vriendschappen

Nu ik het op wil schrijven is het verdwenen. Ik weet niet of ik het al schrijvend weer op kan roepen. 

 Het lijkt alsof er een soort van nieuwe of andere fase is begonnen. Nog meer dingen loslaten. In dit geval denk ik aan oude en nieuwe contacten of vrienden. Ik vroeg me af of ik me nog in wilde spannen om contacten in stand te houden waarvan ik voel dat ze  feitelijk ten dode zijn opgeschreven. Ik merk dat ik daar steeds minder behoefte aan heb. Wat komt dat komt en is goed maar wat niets van zich laat horen is ook goed.  

Sommige lijntjes blijven altijd en hebben gewoon geen versteviging nodig. Andere lijken heel makkelijk te verbreken alleen al door  de tijd verwateren de dingen of krijg je meer inzicht in wat je wel of juist niet samen bindt. 

Het is ook heel apart  te merken hoe je zelf verandert. Er is eigenlijk niets meer over van de Elly die ik 40 jaar geleden of nog langer geleden was. En zo is het ook met sommige contacten uit die tijd. Er is zoveel gebeurd en mensen zijn zo veranderd dat er geen band meer is.  Anders is dat met degene waar je altijd contacten mee hebt gehouden. Waar ook als er weinig contact was, de band mee is blijven bestaan.  

Ook nieuwe contacten lijken minder diepgang te hebben dan de contacten die dan wel zijn gebleven. Contacten die onder alle omstandigheden stand houden. Nieuwe kennissen vallen op de lange duur vaak toch weer af.  

Het is goed zoals het is en ik hoef me niet meer af te vragen of ik met wie of wat dan ook nog wat moet.  

Het is wat het is.

Gevonden.

Ik heb alle foto's van Parijs uit 2011 teruggevonden. Wat is het leuk om daar weer doorheen te snuffelen. Parijs is toch een heerlijke stad. Ik heb zo weer zin er naartoe te gaan.

Erst maar eens de fotootjes plaatsen die ik van de Notre Dame terug vond.

Vergane glorie

Mijn kistje is gerestaureerd maar dat zal met de Notre Dame een ander verhaal worden. Ik ben eens even in mijn fotootjes gedoken uit 2011 want toen waren we de laatste keer in Parijs. Wat is het toch een heerlijke stad en dan al die fotootjes terugzien, dat heeft wel wat.

Natuurlijk even zoeken naar foto's van de Notre Dame. A kijk de eerste die ik bij nacht maakte een aardig sfeer plaatjes

En dan wil ik verder kijken op de gebrande DVD en kom tot de ontdekking dat de fotootjes niet meer tevoorschijn komen. Van de drie mapjes zijn 900 foto's verloren gegaan.. Dat is balen. Het DVD tje schijnt kapot te zijn. Van veel dingen heb ik back ups gemaakt maar helaas niet van Parijs.
Jammer.

Toch voor de zekerheid nog eens verder zoeken op externe schijven.

Gerestaureerd

Rechts onder is mijn kistje. Weer helemaal geplakt en geknutseld. Misschien is op de onderstaande foto beter de bedoeling te zien. Twee werelden, de boven en de onderwereld.

Kistjes

Gisteren de expositie ingericht en vanmiddag werd het vijftigjarig bestaan van de KWA gevierd.

In de jaren 70 ben ik daar al begonnen met schilderen en kreeg les van Ap Dekkers. Hij richtte de Kreatieve Werkgroep Arnhem op die nu is uitgegroeid tot een florerende vereniging waar heel veel mogelijk is en waar je goede professionele begeleiding krijgt in het uitvoeren van het werk dat je graag wilt maken. Ieder dagdeel in de week wordt gevuld in verschillende groepen. Schilderen, beeldhouwen, keramiek bijna alles is mogelijk. Het leden aantal gaat richting de 300 en toch verdwaal je niet in die hoeveelheid omdat de groepen niet uit de hand lopen.

Het was een heel druk bezochte middag. Er werd een nieuwe logo onthult door de wethouder, buiten en binnen waren 220 kistjes opgehangen met werken van de meeste deelnemers. Heel bijzondere, allemaal met een heel eigen invulling

Helaas ik had de pech dat iemand tegen mijn kistje aan was gaan hangen en het van de muur had gestoten. Ik denk dat niemand het gemist heeft tussen die 220 andere kistjes maar leuk is anders.
Morgen neem ik de lijm mee naar de KWA in de hoop dat ik het kan herstellen.
Tja, zo is het leven. Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Het weer hadden we in ieder geval mee.

Gelukt

Het hangt.

Ik geloof dat ik nu van alles en nog wat op een rijtje heb staan.

Dat doet me een beetje denken aan een periode dat het leven toch wel heel lastig was. Na een heftige periode moest ik regelmatig alles op een rijtje zetten en dat verwoorde ik dan ook zo. Maar die tijd ligt ver achter mij.

Nu ziet het leven er gelukkig heel wat behapbaarder uit en gaat het in dit geval om wat werkstukken op papier die ik zaterdag in ga lijsten en ophangen in Vreedenhoff. Gewoon in mijn eigen tempo en met plezier.

Ik dacht eerst aan een stuk of tien, maar intussen zijn het er meer en ben ik benieuwd of en hoe ik ze daar kwijt zal kunnen. Ze blijven er twee maanden hangen.

Ik heb er zin in.

Gewoontepatronen doorbreken

Ingesleten gewoontepatronen

Geven richting aan een

leven 

Beangstigend

 te doorbreken

in een wereld 

van onzekerheden

Energie

Ik heb het gevoel dat mijn energie weer aardig op pijl gaat komen. Niet dat mijn conditie evenredig is opgevijzeld maar ik zit weer wat beter in mijn vel en krijg weer overal zin in. Dus als het zo mag blijven worden het drukke tijden.
Ik heb de deuren naar de serre opengezet en de tafel weer geinstalleerd zodat ik daar lekker kan schilderen. Als het buiten warmer wordt, gaan de ramen open en en heb ik een heerlijk plek om te werken. Het is op het noorden dus prima voor warme dagen en weinig last van het felle zonlicht dat verblindend werkt.

Volgende week zaterdag heb ik de afspraak vernieuwd die door mijn ziekenhuisopname afgelast was en ga ik schilderijtjes inlijsten en ophangen in Vreedenhoff. Nu maar duimen dat er niet weer iets tussenkomt maar och we nemen het zoals het valt. Ik ben helemaal in lentestemming

Intussen is de lift in ons appartement ook hersteld en kunnen de bewoners die op de hogere etages opgesloten zaten ook weer adem halen, want een paar dagen geen lift kan vooral met ziekte heel benauwend zijn.
Ik was weer de geluksvogel die de eerste trap nog altijd kan lopen en dan ben ik in huis. Zelfs de boodschappen waren nog draagbaar.

En dan schiet het alweer aardig op naar de pasen. In verband daarme waren er gister op het educatief centrum ook wat kuikentjes onder de warme lamp in een kooitje. De tralies zaten een beetje in de weg maar ik heb er toch nog leuk plaatjes van kunnen schieten. Een van de vele fotootjes die we daar maakten.

En morgen is het weer weekend. Je zou met de dagen in de war komen als je jezelf hebt belooft geen strakke schema's en dagplanning meer toe te staan. Heerlijk leven als god in frankrijk zoals ieder uur en iedere minuut zich voordoet. Maar soms wordt ik wakker en dan moet ik wel heeeel hard nadenken welke dag het vandaag weer is.
Maar gelukkig staat het op mijn telefoontje. Hihihi
Vandaag is mijn jongste zoon jarig. En dat was leuk.

Allemaal beestjes

De hele middag hebben we bijzondere beestjes gefotografeerd en nu hang ik volkomen uitgeteld achter de computer.
Het was een hele belevenis, er kwam van alles voorbij. Wandelende takken, fruitkevers, millioenpoters, ratjes en nog veel meer. Ik heb een heel arsenaal om uit te puttenvoor het fotoblog'
https://ellyvandoorn.wordpress.com/
Daar ga ik ze successievelijk plaatsen.
Natuurlijk moeten er eerst veel foto's weg en van de 236 foto's heb ik nog altijd 133 foto's in een mapje gestopt. Het was een heerlijke middag. Maar nu ga ik eerst gestrekt voor de televisie.
Hier een heeeeeeel klein voorproefje

Burgers Bush

Nadat ik gistermorgen had geschilderd bij de KWA http://ellyvandoorn.blogspot.com/2019/04/vlindervoorjaar.html

Zijn we nog even naar Burgers Zoo gegaan om een abonnement te halen. Ik was er al een paar jaar niet geweest en er is weer heel veel veranderd. Er wordt hard gewerkt aan allerlei nieuwe projecten.

Maar wij wilden hoofdzakelijk deze middag even naar de Mangrove hal met de vele vlinders zoals Lief me vertelde want hij gaat er altijd naartoe wanneer ik schilder. Maar nu gaan we samen.
Onderweg ook langs de olifanten. Die staan er altijd maar simpel met z'n tweeën te staan.

 Verder langs alle verbouwprojecten langs de Cheeta's, of zijn het Panters. O O eerlijk gezegd heb ik niet op de aanduidingen gekeken. Jaren geleden maakte ik daar ook al foto's en het waren toch echt Cheeta's meen ik me te herinneren. Maar je weet maar nooit bij het ouder worden. 🤔😉

Prachtige beesten en we boften, ze zaten niet achterin tegen het gaas waardor je geen mooie plaatjes kunt schieten. Deze had zichzelf een mooiebloesemkrans toebedacht. Mooier voorjaar is er toch niet

O ja en toen kwamen we ook nog langs de Elanden voor we de snikhete Mangrovehal ingingen.

Nou jaaaa, die mangrove hal bewaar ik nu maar voor later. Het was daar prachtig en warm.., warm... pfffff.

Kalm aan

Verleden jaar waren we op vakantie in Spanje en brachten een bezoekje aan Toledo. Voor we het stadje bezochten reden we eromheen. Hoe bijzonder lag het daar. Prachtig.

Deze foto kwam ik tegen. Een van de vele. Wilde ik even met jullie delen. Het was voor mij een zware vakantie en thuisgekomen werd ik ziek. Het was toch te vermoeiend geweest. Maar ik ben blij dat we het gedaan hebben. Het was een schitterende vakantie. 

Dit jaar doen we het lekker kalm aan en hebben we abonnementen genomen op prachtige parken in de buurt.  Dat wordt vast ook genieten.