Lastige mensen ontlopen

Internet staat vol met informatie. Je kan het zo gek niet bedenken of je kunt het er vinden. In hapklare brokken wordt het je voorgeschoteld. Leuk, interessant je kunt er uren mee bezig zijn.
Het meest verbaas ik mij over de korte uitspraken. Quotes van bekende mensen, spirituele leiders, wetenschappers of eenvoudige wijzen. Vaak heel mooi maar soms zie ik er een waar ik  mijn vraagtekens bij heb. Ze worden gelezen en we roepen ooooo jjjaaa. Zo had ik er nog niet over gedacht. Of oooo jaaa dat is mooi, zo denk ik er ook over en dan leven we rustig verder op onze eigen zo welbekende manier met alle gewoonten die we in ons dragen en die zich steeds weer onbewust herhalen.

Wie wil daar nou eigenlijk echt iets mee? Wie zit erop te wachten zijn of haar leven een andere wending te geven waardoor er werkelijk iets veranderd in het leven van alle dag? Misschien komt  jouw wereld  op de kop  te staan wanneer je je met een training in bewustzijn en aandacht bezig gaat houden omdat je vanuit een ander perspectief naar de wereld en jezelf leert kijken.

Ja een korte cursus mindfulness, dat doen we wel en daar kan je profijt uit trekken, maar binnen de kortste keren of na een paar maanden vergeten we weer hoe het moet, want mindfulness is een levenslange gedisciplineerde manier van leven. Je altijd weer bewust worden van hoe je functioneert, waar je mee bezig bent en wat je emoties doen.  En als je dan een stapje verder gaat krijg je zo je vraagtekens die steeds weer oppoppen.

Kan ik alleen maar gelukkig zijn met lieve aardige mensen om me heen en al die lastige personen afwijzen want daar heb ik niets aan, zoals sommige quotes me willen doen geloven. Ze staan mijn geluk in de weg.  Moet ik dan al die vervelende mensen afwijzen om mijn eigen geluk veilig te stellen? Is dat misschien een kleine vorm van discriminatie in mijn eigen ervaringswereld?  Zou het binnen mindfulness en de weg naar geluk niet mogelijk zijn juist met de moeilijkere omstandigheden om te leren gaan?  Juist in die confrontaties kan ik mijn eigen emoties leren kennen. Misschien kom ik tot de ontdekking dat ik zelf ook niet zo aardig ben als ik mezelf wil doen geloven. In kontakt met die irritaties kan ik weleens heel boos worden. Niet dat dat niet mag maar het houdt me niet in mijn midden, daar laat ik me mooi uittrekken door die omstandigheden. Een confrontatie is een goede oefening in mindfulness en zien wat mijn emoties doen.

Ja ieder moet voor zichzelf zijn eigen weg bepalen maar ik heb regelmatig zo mijn vraagtekens bij de altijd positieve quotes die ons leven aangenaam zouden moeten maken omdat ze uit hun context zijn geplukt en niet laten zien hoeveel aandacht en bewustzijn ervoor nodig is om er op de goede manier mee om te gaan. Na jarenlange bewuste aandacht dus mindfulness ga je dat herkennen. Ik  ontloop dan een keer een confrontatie, maar die komen altijd weer terug en gelukkig zijn, zit in andere dingen diep van binnen in je eigen middelpunt waar je altijd weer naar terug kunt keren door bewustwording.