Ruimte

 Vanmiddag was er weer ruimte om te genieten dus  heerlijk gewandeld en gefotografeerd.

De grote gele kwikstaart

Hebben jullie dat nou ook?

 Als ik een fotootje wil delen vanuit mijn galerij met opgeslagen foto's krijg ik een heel rijtje apps waar ik de foto aan kan koppelen en hem daar so eenvoudig neer kan zetten. Dat werkt voor een heel rijtje aan mogelijkheden en functioneert prima. maar...

Daar staat geen blogger appje tussen en ik heb al van alles geprobeerd maar hij komt er niet in te staan. 

Natuurlijk kan ik het allemaal pmzeilen en gewoon uploaden via het blog zelf maar ik vind het vreemd. Mijn wordpress blog staat wel prominent tussen het rijtje en ik maak daar graag gebruik van. Het werkt heel eenvoudig.

Rolletjes vol

 Onderweg naar het Depot in Wageningen is het al heel bijzonder want de weg naar Wageningen vanaf huis is mooi. Eerst even door de stad langs het station en dan door Oosterbeek

ik wil al jtaren een kijkje in de Kerk aan de hoofdstraat gaan nemen en het komt er gewoon niet van. Iedere keer als we erlangs rijden denk ik er aan want er hangen schilderijen van Toorop. Als ze intussen niet zijn verplaatst 

Je kunt op verschillende manieren naar Wageningen en de weg er naar toe is, hoe je ook rijdt, bosrijk.

Overal tussen de bomen staan prachtige villa's. 

Voorbij de kruising Kivietsdel wordt het een snelweg langs de uiterwaarden van de rijn die vanaf de wegniet zichtbaar is. Het water op de foto is dus niet van de Rijn maar waarschijnlijk heeft zich een meertje gevormd omdat dit gebied bij hoog water onder loopt 

Iets verderop staan nog de pijpen van de steenfabrieken die er vroeger stonden.

Aan de rechterkant van de weg gaan we aan de zuidzijde van Renkum voorbij.

Waar ook de schapen rustig grazen.

Voor ons uit doemt de glinstering van de papierfabriek op. De Parenco

En dan gaan we de Wageningseberg op met bovenaan,  nog voor de stad, het uitgestorven en vervallen voetbalveld met tribunes van Wageningen en daarnaast de Watertoren

En dan is ons doel bijna bereikt en kunnen we heerlijk wandelen en fotograferen in een van de parken van de hogeschool. Wij gaan het liefst naar de tuinen van het Depot. Daar is van alles te beleven. Van imposante inheemse en uitheemse bomen en planten

Bloemen

Planten

Beestjes

En daarmee schieten we dus hele rolletjes 😁 vol waarvan meer dan de helft weer wordt g  ge delete.

Weltrusten en fijne dag morgen.gelukkig nog niet te heet. Vandaag was de temperatuur ook geweldig. 

Er is zoveel moois te beleven

 

Koel kontje

Die kikkers hebben het maar goed getroffen

 

Bijna windstil

 

De laatste tijd driftig in de weer met lezen op mijn tablet. Heerlijk ik heb fijne boeken in de E read bieb gevonden en kan er de hele zomer mee door.

Maar ook gaan we graag naar buiten om te fotograferen. En vandaag was het zo'n dag. Weinig wind en daardoor geweldig voor macro fotografie.  Ik zit intussen  al een tijdje achter de computer om een en ander na te kijken. 

Dat wordt wel steeds lastiger met mijn slechte ogen. globaal kan ik nog best wel aardig alles zien maar de details worden steeds moeilijker, Volgens mij heeft de oogarts het ook opgegeven want hij haalde zijn schouders op en zei : er is niets aan te doen kom over een jaar maar terug. En dat vind ik niet zo vreemd want als de macula het begeven heeft en zijn tijd heeft gehad  dan is er niets meer aan te redden. Maar goed, alles lukt nog al is het steeds wat lastiger, Ik denk dat ik aardige technieken heb ontwikkeld waardoor ik er toch nog wel mee uit de voeten kan. en de moderne tijd met digitale  beeldschermen en vergroting mogelijkheden doen wonderen. 

Vandaag hebben we in ieder geval weer heerlijk genoten van het fotograferen. 

OP facebook schreef ik ook al dat ik geen TIETIE had gezien maar wel Zoemzoem. Het bijnevolk had het druk in de tuinen van het Depot in Wageningen.

Er streek en juffertje neer op het blad vlakbij de waterbloem die ik fotografeerde maar z;n kleintje wordt steeds lastiger perfect scherp in beeld te krijgen. Ook al neemt de camera veel van die scherpstel kwaliteit over. 

De hortensia's zijn weer volop aanwezig in het park van de Hogeschool. Ik vind het leuk om met de lichtvlekken op de achtergrond te spelen.

Achter de rose waterlelie had zich een kikker verscholen.

Zo'n heerlijk maatje die me aan weet te wijzen waar de leuke dingen zijn is geweldig. En ja eindelijk had ik hem voor de lens. Ik geloof dat ik nooit eerder een eekhoorn zo goed in beeld heb gekregen. 

Nog een toevalstreffer. Zon klein honingsnoepertje dat aan komt vliegen. Altijd leuk.

En ik heb maar eens een keer de kop foto veranderd. Dat is weer eens iets anders. Het is  niets voor mij om zo lang dezelfde dingen te doen of te hebben . Ik houd zo nu en dan wel van verandering. En die kop foto vond ik wel passend bij de titel want in het Louvre ligt heel wat opgeslagen in het magazijn maar die foto heeft nu lang genoeg zijn best gedaan. 

Wiegelied

 Er schommelt een wiegje in 't bloeiende hout

Een wiegje met bloemengordijntjes.
Dat hebben twee vogeltjes samen gebouwd,
En zie eens, hoe keurig en fijntjes.
Als 't windeke speelt, de loverkens streelt,
Dan schommelt het tedere wiegelijn mee
Als 't scheepje op deinende zee.

In 't schommelend wiegje is 't wonder geschied
Uit 'd eitjes zijn jongen geboren.
Nu zingt in verrukking het gaaike zijn lied.
Een liedeke zoet om te horen.
Hoe 't jubelt door 't hout, hoe 't schatert door 't woud
En moedertje dekt ze, van 't luist'ren niet moe
Met koest'rende vleugeltjes toe.

S. Abramsz / L.A. v. Tetterode

De geest krijgen

 We hebben de laatste tijd weer heerlijk veel gefotografeerd. Dat heb je vooral in het voorjaar is de behoefte groot om lekker naar buiten te gaan.  En ja, de ereprijs staat in bloei een klein maar dapper bloempje.

Het gekke is dat ik zo goed merk hoe iedere keer het leven verandert. Ik heb nog wel steeds het idee dat ik een serie foto's maak waarmee ik ook wat op het blog kan zettten maar in de praktijk komt er niet meer zoveel van. 

De dagen worden steeds korter merk ik met het oud worden en voor ik een serie klaar heb om te plaatsen ben ik alweer met iets anders bezig en is mijn verhaal verdwenen.

We waren weer in de insectentuin en het hotel werd druk bezocht. Maar het was lastig te fotogroferen. Die beestjes zitten nooit stil. en voor je het weet staat er een kontje op in plaats van een kopje'

Maar Okee op een bloemetje zijn ze wat gewilliger. ook al moet je er razendsnel bijzijn.

Dat is het verschil tussen het korte leven van een snel levend insect en een langzaam levend oudje. 

Aan de overkant is het aangenaam vertoeven. Daar is de lommerijke heemtuin met landerijen, bloemen en watertjes. 

Maar ook daar zit ik dan soms te lang in de zon om in allerlei standjes het juiste plaatje van de net aankomende orchidee te fotograferen Ik neem aan dat hij dit is want ze staan er ieder jaar op  dezelfde plek. Maar eerliojk gezegd lijkt het zo meer op Zennegroen en heb ik me voor niets uitgeslooft en plat op mijn buik gelegen 🤣

En nog veel heter wordt hjet in het zonnetje bij de orgie, nee geen orchidee maar echt de orgi

Later thuis kost het heel wat moeite uit de vele shots een paar leuk selecties te maken, maar ook dat is heel leuk om te doen

En dan zoek ik wat veerkoeling bij de eendjes. Die doen het kalm aan. 

Voordat ik dan thuis  een selectie uit meer dan 200 fotootjes heb gemaakt en ze allemaal bewerkt is de lol er af om ze nog te publiceren.  Maar zelf heb ik er wel plezier aan beleeft  en nu besluit ik met deze twee kleine libellen of juffertjes die ik nog nooit eerder zag. Wel effen blauwe maar niet deze in hun gevangenis pakje. 

En wie weet krijg ik vandaag of morgen weer de geest en komt er weer wat vaker een blogje. 

Help

Ik kom tijd tekort. Er is zoveel moois en leuks te doen in zo'n prachtig voorjaar

 

Hoe blij kun je zijn

 Kwam ik alweer met 200 fotootjes thuis. Nu bleven er 50 over. Je schiet zo makkelijk weg met dat digitale gedoe. En wat ben ik ongelofelijk blij als ik dan thuiskom met zoiets

Even gegoogled. Het is de wolzwever

Ten eerste had ik dat beestje dat al vliegend honingzuigt al in geen jaren meer gezien en ten tweede dat het me nog steeds lukt behoorlijke foto's te maken als de gelegenheid zich voordoet. 

Zo was ik bezig piepkleine muurbloempjes te fotograferen in het Depot Wageningen toen er plotseling in mijn ziker een zwart vlekje tevoorschijn kwam

Met het blote oog had ik het nooit kunnen spotten maar nu was het afdrukken geblazen en toen ik thuis kwam

Ontdekte ik ook nog een vliegend object. Hoe blij kun je zijn? 

Want die had ik zelfs in mijn zoeker niet waargenomen. De Wants droop af en verschool zich weer onder de bloem. Toen mijn lief kwam kijken om ook een plaatje te maken,  was hij verdwenen.