Ziezo. Ik heb toch weer de adressen zelf op de enveloppen gekregen. Ook al is het lastig te zien. Ik schrijf ze min of meer op gevoel want de vertekeningen die de macula geeft, maken dat ik al ik niet op gevoel doorschrijf op een verkeerde plek doorschrijf omdat de letters verspringen.
Er zijn nog misschien een paar kaartjes die ik alsnog even op een rijtje moet zetten en versturen.
Tja, dingen op een rijtje zetten. Dat doet ne denken aan lang geleden toen ik in een scheiding verwikkeld was die een zware wissel trok op mijn mind. Af en toe zag ik door de bomen het bos niet meer omdat ik bedreigd werd door mijn ex om dat hij me van kant wilde maken. De kinderen in de pubertijd en ik kon geen kant op omdat ik was wegelopen en geen eigen onderdak had. Afhankelijk van de goodwil van, gelukkig schatten vab ouders en familie. . pff. dat waren tijden en regelmatig gebruikte ik die uitdrukking als het me allemaal even teveel werd. ''Even alles op een rijtje zetten''. Als je wilt kun je het allemaal lezen in het boek dat ik later ook nog op internet zette. Gratis leesvoer voor de kerst en waar gebeurd.
En hier zit ik dan. Het is allemaal goed afgelopen hoor. En ik heb er gelukkig geen trauma's aan overgehouden maar wel een veel beter leven. Soms moet je door een zwaar dal om het leven te leven zoals het voor jou zinvol kan zijn en o wat waardeer je dan alles wat er is.
