dinsdag 26 november 2013

Gelek Rimpochee in Nijmegen

Deze week op en neer naar Nijmegen voor de lesretraite.

Oude Tibettaanse, diepzinnige teksten worden becommentarieerd door Gelek Rimpochee.



donderdag 21 november 2013

Zien en denken

Iets schrijven over de filosofie van Krishnamurti is niet makkelijk. Je kunt het volgens mij ook geen filosofie noemen. Het is zijn bedoeling dat je met grote aandacht naar jezelf kijkt en wel op een heel intensieve manier onderzoekt hoe je brein werkt, wat je motieven en handelingen zijn. Hij geeft ook geen oplossingen voor problemen die je dan tegen zou kunnen komen maar zegt dat er iets gebeurd als je ZIET. Dan krijg je inzicht.

Aan het einde van  het laatste gesprek dat ik zag met Dr Bohm en Shainberg waren zijn betrokkenheid met de ellende van de wereld duidelijk zichtbaar. De gedrevenheid waarmee hij probeert te laten zien door te onderzoeken is heel bijzonder. Hij stopt dan bij een laatste vraagstelling en in dat laatste gesprek was dat de bijna concluderende vraag: Wat is dat bewustzijn?

Deze keer probeerde hij een andere ingang te vinden.

Al vragend en pratend werd duidelijk hoe we allemaal bezig zijn met beeldvorming. Vooral met een beeldvorming over onszelf. We doen niet anders. Zelfs wanneer we denken dat we ons een beeld vormen over anderen, de wereld of wat dan ook, is dat een beeldvorming van onszelf. De enige manier om daarachter te komen is een onderzoek van dat zelf. Analyse en overdenking en ik zeg het maar weer zoals ik het altijd zeg: 'tot op het bot'.
Ook Dr. Shainberg had daar moeite mee en gaf zich niet zonder slag of stoot gewonnen. Zijn brein (zoals K het denken benoemt) probeerde steeds naast zijn ervaring te gaan zitten en regelmatig riep K. hem terug met een dringend, NO NO en 'dwong' hem bij zijn ervaring te blijven. Het was duidelijk merkbaar hoe moeilijk dat is wanneer we onszelf tegenkomen bij zulke diepgaande overdenkingen. En ik schijf hier WE omdat het de bedoeling is er zelf intensief in mee te gaan.

Zichtbaar werd bijvoorbeeld dat wat wij liefde noemen niet verder gaat dan een koste en bate berekening. Als het te moeilijk wordt lopen we weg of stoppen er mee. "That is no love at all." Zei K.  Een hard gegeven en er werd veel tijd aan het onderzoek besteed wat noodzakelijk was want het is moeilijk onder ogen te zien en ons denken heeft de gewoonte ervan weg te lopen als het bedreigend wordt en niet aan ons beeld beantwoord.
Dat in jezelf onder ogen komen, de leegte van het niet in staat zijn om dat te zijn wat je denkt te zijn. Het beeld wat je gevormd hebt volkomen onderuitgehaald. Al diepgaand onderzoekend betekent het dat alle beelden over jezelf niet meer kloppen en je bent geneigd om er weer nieuwe beelden voor in de plaats te zetten. No No NO zegt K dan weer. Dat onder ogen durven komen, niet weglopen maar ZIEN. Het is kennelijk heel moeilijk om met de aandacht daarbij te blijven en de vraagstellingen en het aansturen van K's. woorden tot overdenking waren heel noodzakelijk. Het brein loopt er steeds van weg als het lastig wordt. Dat is ons 'normale' reactie patroon en K. laat zien dat dat gebeurd.

"Als er geen beeldvorming is, is er vrijheid"

Geen houvast meer hebben nergens naar toe kunnen. Dat kwam  ook bij Shainberg om de hoek kijken en is wanneer je in aandacht meegaat, herkenbaar want je komt dan terecht in een gevoel van eenzaamheid en totale verlatenheid.

ANGST, zei Shainberg Toen Krishnamurti hem naar zijn ervaring vroeg
NO NO NO zei Krishnamurti Ook dat is weer een valstrik van het brein en het denken. Het volgende beeld dat het denken produceert.

Zien, betekent dat er al iets verandert. Daar ligt het werk. Dat onderzoek is het land zonder paden.

Krishnamurti geeft geen oplossingen maar laat zien hoe het werkt. Inzicht maakt dat er iets in onszelf kan veranderen want we ZIEN niet hoe we in deze prachtige wereld in een kringetje ronddraaien door ons denken. Als je er paden voor uitstippelt om oplossingen te bedenken (brein) kom je onherroepelijk in Religie en Traditie terecht. Zo gauw het geïnstitutionaliseerd wordt komen de problemen met voorschriften etc. om de hoek kijken. DAT alles wijst hij af.

Ik persoonlijk ben me er ook terdege van bewust dat daar de valstrikken op de loer liggen. Het is namelijk zo makkelijk om in die leegte te grijpen naar houvast om onszelf te sussen met veronderstellingen.  Daar komen God, Allah, Jezus, Boeddha, onze idolen, verslavingen etc. om de hoek kijken. Weer beelden waar we ons aan vastklampen en niet verder onszelf onderzoeken terwijl het allemaal in onszelf aanwezig is.


De eindvraag en de volgende film http://theosofieinarnhem.wordpress.com/film/ gaat over Wat is dan het bewustzijn?


dinsdag 19 november 2013

Een weekje anders

Wat gebeurd er toch veel in een mensenleven. Op een blogje is het bijna niet meer bij te houden. De verschillende omstandigheden volgen elkaar in sneltempo op.

Afgelopen week had Fer vrij en hebben we heerlijk genoten van De Hoge Veluwe, Kröller Möller



Het Afrika Museum en andere uitstapjes en natuurlijk ook heerlijk samen thuis zijn.

Aan het einde van de week kwam de nieuwe kast en moest dit weekend de audio en TV erin. Dat had heel wat voeten in de aarde. Er liep nogal wat tegen en nu is het nog niet helemaal klaar.




Vroeger deed je dat soort dingen in een middagje, maar tegenwoordig komt er ten eerste heel wat meer bij kijken en ten tweede worden we een dagje ouder en heeft het tempo zich daarbij aangepast en dat is goed want haasten heeft geen enkele zin en een hapje met een drankje tussen de bedrijven door houdt ons uit de stress wat niet wegnam dat ik toch zondag weer uitgeteld met darmkverkrampingen  rondhobbelde niet door stress, maar doordat ik toch weer iets verkeerds had gegeten.. Gelukkig was het in de namiddag weer een stuk minder.

Verder wordt ik nogal bezig gehouden door mijn emoties rondom de ziekte van een dierbaar familielid en daar gaat ook veel energie in zitten dat is veel merkbaarder bij het ouder worden. Zo gaan goede en moeilijke dingen hand in hand en ben ik blij dat ik het leven zoals het zich voordoet aardig kan leven.

Gisteravond was er weer zo'n prachtige film van de gesprekken die Krishnamurti voerde met David Bohm en David Shainberg bij de Theosofiesche vereniging. Heel indringende gesprekken waar ik altijd stil van wordt. Het geeft veel stof tot overdenking en is niet gewoon aan het dagelijks denken. Het is niet altijd makkelijk de waarheid ervan in te zien. Ook dat drong soms moeizaam door tot Shainberg. Dat inzicht volgt pas na het opdoen van eigen ervaringen met het aandachtig kijken naar onszelf op de manier en met de vraagstelling die Krishnamurti aan ons geeft. Opmerkelijk vond ik weer dat het, ondanks het feit dat K. alle religie en traditie afwijst (wat ik niet vreemd vind)  ik dezelfde overdenkingen en analyses in de wijsheid traditie van de Leegt in het Boeddhisme tegenkom en er dus niet vreemd tegenover sta omdat ik me daar de laatste twintig jaar ook mee bezig houd. Misschien binnenkort maar weer eens iets over proberen te schrijven.


maandag 11 november 2013

Opsteker

Ja dat was het wel.
Het voorgaande schilderij was verkocht nog voor het behoorlijk was opgehangen.

Ik ben alweer druk met nieuwe ideeën en schilderijen.
Heerlijk bezig.


Meerkoet.


woensdag 6 november 2013

Aankomende zaterdag en zondagmiddag is er een verkoop expositie van het KWA waar ik ook lid van ben.


Ik vermoed dat dit werk van mij er zal komen te hangen en waarschijnlijk anderen is stock.





maandag 4 november 2013

De kip of het ei.

Is het me daarom te doen? Dat mijn leven er wat paradijselijker op zou worden? En wat is paradijselijk? Het was anders op curaçao in 1988, maar was het minder paradijselijk?

Want dat is waar ik in het vorige blogje mee besloot. Natuurlijk, Ook een goed leven hebben, is belangrijk. En al brainstormend vraag ik me af wat er eerder is. De kip of het ei.

Je kunt niets voor je medemens betekenen als je zelf niet goed in je vel zit. en omgekeerd kun je niet gelukkig worden zonder iets voor een ander te betekenen.

Hoe wil ik mijn leven zingeven?
Weet je wat ik ga eerst maar eens even lekker ontbijten.




zondag 3 november 2013

Filokalia

Vanmorgen pakte ik, omdat ik even iets op wilde zoeken dat ik meende daar gelezen te hebben, de Filokalia weer eens in handen. De mystieke teksten van de woestijnvaders en werd weer gegrepen door de prachtige dingen die daarin gezegd worden.

Ja ik weet het, er zijn velen die zich verzetten tegen het alloude plaatje van de christelijke kerken die eeuwenlang ons geïndoctrineerd hebben met beelden en boetedoening hetgeen ons tot schuldige wezens deformeerde. De uiteindelijke uitkomst daarvan is dat velen een beeld hebben opgebouwd met weerstand tegen een vervreemdend woordgebruik en zich van kerken afwenden. Daar niets meer van willen weten door de meestal gedragen christelijke woorden die in kerken door hun voorgangers gebezigd worden en er weinig liefde mededogen in de menselijk (kerkelijk) maat te vinden is.
Hopelijk brengt Paus Franciscus daar weer wat verandering in.

Toch, wanneer we in de mystiek gaan kijken en kunnen ontgroeien aan de door ons opgebouwde (voor)oordelen, waar ikzelf niet vreemd aan ben, komt er een wijsheid naar boven in die teksten waar veel inzichten uit geput kunnen worden. Het is dan zaak om de beelden die we daarover hadden te ontstijgen en te lezen wat er staat. Geen plaatjes en concepten meer plakken op woorden die ons niet zinnen omdat we er een idee van vroeger aan over hebben gehouden, maar open staan voor wat er werkelijk bedoeld wordt, want die mystieke teksten zijn wel degelijk aan onze persoonlijke verbeelding ontstegen.

Zo krijg ik een heel ander idee over het koninkrijk der Hemelen als ik lees wat Evagrius Ponticus schrijft in de Filokalia. Daarbij wil ik aantekenen dat deze teksten alleen maar geschreven kunnen zijn vanuit de persoonlijke ervaring en dus vanuit menselijk perspectief doodgewoon haalbaar zijn voor iedereen en uit te proberen door je erin te verdiepen en het je eigen te maken of te zien hoe het functioneert.
Hij schrijft letterlijk:

Het koninkrijk der Hemelen is, 
naast waarachtig spiritueel inzicht
in de bestaande werkelijkheid,
gelijkmoedigheid van de ziel.

Dat zet het koninkrijk der hemelen niet ergens ver van ons weg, maar dat betekent dat het hier en nu te vinden is onder de juiste innerlijke omstandigheden. Dat zou toch prachtig zijn. Kijk en daar kunnen we uit gaan proberen of ons leven 'paradijselijker' zou worden als we ons met zulke teksten uiteen gaan zetten en ze in ons leven gaan verwerkelijken.

De volgende vraag is dan: wat is waarachtig spiritueel inzicht in de bestaande werkelijkheid. Evenzo als, wat is gelijkmoedigheid van de ziel.

Daar worden o.a. hele boeken over geschreven maar uiteindelijk is het een zoektocht in jezelf van steeds weer een weg vinden, je spiegelen en met een open mind blijven kijken en toetsen. Een weg die ieder voor zich gaan kan. Soms door het lezen van teksten en er staan er bijvoorbeeld meer dan genoeg in de Filokalia, of teksten uit andere stromingen.

Ik vond een weg in Boeddhistische teksten en lessen die me steeds meer inzicht gaven, en het grappige is dat het ook doorwerkte in de christelijk mystieke teksten waardoor ik er nu van kan genieten zonder last te hebben van die oude concepten die ik met me meedroeg en open en vrij steeds weer kan kijken hoe die aanwijzingen bij mij in elkaar steken. Heb ik inzicht en gelijkmoedigheid en weet ik wel wat daarmee bedoeld wordt, want ook daar zit ik er nog zo vaak naast met die oude ideeën over wat gelijkmoedigheid is. Nu weet ik dat het in ieder geval niet betekent dat alles plat en zonder emoties is. Er is een grote betrokkenheid in gelijkmoedigheid. Daar alleen al zou je een heel boek over kunnen schrijven. Het is iedere keer weer spitten in mezelf en oplettend zijn. En ik merk, mijn leven is er echt wat 'paradijselijker' van geworden. ;-) Het werkt dus.


De sleutel

Ik heb een label: Filokalia gemaakt en ben van plan er meer over te schrijven.

vrijdag 1 november 2013

Aanmeren verboden

Een wandeling door Leiden.
Thuisgekomen las ik het bordje dat op de foto stond.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...