Toch is het een van de meest essentiële aanwezige noodzakelijkheden om de mogelijkheid tot bewust leven te ondersteunen en het is maar de vraag of leven zonder bewustzijn wel mogelijk is. In ieder geval geen bewust leven op ons niveau.
In het oosten is daar op een geheel andere wijze onderzoek naar gedaan en hier in het westen is men bezig om in de hersenen te kijken wat daar gebeurt in verschillende bewustzijns fases. Dat wordt onderzocht tijdens de slaap en de droom perioden maar ook in verband met meditatieve toestanden. Die metingen zeggen dan natuurlijk veel over de hersenen maar nog niets over het bewustzijn op zich. De Dalai Lama laat zich daarover informeren door wetenschappers. Daar zijn video s over te vinden op YouTube. Dan komen er dingen aan het licht over de werkingen van het bewustzijn op de hersenen die in het oosten zonder fysieke metingen al lang duidelijk waren en waar de oosterse wetenschap, gebaseerd op menselijke ervaringen, diepe oorzaken en gevolgen heeft kunnen ontdekken. Op basis van die gegevens, hypothesen is het interessant verder te borduren en andere gevolgtrekkingen meer toegankelijk te maken.
In het Boeddhisme en op internet kun je daarop gebaseerd veel literatuur vinden over How the mind works.
Is dit poneren van hypothesen en daarmee verder werken uiteindelijk niet hetzelfde als wat er in de wetenschap gebeurd. Werken met aannames op basis van vindingen tot het bewijs gevonden is. Er is fysiek heel wat kennis te vergaren maar als het fysieke ophoudt en er geen vormen meer aanwezig zijn voor zover wij dat kunnen waarnemen, halen wetenschappers de schouders op. Wat is er voor de oerknal? Met geen mogelijkheid is daar door hen een antwoord op geven.
Wat is bewustzijn en wat is er mogelijk zonder fysiek? Hetzelfde schouderophalen. Hier gaat tot nog toe de grip van de wetenschap op het onzichtbare verloren.
We hebben al gezien dat alle bouwstoffen uit het heelal ook hier op aarde aanwezig zijn. Misschien in een andere samenstelling maar alles is overal in beginsel aanwezig.
Wat voor het een geldt geldt ook voor het ander. Zowel voor het zichtbare als voor het onzichtbare. Het zichtbare is een duizelingwekkende hoeveelheid stoffelijkheid. Wat moet het onzichtbare dan wel niet zijn? Iets in dezelfde orde van grootte?
Is dat onzichtbare een alomvattend bewustzijn dat niet alleen gelokaliseerd is in een lichaam en in hersenen maar ook daarbuiten en in het heelal?
Is bewustzijn verbonden met de juiste stoffelijkheid tot creëren in staat?
Sommige mensen schijnen daar zelf het bewijs van in handen te hebben.
Waar komen de invallen van wetenschappers als Einstein en vele anderen vandaan? De uitvindingen die worden gedaan en daardoor de mogelijkheden tot grote veranderingen. En dan denk ik het liefst even in positieve zin. En laat destructieve krachten voor het gemak maar even buiten beschouwing. Zelf verklaren deze personen dat de beste ideeen worden geboren vanuit een stilte een soort openstaan voor mogelijkheden. Soms zijn ze helemaal niet met hun onderzoeken of werk bezig wanneer ze een inval krijgen. Niet bewust maar vanuit een onderbewustzijn of misschien bovenbewustzijn. Wanneer ze plotseling, gebaseerd op hun kennis een ingeving krijgen die puzzelstukjes in elkaar laten vallen. En daar zijn talrijke voorbeelden van. Misschien ervaar je die zelf ook soms of misschien wel regelmatig in je eigen leven en ervaringen.
Is bewustzijn een scheppende kracht? Is het heelal zo bijzonder en vanuit zichzelf scheppend zoals we dat ook in onszelf zouden kunnen herkennen onder de juiste oorzaken en omstandigheden? Want die laatste voorwaarden lijken heel essentieel belangrijk te zijn. Dat vond Darwin ook al uit voor zover het fysieke ontwikkelingen betrof.
Zo boven zo beneden is een oud Hermetische gezegde. Dat wisten de Ouden maar al te goed. Die oude tradities als die van de Grieken, Egyptenaren en de oosterse wijsheden astrologie etc. zijn mede daaruit afgeleid.
Was men zich toen veel heter bewust van hoe alles met alles verbonden is. Het heelal en de mensheid? Vanuit een alomvattende bewustzijnstoestand? Wat zijn wij allemaal kwijtgeraakt door ons meer en meer slechts op de wetenschap te richten die geen antwoorden kan geven over een bewustzijn dat we zelf zouden kunnen ervaren en verder ontwikkelen.
Komt het hele heelal uit bewustzijn voort wordt het vanuit een bewustzijn waarin alle bestanddelen aanwezig zijn gecreeerd in eeuwigdurende tijdenronden van komen en gaan? En is ons bewustzijn ook daarvan afkomstig?
En als dat zo is wat zou dat dan voor ons mens zijn betekenen?
Terug naar de pagina Een universum van kwaliteiten
