Hoezo?
Nou ja je kunt geen twee dingen tegelijk doen. Ik niet tenminste. Vroeger leek het wel alsof ik dat kon maar of je het dan ook doet in volledige aandacht en zoals je het echt zou willen, is de vraag.
Als ik schilder kan ik niet schrijven en als ik schrijf kan ik niet schilderen. Ik ben dus weer aan het schilderen. En ondat ik geen ruimte meer heb om schilderijen in de kelder op te slaan ben ik aan het uitzoeken en kom dan oud werk tegen waar ik nu best nog iets anders mee zou willen doen. Dus zo gezegd zo gedaan.
Zo was het
en zo is het gheworden.
Niet dat hij nu helemaal klaar is, of misschien toch. Nou, ik kijk er nog een tijdje naar en zie dan wel og ik er nog iets mee doe.
Het is toch eigenlijk zo af en toe wel frustrerend alhoewel ik blij ben dat ik nog steeds kan schilderen maar het is aan de andere kant frustrerend. De laatste jaren heb ik best wel wat bijgeleerd voor wat het schilderen betreft, Dingen die ik nu goed zou kunnen gebruiken in detaillering en het goed zien van verhoudingen zodat ik beter objecten of personen een plek in de expressionistiche werkstukken zou kunnen zetten en nu laten mijn ogen het afweten en kan ik er geen gebruik meer van maken.
Zo'n portretje dat ik alweer een paar jaar geleden maakte, zou me niet meer lukken omdat mijn beeld tegenwoordig altijd vertekend is omdat er blinde stukjes in de focus zitten en zie ik krom wat recht is en verdwijnen er gedeelten.. Toch bekruipt me steeds het gevoel dat ik het weer wil proberen maar dan is het wel een enorme geduldoefening want voor gezichten luistert alles heel nauwkeurig. Ik zet de verf niet altijd op de juiste plek en wat vaak help is scheelkijken ghaghagha dan vind ik de juiste plek soms door als het ware om de hoek van de blinde vlek te kijken.
Ik houd me maar een beetje vast aan het schetsmatige impressionisme. En dan weet ik dat Monet op latere leeftijd ook macula had en vandaar al die grote impressionistische vijvers met lelies En dat schetsmatige impressionisme gaat me nog het beste af. Helaas heeft het geen vergelijk met Monet maar het is wel leuk om te doen, daar gaat het toch om.. Ook daar zijn het de recht lijnen waar ik mijn nek over breek. Dus... geen rechte lijnen meer. Of misschien kan ik daar andere dingen voor bedenken. Het lijkt me wel leuk om met draad te gaan werken net zoals ik ook al met foto's in de werkstukken bezig ben geweest. Dat soort dingen wil ik steeds meer gaan doen.
En kijk nou, ook al ben ik weer op zoek naar dingen om te schilderen. Intussen staat er toch weer een geschreven blogje op internet. Niet alles tegelijk maar nooit voor een gat gevangen.
