Volle dag

 Volle dag vandaag. Vanmorgen mijn oudste zoon op de koffie. Vanmiddag mijn langst zittende vriendin op bezoek 65 jaar lang kennen we elkaar al. En vanavond de maandelijkse zoom. 

I

k kom het dagje wel door. 

Boven jan

 Intussen ben ik weer een beetje boven jan. Tot zaterdag nog antibiotica slikken en dan hoop ik dat het allemaal voorbij is. Gelukkig was de heftige pijn al vij snel over maar het was denk ik een behoorlijke ontsteking want er zat fors bloed bij werd me meegedeeld.

Ik begin nu ook weer zin ye krijgen om iets te doen. Alhoewel er niet veel uit mijn vingers komt. Ik hang maar een beetje in  het rond. Donderdagmiddag wel de zoomsessie gedaan met ons vaste groepje en dan verdiepen we ons in het reflekteren van ons eigen denken en doen en het Boeddhisme. Heerlijk is dat, daar leer ik zoveel van. 

Maar nu moet ik eerst even met de nieuwe wasmachine aan de gang want die staat te piepen en ik wil nog steeds van allerlei dingen uitproberen. 

 

Ik kan niet zeggen dat het vandaag een dag zonder hindernissen was want er dreigde een blaasontsteking. Vervelend en pijnlijk. Maar met veel drinken, veel wassen, Blasecare en wat slaap inhalen languit op de bank geloof ik  dat ik er zonder verdere medicatie doorheen ga komen. 

 

Vanmorgen nog wel even geschilderd en dat geeft ook altijd weer een fijne afleiding. 

Morgen staan er zoom gesprekken met kinderen van een brugklas in de agenda evenals verleden week dinsdag. 

De kinderen waren op lokatie en ik was zichtbaar met de zoom bij hen aan of liever gezegd OP  tafel. 

Leuke vragen krijg je soms. Zo komen ze er achter dat het ouder worden meestal gepaard gaat met minder goed functionerend lijf en leden. Ze mogen me dan van alles vregen over hoe ik omga met een verslechterend zicht. Wat ik wel en niet kan etc.  Het is leuk te communiceren met die jonge mensen en ze hopelijk te laten weten dat de wereld niet vergaat bij tegenslagen en ouder worden. . Ik denk ook dat ze nauwelijks enig idee hebben over- of zich verdiepen in  het (veel)ouder zijn en hoe dat is. 

Ik herinner mij zelf over mijn kindertijd  dat ik graag zo snel mogelijk volwassen wilde zijn. Maar ook dat zal gelukkig voor ieder kind  weer anders zijn. Er is geen mens  gelijk aan de ander.