Vanmormiddag ben ik eens vol goede moed op mijn fietsje gestapt. Het komt er niet zo vaak van er zomaar op eigen houtje uit te gaan. Maar ik weet als ik eenmaal onderweg ben dat ik het heerlijk vind. Ik kan op of afstappen als ik daar zelf zin in heb en hoef met niemand rekening te houden. Heerlijk vind ik dat. En toch... en toch ben ik geen einselgänger. Dus moet ik mezelf altijd weer overtuigen voor ik de deur uitga fat het leuk is.
Nou werkte het weer ook niet echt mee. Wat dat betreft gaan we niet de goede knt op en verstevigt het mijn idee van lekker thuis leuke dingen doen, maar het is dan toch gelukt. Op de heenweg had ik wind tegen en ik heb bewust niet op het motortje (waarmee ik ook zonder trappen kan rijden ) gereden. Foei foei ik ging niet harder dan 11 km p/u maar dat hoefde ook niet want het moet wel leuk blijven. Met een paatr kennisjes en 2 scootmobiels erbij moest ik vaak wel op het motortje gaan anders draaiden mijn trappers in het luchtledige. Dus gewoon lekker rustig peddelen.
Ik wilde even bij de Rijn kijken en dat is gelukt. Op de terugweg had ik wind mee. Heen en terug was maar 7 km maar mooi genoeg voor een oud mens .🤣 . Ik vind dat ik goed mijn best heb gedaan. Hopelijk overtuig ik mezelf vaker van dit genot.
En hier is het bewijs.
