Cattepoelseweg

 Dus ben ik toch weer lekker aan het schilderen gegaan. 

Dat is de eerste keer dat ik, terwijl mijn hulp zo heerlijk mijn huis aan kant maakt, het mezelf permiteer om lekker te schilderen. Al dat gepoets zie ik van geen meter zitten en zij doet het graag. Ze heeft er werkelijk veel plezier in en is volgens mij altijd in beweging. Nou heb ik ook een heerlijk huis, al zeg ik het zelf 😂 en  we hebben het heel leuk samen en kunnen veel lachen maar nu was ik dus even met wat anders bezig. 

Op de cCattepoelseweg staan wat huisjes en de voortuinen liggen tegen de heuvel aan. De huizen zelf staan dus hoger en het zijn ook heel mooie huizen. Iedere keer als we naar de kwa,, de dierentuin, het Openlucht museum of richting Otterlo gaan, komen we er langs. Meestal schilder ik vanuit mijn herinnering en dan gaat het me niet om een juiste weergave maar om een impressie van wat ik onderweg heb gezien.  Een exacte weergave zou me niet meer lukken want ook als ik ervoor sta gaan details grotendeels berloren. 

Ik was er al een tijd geleden mee begonnen maar het was helemaal niet naar mijn zin. En dan leg ik het maar weg. Nu kladderde ik er lustig op los en vaak weet ik pas veel later of ik er nog iets aan veranderen wil en soms is het zelfs zo dat ik het uiteindelijk helemaal niks vind maar dan staat het al op internet want veel geduld, nee dat heb ik  niet met mijn vreatieve uitlatingen . Het geduld om het nog eens rustig te bekijken voor het op internet gaat. 

Ach er is geen man overboord wie doet me wat? A;s ik later wat meer afstand heb genomen en pas wat objevtiever kan kijken ben ik soms tevreden en soms ook niet. . Er is niemand waar ik iets voor moet presteren. Die tijd ligt gelukkig ver achter me en dat geeft veel vrijheid en.

Deze is dus op een A3 papiertje

Volle dag

 Volle dag vandaag. Vanmorgen mijn oudste zoon op de koffie. Vanmiddag mijn langst zittende vriendin op bezoek 65 jaar lang kennen we elkaar al. En vanavond de maandelijkse zoom. 

I

k kom het dagje wel door. 

Lingezegen

 Vanmorgen zijn we naar de Lingewaard geweest want daar is een manifestatie van schilderijen. Iedere keer komen er weer nieuwe schilderijen bij. 

 https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2478921/The-Colorfield-Performance-aankomende-zomer-in-Park-Lingezegen

Want iederere dag zijn er weer andere kunstenaars aan het werk.  

Jammer dat ik vanmorgen niet zo fit in mijn vel stak want er was al zoveel te bewonderen en er zijn prachtige stukken bij. Er was ook al een en ander verkocht. Heerlijk voor de betreffende kunstenaars. 

Ik ga beslist nog eens terug deze zomer zodat ik wat aandachtiger kan kijken. Op de terugweg was het intussen alweer knap benauwd. Gelukkig een beetje wind dat goed deed. En ik maakte nog wat fotootjes. van het gebied. Wat is het landschap aan de andere kant van de brug in het zuidelijk gedeelte van Arnhem toch enorm verschillend met het noordelijke deel.

Vergissing.

 En dan is het alweer vrijdag. De weken vliegen voorbij. Zei ik dat al niet eerder? Nou ja maakt niet uit want iedere keer verbaast het me weer dat het weekend voor de deur staat. Ik wilde deze week weer wat schilderen. Eerst dacht ik dat het niets meer zou worden maar ja het is toch nog gelukt en ik zette weer wat werkstukken op mijn schilderblog. 

http://ellyvandoorn.blogspot.com/

En nu vanmiddag ga ik er weer een bijzetten want daar werkte ik zojuist nog aan. 

En heb ik eenuitgebreid blogje zitten schrijven en kwam toen tot de ontdekking dat ik dat allemaal allang in de vorige twee blogjes had laten zien en geschreven.

Pfff ik stop ermee. Ik word oud 🤣  maar dat mag de pret niet drukken. 

Komen en gaan, gaan en komen

Mijn buurvrouw is overleden. Il had de laatste tijd weinig of geen contact meer met haar. Daar had ze voor zover in het kon interpreteren en dat leek duidelijk, geen behoefte meer aan en dat heb ik gerespecteerd. Ik hoop dat het een rustig verloop heeft gehad al is een sterfbed natuurlijk niet zomaar iets. Natuurlijk heeft het wel invloed en was ik in gedachten regelmatig bij haar.

Verder liggen er enkele opdrachten. Ik heb een stukje over mijn schilderen geschreven voor een nieuw op te zetten blog van onze Boeddhistische sanga en er staat aankomende week een uitnodiging om gastspreker te zijn op de Hogeschool Arnhem. Het HAN. over mijn leven.  Nu  voor jong volwassen studenten. Best spannend. Dit is de tweede keer  maar de vorige keer waren het veel jongere pubers. Ik ben benieuwd hoe dit nu gaat lopen.

En voor dinsdagmorgen zou ik ook nog iets voorbereiden tijdens de zoom sessie met leeftijdgenoten. We wilden iets inleveren waar we iets over zouden kunnen vertellen en ik heb al eens in huis rond gekeken. Eigenlijk is er best heel veel waar ik iets over zou kunnen vertellen maar ...denk ik dan.. wie zit daar nu op te wachten. 

Verder realiseer ik me wat een geluk ik tot nog toe heb in mijn leven. De lichamelijke ongemakken die natuurlijk groter worden overheersen mijn leven niet en er is zoveel om blij mee te zijn. Ik zie alles ronmdom mij heen gebeuren alle p[roblemen en dingen waar men mee tobt en ik lijd er nog het meest aan dat ik het niet kan verhelpen.  Uiteindelijk moet iedereen een weg in het eigen leven zien te vinden om met problemen om te gaan, En dat valt niet altijd mee. Tot nog toe ben ik dus een gelukkig mens omdat ik nog geen onoverkomelijke problemen ken en er hard aan werk in mijn eigen geest,  doen en denken (mindfulness meditaties etc) ze ook niet onoverkomelijk te laten worden. Wetend dat dat niet voor iedereen mogelijk is. 

Komen en gaan

Sjonge jonge

 Wat ben ik toch bezg de laatste tijd. Van een blogje schrijven komt niet veel. Ik ga weer verschillende cursussen volgen en moet daar veel voor lezen. Verder zijn we veel aan het fotograferen en die fotootjes komen op het fotblog of facebook en ben ik regelmatig aan het schilderen. Nou dat is alles bij elkaar heel wat. Ja en dan schiet het blogjes schrijven en reacties plaatsen er weer bij in. 

Alles op zijn tijd zullen we maar zeggen.  Hier even een fotootje bij plaatsen en dan vanavond de eerste zoom cursus over het grote standaard werk van Blavatsky. 

Dat deed ik jaren lang al eerder maar daar raak ik nooit op uitgekeken. En nu lekker met de zoom. Hoef ik de deur er niet meer voor uit. Heerlijk.

Schilderen, mijn lust en mijn leven

Van me af schrijven

 Ik heb voor mezelf een nieuw blog gemaakt dat ik niet openbaar geef. Wat heerlijk om daarop zo af en toe mijn ei kwijt te kunnen over dingen die ik niet kan delen met iedereen omdat daar anderen bij betrokken zijn. Niet voor mij, maar voor die anderen kan ik dat niet maken. Maar soms is het heerlijk even iets van je af te schrijven. 

Ik schrijf gewoon graag en soms kom ik gewoon niet op iets om te schrijven.en al schrijvend op mijn kladblok kom ik wel weer op een ideetje voor op een blog. Ach de dagelijkse dingen is niet zo'n probleem die wil ik wel delen maar vaak denk ik daar niet aan. Ik denk altijd dat het iets meer of anders moet zijn dan dat en dat is dom gedacht. Mensen zijn gewoon mensen net als ik en willen menselijke dingen lezen.  Dus kan ik gewoon schrijven oven de staar operatie bijvoorbeeld. 

In eerste instantie was de verbetering natuurlijk niet merkbaar. Later dacht ik, JAAAA echt wel beter. Maar nu zakt dat weer een beetje weg en heb ik niet het idee dat ik beter zie. De kleuren, ja die zijn anders. Meer blauw waardoor de kleuren helderder enhet wit witter is. Er lag altijd een grauwsluier over mijn plaatje en die is verdwenen. Helaas kan ik niet echt zeggen dat mijn beeld scherper en duidelijker is geworden. Op een kleine afstand herken ik al geen gezichten meer. Behalve de heel bekende zoals Fer natuurlijk, maar dan moet hij niet te ver uit de buurt zijnop het winkelcentrum want dan lukt ook dat niet meer. En dat is niet verbeterd.

Maar goed, nog een poosje geduld misschien verbetert het toch nog wel meer, wie weet.  Eind september is de cpcontrole .

Ik kan nog steeds schilderen en fotograferen. En...

Monet had ook macula 😀

Maar deze is gewoon van mij

Slordig

 Wat ben ik toch verschrikkelijk slordig. Niet met alles hoor maar gewoon niet accuraat genoeg. Schrijven vind ik heel fijn om te doen maar de puntjes op de i van de taal die ontgaan me altijd weer. Ook onthoud ik nooit dingen als lange ij en korte ei en meer van dat soort dingen. Het lijkt wel of ik dat onbelangrijk vind. Maar ik schrik me dan rot als ik een reactie binnenkrijg in mijn mail en ik zie de titel van mijn blogje  staan met een slag fout. Want ook daarin, dat typen daar ben ik slordig mee. 

Nou ja je moet me maar voor lief nemen. Ik hoef er gelukkig mijn levensonderhoud niet mee te verdienen en doe het voor de lol.  Soms moet ik er zelf om lachen. Tja mezelf neem ik gelukkig ook al niet serieus 🤣 dat scheelt een slok op een borrel.

Een ding is zeker. Ik voel me veel beter dan vanmorgen 

Een heeeel oudje

Oude foto

Eigenlijk wilde ik nadat we klaar waren op het balkon, gaan schilderen maar er komt helemaal niets van. Ik heb de hele tijd een beetje rondgelummeld met plantjes en andere dingen die hernieuwd een plekje moesten krijgen en nu uiteindelijk ben ik weer achter de lap top beland. Dat is niet zo erg hoor. De dag is er voor mij en niet andersom en morgenvroeg ga ik echt weer schilderen. Kan ik me vanaf nu weer een beetje inleven op dat wat ik wil gaan doen. Dat is me nu nog niet helder.  We hebben ook wat oude boeken opgeruimd en ik vind het ook leuk om over de teksten heen te kalken en er kleurrijke boekjes van te maken...Dat zou ik veel meer moeten doen. Net zoals ik nu op de bank zit met de laptop kan ik ook met een boekje en wat kleur aan een oud schaakboek van Fer een andere bestemming geven. 

Zo en nu zal ik eens even kijken of ik nog wat schilderijtjes die ik de laatste tijd maakte weer op mijn schilderijen blog kan plaatsen. Dan kunnen ze van daaruit op mijn Pinterest account. Een mens kan er druk mee zijn. 

Grappig geworden. Ik heb een heeeeeel  oud fotootje van mijn ouders die op vakantie waren varen naar Blokzijl in een groter perspectief gezet en meer ruimte gegeven. Zoiets ga ik meer doen. Leuk om te doen. Misschien morgen weer zoiets.