zijn wat wij van ze denken.
Zonder open te staan voor alle veranderingen.
Heel af en toe dringt het dan door dat er iets is veranderd
terwijl iedere minuut anders is.

Onze blik zou heel wat ruimer en misschien milder worden als we in die openheid van wat IS zouden kunnen leven.

En toch betekent het voorgaande niet dat je dan maar alles moet geloven en je in de boot moet laten nemen. Het betekent gewoon

alert, open en vriendelijk zijn.

Schitterend

Mystiek

Door je wil terug te trekken uit zijn koortsachtige gehechtheid aan de dingen totdat 'deze onder jou zijn en jij niet onder hen', zul je geleidelijk de tegenstelling  overwinnen tussen de naar binnen gekeerde en de naar buiten gerichte persoonlijkheid. Door ijverige zelfdiscipline zal de mentale houding, die de mystici soms armoede en soms volkomen vrijheid noemen (want deze zijn twee aspecten van hetzelfde) binnen jouw bereik komen. Bestijg je zo, terwijl je onderweg je overbodige bagage weggooit, de berg van zelfkennis, dan zul je uiteindelijk op de plek aankomen die zij het toppunt van de geest noemen. Hier worden de verschillende krachten van je persoonlijkheid, lang verkwist aan duizend en één kleine wensen en voorkeuren, tot één geheel verzameld. Primaire energie, een scherp intellect en een verlangend hart bundelen zich tot een krachtig en ordelijk instrument waarmee jou ware zelf een weg kan banen, dieper en dieper het hart van de werkelijkheid in.

uit: Praktische mystiek voor nuchtere mensen
     Evelyn Underhill


Kijk dat gaat verder dan in een warm bad liggen en denken dat emotionele gevoelens van liefde je thuis bij jezelf kunnen brengen. Dan blijft het emotionele pingpong balletje heen en weer geslagen worden door een batch die we zelf niet in de hand hebben. Dan reageren we meer dan dat we bewust handelen.
Om je ware zelf te ondekken en werkzaam te maken  zegt Evelyn is er discipline nodig.
Er is nog werk aan de winkel.
Voor de liefhebber ervan  natuurlijk ;-)

Leipzich

De Thomas Kirche waar vele broemde musici hun werken lieten horen

 tegenover de Commerzbank

Luther in glas en lood

Pilgrim

En nu maar afwachten wat er in de politiek van gemaakt gaat worden na de grote verschuivingen.  En hebben die verschuivingen ook te maken met het onderstaande. Ik kan het me nauwelijks voorstellen. En toch is alles met elkaar verbonden. Grote vraagtekens waar geen eenduidig antwoord op is te geven.
Het 'innerlijke' werk gaat gewoon door.

Met onderstaand lied opende de lezing die ik maandagavond bijwoonde over
"Zin en onzin rond 2012".
Een liedje van verlangen naar 'huis'.

Veranderingen van tijdperken. Van Vissen naar Aquarius

En ik vraag me af:
Veranderen de tijdperken ons en kijken wij passief toe?

Kunnen wij  invloed uitoefenen op de tijdperken door onze geest te vormen en te verruimen in liefde mededogen en daaraan uitdrukking geven in ons leven, denken en handelen ?
of
is het beiden en wat is voor ons dan het belangrijkste? Blijven we alleen maar voor onszelf gaan of zetten we alles en onszelf in een breder perspectief?







Pilgrim how you yourney
on the road you choose
to find out.
why the winds die
and where the stories go
All days come from one day that
what you must know
you cannot change what's over
but only where to go

One way leads to diamant
one way leads to gold
another leads you only
to everything you told
In your heart you wander
wich of these is true
the road that leads to nowhere
the road that leads to you

Will you find the answer
in all you say and do
will you find the answer
in you?
Each heart is a pilgrim
each one wants to know
the reason why the winds die
and where the stories go

Pilgrim on your yourney
you may travel far
for pilgrim it's a long way
to find out who you are


En nu ga ik een heerlijke wandeling maken.

Binnen kijken

in de Frauenkirche.

Meer kon ik er niet van maken, want we werden tot de orde geroepen: fotografieren verboten!
Weer buiten werden we met een blaasorkest verwelkomt. Geen fanfare, maar aangename  Bachíaanse tonen.