Maak mijn dag

 Ook al hebben we respect en vertrouwen in iets of iemand hoeft dat nog niet te betekenen dat we alles klakkeloos moeten geloven.

Kreten

Wat is het toch waardoor ik er altijd weer tegenaan loop. Het zijn de kreten zoals:
Loslaten
Positief denken
In het NU zijn

Zonder enige onderbouwing worden ze overal op losgelaten. Prachtige citaten worden uit hun context getrokken en driftig rond gestrooid. Soms heb ik zelfs de neiging eraan mee te doen omdat ik graag direct en spontaan handel maar als ik er beter over nadenk en ook dat doe ik graag, dan bedenk ik mij. En ik overdenk dan het volgende:

Neem nou dat positief denken bijvoorbeeld.
Het is prachtig als je de mogelijkheden in jezelf hebt om zo te kunnen denken. Het gevoel dat wanneer het allemaal niet zo meezit je de mogelijkheid hebt om te voelen en te weten dat het wel weer beter zal worden. Het komt allemaal op zijn pootjes terecht.
Maar wat nu als die mogelijkheid er niet is. Als er niet meer zoiets bestaat van beter worden of zo diep in de put zitten dat er geen uitkomen meer aan is. Dat alle mogelijkheden fysiek en psychisch geblokkeerd zijn. Doe je dan met het uiten van zulke kreten geen mensen tekort die tot aan de lippen in de ellende zitten? Draai je dan niet alleen maar om je eigen mogelijkheden tot een bepaalde manier van denken heen zonder erbij na te denken dat het bij jou ook weleens anders zou kunnen worden in tijden van ziekte of dood? Wals je dan niet overal overheen?

En dan loslaten. Ja natuurlijk dat kunnen we honderd keer zeggen tot in het oneindige maar er zijn altijd wel weer nieuwe dingen die op poppen. Dingen die ons bezig houden waar we maar moeilijk los van komen omdat ze ons toch wel aan de botten komen. Eigenlijk net als in het bovenstaande komen er altijd wel weer nieuwe dingen naar boven en blijven we in hetzelfde kringetje ronddraaien. En maar vechten om los te laten. Daar is geen beginnen aan. Het gaat maar door en houdt niet op. Je zou alleen al moe worden van het vechten. Moet dat dan?

Stop

Laten we in het NU blijven. Dat op hetzelfde moment al geen nu meer is dus eigenlijk niet eens als zodanig bestaat. Ieder moment zijn we een stap verder en denken terug aan het vorige moment. Het enige dat er is is ERVAREN.

Ervaren. Kijken en voelen wat er gebeurt. Dat is het startpunt om vrijuit te kunnen leven. Dat is meditatie en gaat altijd zonder ophouden door als we ons daar bewust van zijn. Zonder iets anders te willen dan ervaren.
Het leven met alles erop en eraan er laten  zijn zoals het is.

Misschien is overgave een beter woord

Als het leven moeilijk is en je kunt er iets aan doen, doe het dan. Als je er niets aan kunt doen denk er dan niet over na maar  ervaar.
Ervaar ook  hoe je ermee omgaat. Wees je bewust van alles wat je als moeilijk of pijnlijk ervaart en verval niet weer in de kretologieën. Kijk er alleen maar naar. Het mag er allemaal zijn,
Dat geeft vrijheid.
Dat vereist een aandachtig leven. Vrij van allerlei invullingen.
Voor mij een dagelijkse oefening.

Waarschuwing

Je komt er nooit. :-)

Veiling

Een fijne week in Nijmegen met Gelek Rimpoche zit er weer op. Veel goede dingen gehoord, oude bekenden ontmoet en leuke activiteiten bijgewoond. Leuk vind ik het nog even te vermelden dat we een veiling hielden ten bate van de Jatson Chumig school in Lasa en die bracht onwaarschijnlijk veel op voor een spontane actie. Ook twee schilderijen van mij werden geveild. Het was een waar feest met een veilingmeester die deze onverwachte actie op touw zette en het met veel hilariteit wist vol te praten.
Alles is alweer voorbij en de aankomende week is voor mij ook helemaal volgepland. Vanmorgen  vroeg komt mijn jongste kleinkind een nachtje logeren. Ook daar kijk ik weer naar uit, want nu is het nog heel vroeg, de zon is net op en kan ik nog even wat regelen. Het ziet ernaar uit dat het een druk voorjaar wordt.
Maar tussen alle bedrijvigheden door is het wel de bedoeling rondom mij heen te kijken en te genieten van de prachtige groenen die nu volop in verandering zijn. De bloesembomen zijn schitterend dat zal niemand zijn ontgaan. Het is werkelijk een feest de mogelijkheid te hebben om je heen te kijken. Ieder moment is anders en dat merk ik het meest als ik uit mijn raam naar die machtige rode beuk kijk in het ochtend zonlicht. Ieder ogenblik wijzigt de lichtval daarop in een schitterend spel van de zon die op onze aarde zijn stralen laat vallen. Ik kan me niets mooiers voorstellen. Lichtval maakt alles bijzonder.

Weekend

Heerlijk, niet om half zes het bed uit. De vrijdagavond is zo heerlijk. Dan hebben we het hele weekend nog voor ons.
Ik ga steeds meer uitzien naar de dag waarop mijn kameraadje niet meer hoeft te werken.
Jarenlang hoopten we dat hij kon blijven werken met alle reorganisaties, maar nu zo langzamerhand wordt het tijd en mag er wel een einde aan komen zodat we samen veel kunnen gaan fotograferen en genieten van alles wat het leven nog te bieden heeft.

Maar nu eerst weer lekker ontspannen in het weekend.

Herinnering

Zo zag het er op 12 maart 2012 uit. in mijn achtertuin. (De Arnhemse Heemtuin)

Van dit jaar heb ik nog geen opnamen zonder sneeuw gemaakt. Vandaag heb ik ook geen tijd voor nieuwe opnamen, alhoewel de zon schijnt en het er goed uitziet. Wie weet, misschien toch nog een gaatje hier of daar. Het begint te kriebelen.

Eindelijk

Ik ben weer helemaal aanwezig. Alles doet het weer.De computer functioneert en buiten sneeuwt het als een gek. Om twee over twaalf is het lente geworden. Dat houd je toch niet voor mogelijk. Maar ja, alles kan en ik zou er bijna een kerstgevoel van krijgen.

Nu ik toch weer aan de praat ben kan ik jullie meteen even mijn inzending, een studie van het Noorse landschap (50x60), laten zien voor de expositie van de KWA voor de leden. Er wordt een selectie gemaakt en ik ben benieuwd of ik mee mag doen.
Op 13 en 14 april komen de uitgezochte werkstukken te hangen in de Diaconessenkerk in Arnhem. Er zijn heel bijzondere stukken bij. Niet alleen schilderijen maar ook beelden, keramiek en grafiek. Ja, er wordt hard gewerkt door de KWA leden.

Geduld

Geduld is een schone zaak.
Mijn computer is nog een puinhoop, maar hopelijk begint mijn lief vandaag toch weer een beetje te eten. We wachten af.
Even voor de duidelijkheid. De computer is één ding, mijn lief is heel iets anders :-).

Ja ik heb het alweer gezien. Het wordt tijd dat ik weer eens wat fotootjes maak van mijn werkstukken en schilderijen. Ik heb alvast een ouder schilderij op het andere blog gezet. Ga maar kijken. 
Nu eerst boodschappen en andere zaken. En trouwens... het zonnetje schijnt dus eigenlijk geen computerweer.

Weekend

De vrijdagavond ervoor, dat is altijd zo heerlijk. Het hele weekend nog in het vooruitzicht. De volgende morgen niet zo vreselijk vroeg mijn bed uit. Misschien is dat nog wel wat ik het fijnste vind.
Jammer genoeg gaat zo'n weekend altijd veel te snel voorbij en niet alleen het weekend. De weken vliegen door mijn vingers.
Naar mate de jaren stijgen lijkt het wel sneller te gaan. Het leven is veel te kort. Als je terug kijkt is het niet meer dan een waterbel.
Laten we het korte leven goed gebruiken en gelukkig zijn. Niet door het van buiten te zoeken want dat raak je weer kwijt, maar het van binnen verwerkelijken.
Dat betekent dan wel dat het niet uitmaakt of het weekend of door de week is. Zo leer ik steeds weer iets, zelfs van mijn eigen losse kreten ;-)

Een stapje meer

Doe wat je kunt
en laat wat je denkt niet te kunnen.

Maar soms is het handig een stapje meer uit te proberen
en dan nog eens...

Ik zie

Een late libelle

vliegen langs

een kleurende beuk

Paddestoelen 

en

rottend hout.

alles even waardevol.

Er is geen ontkomen aan

Ze kijken naar me.

Een goeie vijand SV

Maak jezelf door je reactiepatronen duidelijk waarneembaar te leren zien en ervan te leren wie je in werkelijkheid bent.
Want het is makkelijker innerlijk in evenwicht te blijven met een goeie vriend dan met een goeie vijand.

Jongerenreis

Dat had Rob goed gezien.
Als je zo'n blik lostrekt kun je toch onmogelijk over jongeren praten.
Misschien Jongereouderen....alhoewel????

Maar ook met oudere ogen is het goed rondkijken.

Ik word niet goed!

Begint net het park weer een beetje aan te trekken met wat groei onder de bomen, zo mooi als schuilplaats voor kleine dieren, komt de gemeente weer met hels kabaal van motorzagen het opschot weghalen.

Nog pas schreef ik er een blogje over. Helaas, het ziet er naar uit dat het park weer keurig wordt opgeschoond. Gelukkig wordt er in het weekend niet gewerkt, maar waarschijnlijk gaat het maandag wel weer van start.

Terwijl ik dit schrijf is de motorzaag even verstomd. Zou het dan hopelijk NIET doorgaan. Tja, ik kan niet meer doen dan afwachten.

Ze hebben de koffie op, helaas de herrie en de kaalslag is weer  begonnen :-((

Communicatie

Naar bed gaan
met
een pen
en
een notitieboekje

Eenzaamheid

Naar bed gaan
met een pen en
een notitieboekje

Creativiteit

Naar bed gaan
met een pen 
en nototieboekje

Bezoekje

Vanmorgen om zes uur was het maar 14,5 graad buiten en er is regen voorspeld. Een jas aan naar het werk en de trein naar Amersfoort.
Mijn nicht komt zo op bezoek en ik ben benieuwd wat deze dag ons zal brengen. Gaan we eropuit of wordt het gezellig koffiedrinken en verhalen uitwisselen.