Wanneer je achteloos je thee drinkt, dan is het leven zelf
niet aanwezig. Je leeft niet echt want je bent er eigenlijk niet, je bent je
niet bewust, je bent niet geconcentreerd. Dat moment is geen moment van
beoefening.
Maar als je begint om je thee vol aandacht en geconcentreerd
te drinken, dan is er een handeling als van een heilig ritueel: het IS al een
gebed.
Als je loopt, als iedere stap je blij maakt; dan verzorgd
iedere stap jou, het verandert je, iedere stap is een gebed.
In de traditionele Boeddhistische beoefeningen is geen
verschil tussen meditatie en gebed, want als je mindful en geconcentreerd bent
heb je inzicht, je komt in aanraking met het Boeddhaland, met Boeddha en de
gemeenschap. Als je werkelijk bid, ben je in contact met Jezus, met God
koninkrijk en daarmee in aanraking komen dat geeft transformatie en heling. Als
er volledige aandacht en concentratie is, is er inzicht. Er is geen verschil
tussen degene die bid en degene tot wie men zich richt in het gebed.
Dat is waardoor communicatie diep en totaal is. Dan is
tranformatie en heling mogelijk.
Vrij vertaald naar Thich Nhat Hahn.
