Ben ik toch altijd weer blij dat het weekend is. We hoeven niet vroeg op, want een of twee maal in de week begint de dag om 5 uur 30 en daar heb ik toch zo'n moeite mee. Ik ben echt een avondmens. Toch wil ik graag solidair zijn en we staan altijd weer samen op, ook als ik eens een keer in het weekend er vroeg uit moet, maakt Fer de broodjes en zet de koffie klaar.
Wat lijkt het me heerlijk als hij ook niet meer naar zijn werk hoefde te gaan. Maar daar moeten we misschien nog wel even op wachten. Aan de andere kant is het natuurlijk erg mooi dat hij nog steeds werk heeft in deze tijd.
Maar morgen is het zaterdag en het fijnste van de vrijdag vind ik dat vooruitzicht.
Ik vind een blog toch leuker met een plaatje.
vandaar.
