Voordurende verandering

Het ligt in de ware natuur van het individu om ieder moment te veranderen. Deze veranderingen brengen hem voortdurend in een staat van besluiteloosheid en vergeetachtigheid, zodat hij nooit zeker is van zichzelf en dit maakt hem ongelukkig. Iemand die daarentegen is uitgestegen boven zijn afgescheiden individualiteit, is altijd zeker van zichzelf. Hij is standvastig in zijn doel en zal dit niet meer uit het oog verliezen.
Wij zouden ook moeten proberen boven ons ego uit te stijgen en in contact te komen met de ParamAtman. Niets zal ons geluk dan meer in de weg staan, want in de Param-Atman bestaat geen verdriet. In feite kan alleen al de gedachte aan de Param-Atman* verdriet onmiddellijk verdrijven. Als we het geluk willen vinden, is het daarom van wezenlijk belang het afgescheiden gevoel van ‘ik’ af te werpen.

Dit zijn  woorden uit de Hindoeïstische  filosofie.  Mijn overtuiging is inderdaad hoe meer je in je leven er voor anderen kunt zijn en je betrokken bij het geheel voelt en weet dat je dit geheel ook bent. hoe gelukkiger je je voelt. Dat inzicht kan heel beangstigend zijn vooral wanneer je met ellende wordt geconfronteerd. Dan schermen we ons liever af van dat geheel. Over het algemeen draait alles wat we doen om  wat we zelf leuk en fijn vinden we voelen ons afgescheiden van de ander.

 Als je echt gelukkig wilt zijn .... tja dan betekent het toch vooral open staan en er zijn voor de ander. Want je kunt pas heel zijn met elkaar.

*Paramatman is oneindig Licht, en is de bron van alles, van het zijn, van kennis, van gelukzaligheid, van vrede, van iedere atman, iedere ziel. Paramatman is in alles, in al het geschapene - aarde, water, vuur, lucht, dieren - ten allen tijde. Maar het licht kunnen we slechts zo nu en dan zien. Het licht heeft de kwaliteit van liefde, genade, kracht, gelukzaligheid, jnana (kennis). Zonder het Licht kan niets bestaan. Het is kleurloos, maar heeft iedere kleur in zich en de kleur en kracht van ieder licht van elk niveau. Het is overal en in alles.

Baghavad gita

Omdat ik de laatste tijd zo weinig in mijn  magazijn doe, ga ik het blog maar eens gebruiken om allerlei te verzamelen wat mij boeit. Ik kom zoveel mooie dingen tegen op internet. En wanneer ik op mijn tablet of telefoontje kijk naar alles dat ik op Pinterest verzamel, lijkt het me leuk om dat ook zo af en toe te delen in mijn Magazijn.
Zo heb ik op pinterest nu ook een bord aangemaakt met de titel Baghvad Gita.

Het grappige is dat dingen die ik vroeger niet mooi vond ik tegenwoordig steeds meer ga waarderen. Zoals al die schilderijen uit de indiase traditie. Ik vond ze op zijn zachtst gezegd kitsch. Vraag me niet waarom. Vaak geven we een oordeel op basis van gevoel en niet omdat we er meer van weten. Nu ik door de jaren heen steeds meer heb geleerd over oosterse tradities en wat cursussen en lessen heb gevolgd  over o a de Baghavad Gita ga ik ook nu nog dagelijks de meer en innerlijke waarde zien. Waar het verhaal over gaat en wat de bedoeling is. Hoe je alle verhalen als symbool kunt zien en kunt vertalen naar je eigen functioneren. Dat maakt het oneindig interessant.

Daarom hier een plaatje uit die Indiasche traditie waar Krisna aan Arjuna vertelt wat de juiste manier van leven en handelen is. Hoe je met problemen en levensvraagstukken om kunt gaan.

Tradities

47. Houd u slechts bezig met het werk, niet met de vrucht ervan. Laat de vrucht van uw handelingen dan niet uw beweegreden zijn; maar raak anderzijds ook niet onder bekoring van daadloosheid.

Baghavat Gita

Ik ben weer eens in de Gita aan het lezen. Zo prachtig. Gelijktijdig realiseer ik me hoe alle woorden misbruikt kunnen worden en er in alle tradities boeken zijn te vinden die een nog groter slagveld van deze wereld maken wanneer ze lettetlijk geinterpreteerd worden. Kijk naar het oude testament in de bijbel en de koran die daar helaas voorbeelden van zijn en in deze tijd aan de basis liggen van vreselijke ellende.

Verzen uit hun context gerukt en letterlijk geinterpreteerd zorgen voor ware oorlogen. Helaas.

Teksten die bedoeld zijn om de blik naar binnen te richten en te kijken en werken aan ons innerlijk welzijn. Als een spiegel voor hoe we in elkaar zitten en waar we ons innerlijk voordeel mee kunnen doen ten gunste van alle levende wezens.

Zo is ook de Baghavat Gita bedoeld. Niet een vers lezen maar het hele boekje en daar zelf op reflekteren. Dan heel langzamerhand kan de essentie indalen.

Waar mindfulness voor bedoeld is

Voor mij bestaat geluk uit twee dingen. Ten eerste: het zijn waar je hoort
en ten tweede - het beste- aangenaam in het dagelijks leven staan, oftewel 's nachts goed slapen en niet worden geplaagd door knellende nieuwe schoenen.

Theodore Fontane.

Twee dingen die, als ik erover nadenk heel veel met elkaar te maken hebben ook al lijkt dat in eerste instantie niet zo.
Zijn waar je hoort, in aandacht aanwezig zijn, weten waar je mee bezig bent en daar je aandacht op gericht. Niet intussen afdwalen naar de komende vakantie en alle dingen die nog gedaan moeten worden terwijl je staat af te wassen, of wanneer je toch een afwasmachine hebt, staat te strijken. Dat op zich is al een hele oefening en het zorgt ervoor dat wanneer je beter gefocust en stabiel gericht bent, je minder meegenomen wordt door knellende nieuwe schoenen. Niet zo middenin de narigheid gaat zitten alsof er niets anders is.
Omgekeerd nemen emoties en lichamelijk ongemak je makkelijk mee. Kun je niet meer aandachtig aanwezig zijn omdat je er middenin gaat zitten. Dus heeft het wel degelijk heel veel samenhang.
Je geest daarop richten op waar je mee bezig bent of waar je je mee bezig wilt houden.

Toevallig zag ik op het nieuws een nieuwe behandelmethode bij brandwonden. Een meisje kreeg een virtuele bril opgezet voor ze een pijnlijke behandeling moest ondergaan. Daardoor lag haar focus niet meer bij de behandeling en was dat minder pijnlijk. Een mooi voorbeeld hoe we in staat zijn onze geest te richten. Ook door training is dat mogelijk en daarbij kunnen we gewoon in het dagelijks leven betrokken blijven.

Eigenlijk heeft Theodoor het tijdens zijn leven (1819-1898) het over mindfulness training. Wij mogen dan denken dat het een nieuwe therapie is die de laatste jaren opgang maakt maar in wezen zijn het technieken die duizenden jaren geleden al gebruikt werden en waar een heel leven lang aan gewerkt kan worden. Technieken die hele grote stappen verder gaan dan de tegenwoordige cursussen van enkele keren waarna de aandacht weer verzand in de dagelijkse beslommeringen die aandachtsloos worden afgewerkt. Heel waarschijnlijk heb je er voor het moment baat bij gehad en dat is goed, zaak is dat je blijft oefenen.

Pas wanneer je er dagelijks op gericht bent zoals het in de oude Hindoestaanse en Boeddhistische traditie bedoeld is als onderdeel van een heel pad tot wijsheid en liefde mededogen,  zal het werkelijk langdurig geluk brengen. Stappen waarbij je uiteindelijk je eigen denken-voelen en emoties aandachtig leert opmerken en regelmatig tot verwonderlijke conclusies over jezelf kunt komen. Door die methode kun je de essentie van het leven leren ontdekken. Blijf je niet zo gemakkelijk meer vast zitten in alle details van de knellende schoenen waardoor je je mee laat nemen alsof er niets anders is en alles daarom draait. Gelijktijdig is het voorkomen of het verhelpen van de ellende en de storende details buitengewoon belangrijk. Maar de onderliggende stroom van werkelijke mindfulness zal iets anders in je wakker maken. Een manier van staan in de wereld  die je de mogelijkheid geeft tot een alerter en liefdevol handelen. Daar help je mee in deze tijd van de vele oorlogen en ellende. Zo sta je niet met lege handen maar neemt actief deel. De enige manier die een steentje bij kan dragen al is het nog zo weinig. Het is jouw persoonlijke bijdrage tot het richten van de wereldgeest.

Met die oefening kun je je hele leven bezig zijn en er de vruchten tot geluk van plukken. Een training van de geest is blijdschap gevend. Misschien vergelijkbaar met de voldoening die een training van het lijf of het beheersen van een muziek instrument kan geven.

's Nachts goed kunnen slapen 

is een logisch gevolg van een stabiele en vredige geest. Ik heb nog heel wat te oefenen. hahaha.

Steigers en bruggen bouwen

We moeten zo vaak mogelijk bedenken dat ons ware leven niet dit uiterlijke materiële  leven is dat zich voor onze ogen hier op aarde afspeelt, maar wel het innerlijk leven van onze geest. Het zichtbare leven is een steiger- een noodzakelijke hulp voor onze geestelijke groei...
We moeten onszelf en anderen eraan herinneren dat die steiger geen betekenis heeft of belangrijk is, behalve dat het de bouw van het gebouw mogelijk maakt.

Leo Tolstoy

Zo'n tekst als deze is (voor mij) bedoeld om te bemediteren. Het is onmogelijk om zonder het naar binnen te brengen en de woorden te verinnerlijken, er deel van te worden,  erover te discussiëren of er ja of nee tegen te zeggen. Het gaat erom jezelf ermee uiteen te zetten. Wat bedoelt hij en hoe zit dat (bij mij).

Het grootste deel van ons leven zo niet ons hele leven, zijn we met die steigerbouw bezig. Dat gaat ons hele leven door. We zijn nu eenmaal wezens en in de materie aanwezig. Er lijkt iets dubbels in deze tekst te staan : "dat die steiger geen betekenis heeft of belangrijk is " Het ziet ernaar uit dat ons leven niet belangrijk zou zijn maar let op dan komt er iets heel belangrijks het maakt de bouw van het gebouw mogelijk. 
De steigers zijn dus wel degelijk belangrijk, maar we moeten er de juiste waarden aan hechten.

Het een kan niet zonder het ander. Zonder steigers kan er geen degelijk huis gebouwd worden. Een huis met verdiepingen waar op ieder verdieping geleefd kan worden. Voor wat onze geestelijke ontwikkeling betreft en het ontwikkelen van alle mogelijkheden in ons huis, zou je kunnen stellen dat we nog lang niet op de hoogste verdieping zijn aangeland en verder lijkt het mij belangrijk het HELE huis te kunnen bewonen, als je je daar dan ook maar iets bij voor zou kunnen stellen. En volgens verschillende tradities behoort dat onvoorstelbare wel tot de mogelijkheden. Veel mensen met ervaringen over de bouw van dat persoonlijke huis dat ten volle benut kan worden, hebben daar over medegedeeld en geschreven.
En het mooie is dan ook nog dat niet ieder huis hetzelfde hoeft te zijn, maar wel kwalitatief goed en volkomen bewoonbaar. We hebben allemaal daarbinnen de mogelijkheden van onze eigen individualiteit. Er zijn geen twee mensen gelijk.

Lees bijvoorbeeld het prachtige boek van Theresa van Avila- De innerlijke burcht
of Johannes van het Kruis- De beklimming van de berg Karmel
Het hele Boeddhistische pad gaat daarover 
De Kabalistische levensboom 
De Baghavat Gita
en nog veel andere geschriften zijn daarover bekend.

Waar wij meestal in verzeilen wanneer we zulke teksten lezen is, in ons persoonlijke dualistische JA of NEE verhaal. Daar bedenken we dan ook nog allerlei zaken bij die we wel of niet zouden moeten doen (dogma's) en daar blijven we in hangen of tegenaan lopen. Aan zo'n tekst als deze, die Tolstoy hier neerzet (en alle andere boeken en geschriften) kunnen we ons spiegelen en kijken: hoe zit dat bij mij? Zonder een bepaalde levenswijze goed of af te keuren.

Het is voor mij duidelijk dat het één niet zonder het ander kan. Juist hier en nu kunnen we ons leven gebruiken en onderzoeken of we op een juiste wijze inhoud kunnen geven aan ons eigen *materiële leven, waardoor we op steeds meer plekken in ons innerlijk geestelijk huis kunnen wonen.
Ons bewust worden van de vele mogelijkheden die we daar hebben. Het is een weg die we tijdens ons 'materiële zijn' kunnen ontwikkelen. Als we investeren in ons dagelijks leven en daardoor onze  innerlijke huishouding  langzamerhand op orde krijgen zal ons lichamelijk (*materiële) welzijn daarop ook weer reageren door welbevinden onder alle omstandigheden. Zo is het kringetje rond.

Voor mij zijn dan verschillende vragen belangrijk zoals: waarom zou ik me daarvoor inspannen, waarom zou ik daar energie in stoppen?  Heb ik daar een motivatie voor en is die sterk genoeg om mijn weg te vinden in het bouwen van de steigers om tot een uiteindelijk goed gebouw te komen? Gaat het alleen om mijzelf of is het ook nog zinvol voor iets anders dan alleen voor mijzelf?

Zo volgt er uit één stelling een hele reeks vragen en verschillende overdenkingen  om tot conclusies te komen en mijn motivatie te versterken maar vooral om mij verder te verdiepen en duidelijkheid te krijgen over hoe ik wil leven..

* Materiëel leven: leven in een lichaam met alle mogelijkheden van denken, doen en bezieling als brug  naar geestelijke ontwikkeling.

Meer dan geweldloosheid

Het woord sathyagraha uit het sanskriet wordt sind Mahatma Gandhi gebruikt voor de politiek van passief verzet tegen onderdrukking, Maar Gasndhi zelf gaf de term een veel wijdere betekenisen benadrukte de drie elementen waarheid, weigering om onrecht te begaan en bereidheid om zich op te offeren. Voor hem was verdediging van de waarheid niet het opleggen van lijden, maar de bereidheid om te lijden. Het was geen filosofie voor slachtoffers: voor Gandhi was iemand die de satyagraha volgde niet alleen onverslaanbaar, maar ook een winnaar.

citaat David Ross

Ik vind het gewoon mooi

Nog afgezien van de betekenis van de mantra waarin ik visueel kan zien hoe mantra in beoefeningen gevisualiseerd, gelezen kan worden tijdens de recitatie en daardoor concentratie-contemplatie bewerkstelligen.
Wetend dat allles: lichaam spraak en geest één geheel is aanwezig in mijzelf en zo ontwikkeld kunnen worden. In aandacht geoefend.

Geen dogma maar beoefening om volledig in het leven te kunnen staan.

I meditate on you, who increase fragrance and nourishment. From powerful disease, bondage and death free us into immortality.


Mahamrityunjaya Mantra (Hinduism) & Medicine Buddha's Mantra (Buddhism)
Mantra singer: Hein Braat
http://en.wikipedia.org/wiki/Mahamrityunjaya_Mantra 
http://en.wikipedia.org/wiki/Medicine_Buddha 
http://en.wikipedia.org/wiki/Buddhism_and_Hinduism
http://www.heinbraat.com/en

Peace and Love for All

Mens ken uzelf

Stond er op het Orakel van Delphi.

Nou dan heb ik nog wel even wat te doen want bewustzijn is even onuitputtelijk als het hele universum.

In veel verschillende teksten uit de oude wijsheid kom je woorden tegen die in dezelfde richting wijzen en het belang daarvan aangeven.

Socrates zegt: ‘Ik moet eerst mezelf leren kennen, zoals de inscriptie van Delphi zegt. Om nieuwsgierig te zijn over dingen die mij niet aangaan, terwijl ik nog steeds onwetend ben over mijn eigen zelf, zou belachelijk zijn.'

Nou geef ik me graag aan die belachelijkheid over, maar zie ook wel hoe belangrijk het is me naar binnen te keren. Nangpa, is de Tibetaans Boeddhistische naam voor iemand die zich naar binnen keert.

Tat tvam asi, ‘U bent Dat,’ zegt Svetaketu’s vader, en geeft daarmee uitdrukking aan dezelfde thema van zelfontdekking en zelfkennis (Chandogya Upanishad, 6.8.7).

De Taoistische wijze Lao-tzu maakte onderscheid tussen twee manieren van kennen: ‘Zij die anderen kennen, zijn wijs. Zij die zichzelf kennen, zijn verlicht’ (Tao Te Ching, 33).

Ook Jezus was dit gegeven niet onbekend dat lees je in de woorden die hij sprak toen de Farizeeën wilden weten wanneer het koninkrijk van God zou komen. Hij antwoorde:

 ‘Het koninkrijk van God komt niet met zichtbare tekenen: Noch zullen ze zeggen, Hier is het! Of, daar is het! Want, zie, het koninkrijk van God is binnenin u'.

En tot slot vond ik dat de zesde boeddhistische patriarch, Hui-neng,  zijn discipel Shen-hui eraan herinnerde dat een lering over verlichting noch de werkelijkheid noch feitelijke kennis ervan is:

'Wanneer uw geest verlicht is, zult u de essentie van de geest kennen, en dan kunt u het pad op de juiste manier betreden. Nu wordt u misleid door begoocheling, en kent u de essentie van uw geest niet. En toch durft u mij te vragen of ik de essentie van mijn geest ken. Als ik die ken, ken ik die zelf, maar het feit dat ik deze ken kan niet verhelpen dat u door begoocheling wordt misleid. En evenzo, als u de essentie van uw geest kent, zal dit kennen door u mij niet baten. Waarom leert u haar niet zelf zien en kennen in plaats van het aan anderen te vragen?’     – Platform Sutra, hfst. 8 (44)

Veel Theorieën die in de praktijk hun waarden gaan bewijzen. Eenmaal onderweg naar bewustwording van het zelf of beter gezegd, naar dat wat ik ben en wat dat allemaal inhoudt en te vertellen heeft, val ik om van verbazing en kijk met steeds grotere nieuwsgierigheid naar de wereld die binnenin mij leeft en die werkelijk even groot is als de mensheid en het universum, want hoe zou ik anders alles met mijn bewustzijn kunnen bevatten?

En zo heb ik het kringetje deze keer in het zonnetje rond gebreid.

Een hemels bruidsboeket als symboliek zoals in het Hooglied het  Eén zich met het Al verbind en

EEN wordt in ALLES.

Het naamloze Wezen

Er is een eindeloze wereld, broeder!

en er is het naamloze Wezen,

Alleen hij die dat gebied heeft bereikt, kent het:

het is anders dan al wat gehoord en gesproken wordt.

Geen vorm, geen lichaam, geen lengte, geen breedte wordt

hier gezien: hoe kan ik je vertellen wat het is?

Tagore

Tagore komt uit de Hindoe traditie, ook hij had de Hartsoetra goed begrepen.

Het is de vraag of hij die kende, maar de ervaring IS kennen. 

Een andere kennis dan iets vernomen of geleerd hebben.

Het ervaren is een andere manier van zijn die niet is uit te leggen.

Geen uitdrukking is geschikt om de ultieme werkelijkheid uit te drukken.

Dingen die mij mateloos boeien en nieuwsgierig maken. Zeker als heel af en toe een tipje van de sluier wordt opgelicht. 

Tagore met Einstein. Waar mystiek en wetenschap elkaar ontmoeten.

 *Zoals in het voorwoord van dit boek werd aangegeven, was een aantal wetenschappers geïnteresseerd in De Geheime Leer. Volgens zijn nicht had Einstein altijd een exemplaar ervan op zijn bureau. De details van haar getuigenis staan in eindnoot 11 van het Voorwoord,* waar ook gegevens worden verstrekt over twee personen die mogelijk Einsteins interesse in het boek hebben gewekt

* Zie http://www.theosofie.net/onlineliteratuur/cranston/deel7_3.html

Mystiek

Es schreef

Mijn eerste ultieme mystieke ervaring had ik in de jaren zeventig op een lsd-trip. Er was geen binnen of buiten meer, pure heldere wezenlijke werkelijkheidsbeleving. In die tijd las ik graag boeken van Castaneda en de gedichten van Allen Ginsberg die over hetzelfde verhandelden.
Het voordeel van deze ervaring was dat min of meer de basis werd gelegd tot een groeiend bewustzijn ongeveer vergelijkbaar met het aanreiken van een sleutel waarmee je de deur kunt openen die op slot is.

Leuk dat je hiermee komt Es. Tijdens de B. lessen die ik kreeg, hoorde ik dezelfde ervaringen. Allen Ginsberg werd een leerling van Rimpoche.
Bij zelfbewustwording en het boeddhistische pad van liefdevolle vriendelijkheid is er geen trip nodig. Het is een pad dat je bij vol bewustzijn zonder drugs kunt gaan. Zo kom je in het paradijs van je eigen innerlijk wezen. Waar je onderweg regelmatig weer mee in aanraking kunt komen. In toevallige ontmoetingen of zoals in de christelijke traditie wordt gezegd door genade.

Er bestaat geen paradijs buiten ons eigen diepste innerlijk  ZIJN. 

Daarover wordt in vele tradities, mystieke werken en  mythologische verhalen verteld.  Het betekent dat er velen zijn die het pad kennen en weten dat het door de mens begaanbaar is. Zij kwamen in hun innerlijk paradijs en konden er daardoor over schrijven. De ervaring was zo groot dat ze het niet voor zich wilden houden en het graag wilden delen. Dat deed een ieder op zijn eigen manier en men zocht daar woorden voor die een  aanwijzing geven voor dat wat hun belevenis was. Een belevenis waar moeilijk woorden voor te vinden zijn. Ook vertellen ze over de weg die ze gingen,  niet eenvoudig te gaan maar ook niet onoverkomelijk en zeker de moeite waard.

In het Boeddhisme worden handvatten aangereikt door het pad van de Boehdda te volgen zoals o.a.  in de Lam Rim, het Vajra Yana en de zes paramita's wordt beschreven.
De Joods-Christelijke traditie kent zijn tien geboden, geen VERboden, maar tien voorstellen die ons (aan)geboden worden om beter te kunnen leven, spiegels waarin je naar jezelf kunt kijken hoe het er met je voor staat en waar je iets mee kunt doen) en in het nieuwe testament de liefde voor God en de mens.
In het Hindoeïsme is een prachtig pad beschreven in de verhalen van de Mahabarata waar Krishna in de Bhagavat Gita aan Arjuna vertelt  hoe je de strijd aan kunt gaan op je weg.
In de mystiek lees je over de beklimming van een berg, bij Johannes van het Kruis en Teresa van Avila vertelt over de innerlijke burcht waar je in de diepste innerlijke kamer de Koning kunt ontmoeten. Een modernere schrijver is Anselm Grün. Hij schrijft daarover in zijn boekje: De hemel begint in jezelf.
Ook de boeken van Dürckheim zijn heel bijzonder en Walter leest ze graag heb ik begrepen :-)
Verder zijn er vele sprookjes en andere verhalen die vertellen over een weg  naar je diepste zelf. Je kunt ze allemaal gebruiken als spiegels.

Voor ieder wat wils als je geïnteresseerd zou zijn. Maar vergis je niet, 'je kunt het pad niet gaan als je het niet zelf geworden bent', wordt er geschreven in  'de stem van de Stilte'.
Kennis en lezen is niet voldoende voor resultaten, die kunnen er pas zijn als je het heel langzamerhand tot je door laat dringen door  te leren, erover te denken en STIL te zijn, te mediteren en het je eigen te maken. Er komt heel veel zelfreflectie bij kijken.  Het hoort er allemaal bij. Het is goed voor jezelf goed voor de medemens, aan het begin van het pad, voor onderweg en voor altijd.

En zoals altijd heb ik ook dit niet alleen voor jullie opgeschreven, al lijkt dat misschien zo, maar het geeft mijzelf ook weer een  ondersteuning op het pad dat ik wil gaan en waarop ik nog lang niet uitgewandeld ben.

Mystieke ervaring

Het kan je zomaar overkomen. Toch praat degene die het overkomt er niet zo graag over, want hoe kun je een ervaring verwoorden waar geen woorden voor zijn. Daarbij komt de mogelijkheid van het uitgesproken ongeloof van velen. Dan lijkt het delen ervan zo zinloos.

Plotseling lijken je ogen te zijn geopend en zie je voor een langer of kort moment de wereld als nooit tevoren. Het is niet meer jij en de wereld, maar jij en de wereld zijn één. Het is in en om je heen het doorstroomt je. Je wordt als het ware boven je dagelijkse doen en denken uitgetild en overziet het geheel. Het is niet meer het één of het ander, maar het is er allemaal. Verdriet en geluk zijn versmolten tot één geheel en toch ken je het verschil. Blijdschap, vreugde, geluk, het zijn allemaal woorden die niet waar maken waar het over gaat. Er lijkt een tipje van een sluier opgelicht en je ervaart een andere overweldigende wereld en een ander zelf als één geheel.

Misschien weten we dat alles in het universum deel van één oneindige stroom van liefde is, waarbinnen aantrekking en afstoting functioneert, maar weten is geen kennen. Weten is intelectueel beredeneerd, kennen is een verwerkelijking in onszelf. Die ervaring laat weten wat de Werkelijkheid  is. Het maakt duidelijk dat het niet het één of het ander is, maar beiden. Het Absolute onaanraakbare valt samen met het relatieve kenbare van het dagelijks leven.

De uitwerking daarvan naderhand is voor iedereen weer verschillend, want dan gaat de interpretatie en de dualiteit weer een rol spelen. Het enige wat duidelijk kan zijn geworden is, dat het mogelijk is op een heel andere manier aanwezig te zijn in het hier en nu. Anders dan er over het algemeen over wordt gesproken en begrepen. De werkelijkheid te zien en te ervaren is iets anders dan erover praten.. Het IS er, het BESTAAT . Daar hoef je niet meer aan te twijfelen.

Dat waar Boeddha, Jezus en vele andere mystici over praten heb je even kunnen ervaren. Zij vertellen dat het mogelijk is te leven in die staat van ZIJN. Inteligentie en beredeneren is niet het belangrijkste wat geld. Er is een open aandachtig bewustzijn voor nodig. Een bewustzijn dat openstaat voor meer dan we als normaal ervaren. Een bewustzijn dat niet vastzit in de theorieën die we opbouwen om dingen te verklaren, maar vrij is van denkbeelden, bewijsvoeringen en illusies waar we vol van zitten. Jammer genoeg komen we daar maar zelden van los want om er vrij van te zijn, is het nodig ze eerst te herkennen. En het dubbele daaraan is dat er toch ook woorden en denkbeelden nodig zijn om te verwoorden en duidelijk te maken waar het over gaat want ook hier kan het één niet zonder het ander.

 We hebben nog een hele weg te gaan om VOLLEDIG mens te worden. 

De zintuigen

Als het je aan begrip ontbreekt en je niet in staat bent je geest te beheersen, gehoorzamen je * zintuigen niet, net als onwillige paarden een koetsier niet gehoorzamen.

* horen, zien, ruiken, proeven, voelen en in deze traditie ook het denken dat daaronder valt.


Upanishads

De Upanishads zijn heel oude wijsgerige Hindoe geschriften.De oudste Upanishads behoren tot de Vedische geschriften. Upanishad betekent letterlijk 'neerzitten bij', het neerzitten van de leerling aan de voeten van de meester. Het betekent dus ook onderricht en wel onderricht dat voorafgaat aan het verkrijgen van vrijheid, fysieke vrijheid, mentale vrijheid en geestelijke vrijheid.
Uit deze traditie is het Boeddhisme voortgekomen. De Boeddha was een Hindoe uit de stam der Sakya's, de ridderorde.

Leven, sterven en de Big Bang

Gisteravond, voor ik in slaap viel overdacht ik, zoals ik dat wel vaker doe, de overeenkomst tussen in slaap vallen en dood gaan. De overeenkomsten lijken mij vrij groot te zijn.
Vaak probeer ik me bewust te zijn van het moment dat ik wegzak en in slaap val. Dan is er een mogelijkheid, voordat ik in slaap val mij weer bewust te worden van wat zich tijdens die overgang tussen slapen en waken afspeelde en ik herinner me de gedachten die steeds minder tastbaar, onlogischer en subtieler worden voor de waarneming. Die vage, nauwelijks waarneembare spinsels hebben, zo lijkt het, bijna niets meer met mijzelf te maken . Op dat moment is er volkomen vrede en rust in mijn geest. Ik zorg ervoor dan nog bewust aanwezig te blijven tot de slaap me overvalt. Dan is er geen bewuste waarneming meer. Als dat 'voorspel' overgaat in slaap is er niets. Of niet iets, want ik ben er nog wel maar onbewust. Wanneer de hersenen volkomen stil zijn voor de waarneming en vanuit dat 'niet iets' weer overgaan in een droom of in het  weer wakker worden de volgende ochtend is er geen herinnering aan dat niet iets. Slechts de droom is iets dat ik me, niet eens altijd, kan herinneren. Die totale onbewuste en bewuste staat van dag en nacht rolt als vanzelfsprekend aan ieder mens voorbij. Het is zijn persoonlijke universum van bewustzijnstaten.

Dat oppoppen van een droom of het wakker worden vanuit dat niet iets, de onbewuste staat van zijn waarin wel alles aanwezig is maar ongekend is, doet mij denken aan de documentaire die ik zag van Hawkins die stelde dat de Big Bang van het grote universum uit het volkomen niets is ontstaan. Daarvan is ook in de Geheime Leer van H.P. Blavatsky sprake, als het niet iets, het onbewuste dat uit het niet iets tevoorschijn komt en  zich herhaalt als in een eeuwigdurende ademhaling.. Komende en gaande in cirkels van duur. Ook dat universum heeft een komen en gaan. Al is dat voor ons zo onaanwijsbaar groots dat het bijna niet te bevatten is.

Ik ben ervan overtuigd dat de manier waarop het dagelijks leven wordt ingevuld dit menselijke nachtelijke proces kan beïnvloeden, want als ik voor het slapen gaan een heel onrustige dag heb erg druk ben en er geen aandacht aan heb besteedt om in mijn middelpunt te verblijven, met mijn gedachten constant op de loop dan val ik ook al draaiend en kerend rusteloos in slaap met misschien ook onrustige dromen.
Zo is Zijn en Niet Zijn van het persoonlijke leven evenals het hele universum in gote en kleine cirkels gevat.

Ik veronderstel dat sterven en de cirkelgang van levens een zelfde soort proces is. Zo zullen leven en sterven elkaar ook beïnvloeden, zoals onze dag de nacht projecteert. Eveneens zal het hele doen en laten van de mens zijn uitwerking op het universum niet missen.
Als dat allemaal met elkaar verbonden is, wordt ons klein menselijke doen en laten plotseling heel belangrijk en dragen we een grote verantwoordelijkheid.

Gelek Rimpochee schreef een boek over goed leven en goed sterven, Voor de dood niet bang. Hoe je dit proces kunt leren beïnvloeden.

Meditatie-volledig bewust leven

Es zei:
Saswitha, bij wie ik begin jaren zeventig mijn yogaopleiding volgde, zei er het volgende over:

leven is de echo van het Heelal 
die zich buigt over zichzelf 
ter onderzoek naar zijn tegengesteldheid


In dit citaat is heel wat om over na te denken en je over te buigen.
Hier vind je interessante informatie over Saswitha.

Stilte

Mijns inziens ontdekt de wetenschap, verwoordt door Hawkins en Einstein niet zoveel meer nieuws dan de eeuwig ademende  waarheid uit de Geheime Leer, Kaballah, Boeddhisme en andere zich niet op een SCHEPPENDE god vastpinnende tradities.

Geweldig dat we daardoor de mogelijkheid hebben steeds meer duidelijkheid te krijgen.

Maar ook voor velen frustrerend en beangstigend.

Alles komt voort uit het niet iets.

Zie ook 

Wat is wijsheid?

In het blogje onder deze link heb ik het er al even over.

 Er is altijd het denken vanuit een middelpunt.
 'Het middelpunt dat IK denk te zijn', schrijf ik daar. Het oplossen van het egocentrische denken of misschien wel alleen al het herkennen daarvan zou een begin kunnen zijn van het realiseren van meer wijsheid.

 Refelxxus heeft het als reactie in het vorige bloge over: per seconde het juiste doen dat is mijn instelling, "het goede doen" lijkt me een dwaalweg.

We denken zo vaak het goede te doen en dat kan heel anders uitpakken omdat we eigenlijk zo weinig of, misschien wel niets weten. Altijd functionerend vanuit het denken in ons eigen middelpunt. Altijd kijken door onze eigen bril die gekleurd is, daar komen we niet omheen. Pas wanneer we dat door krijgen en de kijk op ons doen en laten herkennen als typisch iets van onszelf en het egocentrisme erin bespeuren,  kan er iets anders gaan gebeuren. Een waar woord van Reflexxus. Ze zegt waarschijnlijk niet voor niets 'iedere seconde', daar zouden  we ons bewust van kunnen worden om juist te handelen.
Sommigen hebben daar wat meer kijk op en anderen wat minder, maar daar ligt het begin van wijsheid en het juiste denken en handelen.
Dan kom je jezelf wel tegen hier, daar en overal en dat is niet altijd gemakkelijk. Spiritualiteit is doorgaans geen pad van doorlopend halleluja, dat wordt het pas wanneer je de ins en outs gaat herkennen in jezelf en er niet meer voor wegloopt, relativeert of vergoelijkt. Het is geen eenvoudige weg en het volgende citaat uit de Upanishads kan ik dan ook helemaal onderschrijven.

Wijze mensen zeggen dat het pad van de wijsheid smal en moeilijk te betreden is, zo smal als het scherp van een scheermes.


Het gaat een stapje verder dan het goede doen dat wij niet in essentie kennen, het is overtrokken door  de bril die we ons eigen hebben gemaakt. Het heeft te maken met het juiste doen, met wijsheid een wijsheid waar we zelf geen hoofdrol meer in spelen.

Het zou mooi zijn als we alles en  iedereen en ook onszelf met alle tekortkomingen, konden omarmen zoals een moeder haar kind omarmt vol van warmte en liefde en toch niet weglopen voor dat wat ons niet bevalt. De fouten corrigerend en misschien rechtvaardig bestraffend zonder het kind te veroordelen.

Wie wijs is mag het zeggen denk ik dan.

En wie zonder zonde is werpe de eerste steen zei Jezus.