Posts tonen met het label Regen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Regen. Alle posts tonen

zondag 6 februari 2022

Modder en veranderende gewoonten.

 De regen tikt ges staag op de bakken van de zonwering. Ik zit op de bank in mijn peignoirs en moet denken aan lang vervlogen tijden toen ik met de kinderen, die intussen de 50 zijn gepasseerd, de zomers  op de camping doorbracht. Soms  leek er geen eind aan de regen te komen en hoorde ik net als nu de druppels van dde doorweekte bomen op het tentdoek vallen. Alles doorweekt nat en ik droog in het tentje. De kinderen vermaakten zich wel. Voor mij was het anders. 

Modder! 





Als het me teveel werd pakte ik het nodige weer in de auto bij elkaar inclusief kinderen kaviaar en hond en reed naar huis.  Deed de was en regelde wat nodig was in afwachting van betere tijden die er ook onherroepelijk weer kwamen en we ons weer verder op de camping gingen vermaken.




Ondanks ook de goede momenten in het verleden ben ik toch heel blij met het leven dat ik nu heb, dat zo enorm verschilt met mijn leven toen. Dit leven is zoveel beter.  Ik heb veel geleerd van wat er  allemaal mis ging en doe daar nu mijn voordeel mee. Dat is een hele weg om te gaan en nog dagelijks leer ik van alle grote en kleine gebeurtenissen in mijn leven. Hoe wil ik ermee omgaan wat is een goede weg voor mij om te bewandelen en waarom wil ik er op die bepaalde manier mee omgaan. Dat houdt me nog dagelijks bezig en het maakt iedere dag weer nieuw met nieuwe ervaringen en andere inzichten. Nieuwsgierig naar ieder volgend moment.

Wat grappig is, is bijvoorbeeld dat mijn gevoel van vroeger in de regen op de camping. De emoties die zo maar weer naar boven  komen op het moment dat ik met dat getik word geconfronteerd en ik in mijn peignoir op de bank zit. Ik heb dan helemaal geen zin om onder de douche te gaan en aan de dag te beginnen. Ik blijf liever lui hangen en herinner me dat ook van dat camping gebeuren want dan moest ik er met tegenzin door naar de douche locatie. Apart omdat zo'n gevoel dan ergens schijnbaar is blijven hangen in de gewoonte van het me bewustzijn. Terwijl er niets meer hetzelfde is. Ook ik niet. Zelfs al mijn cellen zijn al vreselijk vaak vernieuwd en het gewoontedier in mij roept nog dezelfde gevoelens op. Dat tekent maar weer eens hoe duidelijk het is dat we aan gewoonten als het ware vastgeplakt zitten.

Ik ben maar gauw onder de douche gestapt en zit nu mijn ervaring uit te typen. Herinneringen zijn leuk of minder leuk maar ik hoef er zeker niet in te blijven hangen.

Ik ga een nieuwe dag tegemoet en ik merk dat ik ook kan  genieten van het getik op de bakken terwijl ik dit uit zit te tikken. Ook gewoontepatronen zijn te veranderen.


 

zondag 7 november 2021

Nieuwe ervaring

 De foto's uit het vorige blogje had ik verkleind door ze op facebook te plaatsen en daarna hier in mijn Magazijn. Maar nu ik terugkeek schrok ik. Ik zie toch al slecht maar ik zag toch wel hoe de kwaliteit vreselijk door de verkleining van FB achteruit is gegaan. Niet iets om aan te bevelen. Dan verklein ik ze dus weer gewoon op mijn eigen manier om ze op het blog te plaatsen.

En nu maakte ik dus weer wat fotootjes van onderweg want ik geloof dat ik de smaak te pakken begin te krijgen 

.Ik stapte weer op mijn fietsje en maakte een foto van Bronbeek een klein eindje ver op de Velperweg. Daar wonen nog een paar KNIL oudjes in een prachtige omgeving. Achter het grote huis ontspringt een beekje vandaar de naam Bronbeek. Jaren geleden bezocht ik het museum en een oud bewoner nam ons mee naar zijn kamer die uitkeek op die bron.  Ik weet niet of er nu nog oud bewoners over zijn na verloop van jaren zal dat op een gegeven moment ophouden.  Verder is er een museum in gevestigd en kun je er ook op afgesproken tijden heerlijk een Indische rijsttafel eten. Ook zijn er af en toe optredens van een gamelan concert/


Verder over de Velperweg is er aan de linkerklant vlak voor Velp weer een parkje. Ja echt we wonen tussen allemaal verschillende parken. Arnhem heet niet voor niets de parkenstad. Daar ben ik nu dus ook eens gaan kijken. Ik was er nooit eerder in geweest.  



Ik dacht eerst dat het grafstenen waren maar zo zagen ze er toch niet echt uit. Geen idee wat het wel is. Misschien kom ik er ooit achter. 



Van hieruit kijk je over het watertje op de Velperweg


Iets verder naar boven staat een Trompetboom die intussen al zijn blad is verloren.





Iedere keer scheen het zonnetje tussen de  wolken door en gaf dat mooie winterlicht met  een  lange schaduw



Maar de wolkjes werden wolken en ik fietste naar het zuidelijke deel, Velp zuid om vandaar terug naar huis te gaan maar ik moest snel opschieten omdat de eerste druppels begonnen te vallen. Onder de brug kon ik schuilen



Ik p[robeerde weer een eindje door te fietsen maar moest toch  bescherming zoeken  in...


Dat voorkwam een doornat pak. 



Maar ik heb er toch van genoten. Nat regenen op de fiets een bijna nieuwe ervaring na vele jaren. 😲😜

donderdag 14 maart 2019

Regen

De regen tikt al dagen op de bakken van de rolluiken.
Het heeft wel iets



Het kunnen bijzondere momenten in je leven zijn die je niet makkelijk vergeet.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...