woensdag 22 augustus 2012

Ziel zonder zorg.

In 2009 schreef ik het op weblog, het verdween toen ik het verwijderde.



ziel zonder zorg
zo noem je mij
maar niets is minder waar
zorg voor is wat ik wel wil zijn
bezorgd om is wat bezwaard
-
een vroege vogel
noem je mij
maar niets is minder waar
ik voel het uitgaan van een kaars
en zie de dageraad
-
een vrije vogel
noem je mij
maar niets is minder waar
ik voel betrokkenheid in mij
dat bindt
mijn hart trekt aan.
-
Zoals een vlinder, 
voel ik mij
in t’ zwerk en op de grond
een warme zonnestraal in mij,
ik dans het leven rond.


Innerlijke remmingen. SV

Ze zijn er altijd wel. Soms op de achtergrond maar ook op de voorgrond, krachtig en duidelijk het gevoel van:  Nee, de weerstand, dat kan ik toch niet maken, ik zou me dood schamen, wat zullen ze wel niet van me denken? Misschien is er angst voor afwijzing. En zo zijn er talloze overwegingen om niet voluit te kunnen leven.

Ook faalangst is zo iets wat behoorlijke beperkingen op kan leggen. Zouden het niet allemaal bedenksels zijn, voortkomend uit een zelfbeeld waaraan beantwoord moet worden? Voor wie? Voor wat? Waarom?Waar misschien nooit aan beantwoord KAN worden.

Zelfs trots kan een oorzaak zijn die een bescheidenheid oproept waardoor er remmingen ontstaan.

Het zit zo ingebakken. Dat 'gewoontedenken' is er al voor je het weet en vaak zul je heel diep moeten graven om de oorzaak te achterhalen. Niet de oorzaak in het verleden maar gewoon in eigen aanleg.  Het heeft zich wel door de jaren heen opgebouwd, maar vaak zijn die oorzaken totaal niet meer aan de orde. Soms is het dan te laat om de uitwerkingen nog onder controle te krijgen of terug te draaien. Overwegingen als: Ik doe er toch niemand kwaad mee en waar schaam ik me in 's hemelsnaam voor, kunnen de remming misschien te lijf gaan en voor een moment de vrijheid geven te doen en laten wat haalbaar is en een stukje meer vrijheid bewerkstelligen. Maar een volgend keer zullen ze gewoon weer tevoorschijn komen.

De enige die kan bepalen of er en waar de blokkades zitten ben ikzelf of jijzelf. Door ze te herkennen en te weten wat er echt vanbinnen speelt kan ermee gespeeld of om gelachen worden. Wegen ze minder zwaar en in aandacht is het zelfs mogelijk ze een stap voor te zijn en met wat meer vrijheid door het leven te gaan.
Voluit leren leven!



De Heemtuin in het voorjaar








Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...