Vanmorgen was ons groepje zoals iedere dinsdagmorgen weer bij elkaar en ontstonden er mooie gesprekken over kunst en cultuur en veel andere dingen die voorbij kwamen. We keken naar Het museum Venlo waar een mooie tentoonstelling is van de Nederlandse surealistische schilder Melle die daar samen wordt tentoongesteld met werk van de middeleeuwse schilder Jeroen Bos. De moeite waard om te gaan kijken. Dus maakten we een afspraak. Maar eerst staat het museum Arnhem nog op ons programma. Ik ben benieuwd.
Op de terugweg wandelde ik naar huis, wat een heerlijk weer en prachtige kleuren. Goed voor een kleine omweg langs de HAN Hogeschool Arnhem Nijmegen en dan kom ik door het park weer thuis.
Ik liep heerlijk rustig achter mijn rollator rond te kijken
Ik hoorde stemmen achter me en een groepje studenten passeerden me en even liep ik als het ware in de groep mee. Voelde me een geheel met hen en genoot van de jonge lijven die al pratend langszij kwamen. Bijnha een magisch moment om me zo te voelen alsof mijn eigen lijf weer voelde alsof ik een geheel met hen was en me herinnerde uit een ver verleden hoe het is jong te zijn. Het viel het op dat moment allemaal samen.
Ze waren me al snel voorbij en ik wandelde blij verder over de spoorbaan rechtsaf het park door. Zo grappig dat park nodigd uit tot gedag zeggen., Dat is me al vaker opgevallen de eerste de beste wandelaar die me tegemoet kwam groette en de volgende en de volgende. Dat hoort kennelijk bij park Sacte' Coeur. Kan ook niet anders met zo'n mooie naam.
Maar dit was dan de laatste groet op dit blog want ik heb besloten dit blog te laten voor wat het is en er niet verder op te schrijven. Ik ga mijn dagelijkse dingen verplaatsen naar .
http://ellyseigenwijze.blogspot.com/
Ik hoop dat mijn vaste lezers met me mee zullen gaan en successievelijk ga ik dat blog meer aanpassen voor alle dagelijkse dingen die mijns inziens niet verschillen van spiritualiteit die altijd door de dag heen geweven is.
