Iedere keer overvalt me het donkere weer. Ik was er vast van overtuigd dat het zonnetje vandaag wel door zou komen. Vol goede moed ging ik vanmorgen de deur uit om gezellig met schoonmama een paar boodschappen te doen en ja hoor, ik hoopte op droog weer maar de buitjes verraste ons.
Daar had ik nou net niet op gerekend. Toch slipten we iedere keer tussen de nattigheid door en kwam ik droog over.
In de middag kwam het stralende hemellicht toch weer even tevoorschijn en moest ik zelfs de zonwering iets laten zakken omdat ik anders met de schaduwen op het werkstuk op de ezel niet kon schilderen.
Een fotootje uit Zutphen van een even zo sombere dag met veel bewolking.
