Nou is er natuurlijk niets mis met; wat komen gaat rekening houden. Dat voorkomt dat we voor onverwachte onmogelijkheden komen te staan. Omgekeerd is het natuurlijk net zo, maar daar hoef je geen rekening mee te houden. Aan komende mogelijkheden pas je je makkelijker aan.
Vreemd eigenlijk het leven heeft toch alle mogelijkheden in zich, waarom bouwen we weerstand op tegen iets wat minder leuk is en worden we een pessimist genoemd als we kijken naar dat wat het leven meer moeilijkheden kan gaan geven en waarom een optimist als je er vrolijk overheen walst, terwijl je juist dan weleens in een enorm gat kunt vallen waar je nooit rekening mee had gehouden.
Nee, als ik nu goed in mijn vel zit en alles kan incalculeren, het leven kan nemen zoals het is en ook kan kijken en rekening houden met het feit dat het niet altijd zo blijft, misschien een soort droogzwemmen voor als ik in het water val, dan komen moeilijkheden heel wat minder koud op mijn dak vallen, vermoed ik. Ik vind dat een veel realistischer kijk op het leven dan veronderstellen dat het mij niet zal gebeuren.
Maar die ruimte moet je wel hebben. Als je toch al overal problemen mee hebt, met al die dingen die je vindt dat ze je 'overkomen', dan is dat een moeilijke houding, want dan zit je al zo vol met ellende dat je niet ook nog eens rekening kunt houden met nog grotere problemen. Dat is te zwaar, daar is dan geen ruimte voor dat herken ik wel want daar heb ik ook ingezeten.
Dan is het zaak om er iets aan te doen en nu te leren uit het gat te krabbelen waar je inzit. Dan neem je er niet ook nog eens slechte toekomstverwachtingen bij op je schouders. Je moet eerst leren je overvolle kast op te ruimen. Een zoektocht naar openingen in jezelf en meer ruimte creëren in die kast waarvan je denkt dat jij het bent. Leren zien dat je meer bent dan het plaatje dat je van jezelf hebt gemaakt. Het is vooral een kwestie van anders leren kijken. Als het ware vanuit een ander perspectief, vanuit een andere kant van jezelf en je minder vastklampen aan dat wat je denkt te zijn. Soms heb je daar hulp bij nodig. Dat lijkt een hele klus, maar is DE mogelijkheid om met kracht weer midden in het leven te gaan staan.
En dat zeg ik natuurlijk ook tegen mezelf, want ik hoef niet te denken dat mij dat niet meer zal gebeuren nadat ik eruit gekrabbeld ben. ALLES kan zomaar weer op je pad komen. Maar misschien is het dan eenvoudiger er weer uit te krabbelen.
