Ik heb weer op mijn telefoontje wat fotootjes en schilderijtje samengesteld, geknipt en geplakt met wat extra bewerkingen. Erg leuk om te doen. Maar zelf kan ik het resultaat op het telefoontje niet goed genoeg zien. Ik maak het een beetje op gevoel en door details uit te vergroten.
Maar nu staat het werkstuk ook op mijn tablet en kan ik het ook op de computer zien.
Dat scheelt een slok op een borrel.
Een eeuwig durend niet terug te draaien proces. De vergankelijkheid van alle dingen.
Het is aan de mens om ermee te werken en/of te accepteren en er een weg in te vinden.
Het is echt weer om met plantjes aan de slag te zijn. Zeker wanneer je in een appartement woon. Rondom hebben we een tuin maar al jaren geleden heb ik het tuinieren verwisseld voor de potjes. Eigenlijk ben ik weer teruggegaan naar mijn roots. Vroeger op een bovenhuis leefde ik me ook uit met alle plantjes in potten. Zo gaat dat als je ouder word. Successievelijk terug naar waar het begon
Ik had dus weer eens een Avocado laten wortelen en was door Judy op haar blog op dat idee gekomen. Vroeger ook al gedaan en nu dus weer. Nou dat is toch een aardig begin hij was al ruim dertig centimeter hoog en nu las ik bij haar dat je hem kon toppen met blad en al.
