St. Augustinus van Hippo.
Weer zo'n kort citaat waar ik me helemaal in kan vinden. In één leven kunnen we nooit geconfronteerd worden met alle mogelijkheden die een rol in een mensenleven kunnen spelen. En wanneer die situaties zich voor zouden doen (oorlog, natuurrampen, stinkend rijk zijn, president of koning zijn), kunnen we nu onmogelijk weten waartoe we in staat of juist niet in staat zouden zijn. Er kunnen helden zowel als angsthazen, agressors en dictators in ons schuilgaan.
Of het belangrijk is om te weten hoe we precies zouden zijn als...? Ik denk het niet. Het lijkt me wel belangrijk te weten dat ik niet weet. Dat kan de kijk op de wereld een heel ander perspectief geven. En het geeft te denken over het eigen dagelijks leven hoe ik nu reageer op kleine zaken. (aandachtig zijn) Als er de overtuiging is van die onwetendheid diep in het menselijk wezen, geeft het meer ruimte en is er een minder bekrompen benadering in het naar buiten brengen van 'mijn' waarheid, wat dat ook moge zijn.
Wat niet wegneemt dat het evenzo belangrijk is om te STAAN voor een rechtvaardige zaak.
Aandachtig zijn en reflekteren is boeiend en blijft nieuwe perspectieven bieden.
