dinsdag 7 juli 2020

Lui, luier, luist.

Ik heb het idee dat er de laatste tijd maar zo weinig uit mijn handen komt. Of dat ook iets met corona te maken heeft...? ik weel het niet. Ik kom er zelfs niet aan toe om een loopje te maken en dat is niet goed. Eigenlijk zou ik mezelf eens een schop onder mijn achterste moeten geven misschien ben ik dan weer een beetje vooruit te branden.
Het liefste doe ik gewoon de voor de hand liggende dingen, hang een beetje op de bank met computer en tablet, lees hier en daar wat ook voor  een cursus moet dat, wat ik zelf dus ook heerlijk vind. Ik kom nog maar weinig aan schilderen toe maar verveel  me geen moment. Toch voel ik me steeds luier. Raar maar waar.
Vanmorgen MOEST ik dan weer even. Nou ja.... moest. Ik vond het heel leuk. Een koffieochtend met kunstenaars uit de wijk. Dat deden we de laatste tijd via zoom van een ander merk trouwens maar dat maakt niet uit, we zagen en spraken elkaar. De stoelen waren buiten gezet bij lokatie spatie en de meesten had ik nog niet in levende lijve ontmoet. Toch een aparte gewaarwording en ik realiseerde me dat ze er toch een beetje anders uitzagen dan ik verwachtte.  Heel apart. Het was een gezellige morgen met weer nieuwe kennismakingsgesprekken totdat de bui los barstte. Het leek wel een natte moeson. We schoven onze stoelen onder de overkapping en daar was, op een rijtje nog genoeg ruimte om de afstand te bewaren. Ik ben benieuwd hoe het de volgende keer gaat. 
Van die hoosbui staat een filmpje op Facebook maar dat krijg ik helaas hier niet geplaatst. Het is waarschijnlijk eigendomsrecht van de eigenaar. Nou dan hier maar een tablet tekening.

toch een fotootje gevonden






0

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...