Ik ging naar de Theosofische Loge voor de cursus Geheime Leer van Blavatsky, die al wel 15 jaar één keer per maand loopt en bijzonder interessant is, toen ik mijn buurman tegenkwam.
"Ik ga heel heidens bridgen," vertelde hij me.
Misschien ben ik wel een muggenzifter, maar ik blijf daar over nadenken.
Volgens mij zit het zo.
Er wordt vaak gedacht dat spiritueel bezig zijn iets heel ver weg is, iets wat niet met deze aarde en ons menselijk leven te maken heeft. Iets heiligs, afgezonderd van het dagelijks leven.
Maar ik denk daar anders over. Spiritueel bezig zijn is voor mij een HEEL mens worden die alle mogelijkheden die hij in zich heeft hier op deze aarde weet te gebruiken. Je kunt alles wat je wilt in je leven doen en als je spiritueel bezig wilt zijn betekent dat, dat alles wat je doet onderbouwd en doordrongen is van Liefde Mededogen. Als er een motivatie in je leven een rol gaat spelen en je daar iedere dag een tikkeltje meer van doordrongen raakt dan komt alles in dat teken te staan. Je wordt ervan doordrongen. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed. Al je handelingen zijn daarop gebaseerd.
Niet dat ik dat al zover ontwikkeld heb hoor, o nee nog lang niet, maar het is me wel duidelijk dat je op basis daarvan tot veel meer in staat bent. Dat is volgens mij de ontwikkelings gedachte die erachter zit. Ermee aan het werk gaan en ervaren hoe het werkt en wat het oplevert.
Mijn leraar Gelek Rimpochee stelt weleens de vergelijking met een stuk vloeipapier die je in de inkt stopt, of in de boter zoals hij het vaak zegt vanuit de Tibettaanse traditie. Heel langzaamaan wordt het hele vel doortrokken van de vette boter. Zo is het ook als je gaat leven vanuit een motivatie. Dat is iets wat je op kunt bouwen. Dat heb je niet in een paar dagen voor elkaar. Met veel aandacht kun je de motivatie stapje voor stapje groter maken.
En dan is er ook nog het verhaal van die monnik. De Tibettaanse traditie is o.a. afgestemd op logisch nadenken en het je eigen maken ik zeg altijd: kwartjes laten vallen. Nou die monnik, ik vertel het maar even zoals ik het verhaal onthouden heb, had daar geen kaas van gegeten en niemand zag kans om hem ook maar iets bij te brengen. Het was een wanhoop, totdat een abt hem een baantje gaf en hij dagelijks de tempel schoon moest maken. Daarbij moest hij voortdurend herhalen: "Ik verwijder al het stof, ik verwijder al het vuil." En terwijl hij vanuit de onderliggende motivatie van Liefde en Mededogen iedere dag bezig was, vielen er steeds meer kwartjes tot hij de verlichting bereikte.
Ik kan niet bridgen, maar ook 'heidense' (ik moet om dat woord altijd een beetje lachen, want ook daarachter gaan heel waardevolle mythologische verhalen, prachtige symboliek en een rijke traditie schuil) aktiviteiten kunnen vanuit een juiste motivatie waardevolle resultaten opleveren.
Spiritueel koper poetsen
:-)
