Anish kapoor

 

We waren met de schilders in het Kröller Müller musem de afgelopen week. Wat een prachtige nieuwe aanwinst. 

Kunstenlab Deventer

 Vanmorgen hebben we de fotootjes bekeken van ons uitstapje naar Deventer vorige week dinsdag. Wij, dat zijn een paar mensen die elkaar wekelijks ontmoeten en dat was tijdens de Corona veel op de Zoom maar nu het weer kan ontmoeten we elkaar in de bibliotheek van  het Multi Cultureel Centrum en bespreken naast de gezellige onmoetingspraatjes  ook diverse kunstenaars en hun werk. 

Dinsdag waren we op uitnodiging van Gerda in het Kunstenlab van Deventer. Zij heeft de groep een paar jaar geleden opgestart en een paar volhouders zijn uiteindelijk doorgegaan.

Allereerst kwamen we in een ruimte die gevuld was met grote objecten van Krijn de Koning die door objecten, enorme blokken plus een hele werkkeet, in stukken was verdeeld en daardoor een hele speelse uitstraling kreeg. Vlak voor ons waren kinderen op bezoek geweest en ik kan me zo voorstellen hoe ze er rond gerend konden hebben iedere keer verrast door de volgende ruimte die zo ontstond. 

In de werkkeet was de kast met orginele uitrusting blijven staan, klaar voor gebruik als onderdeel van de tentoongestelde ruimteverdelingen. 

Vanuit die heldere ruimte kwamen we in de volgende ruimte, veel donkerder  met veel indrukwekkende kunst, schilderijen,  assemblages en objecten te zien waren waar we uitgebreid over hebben gepraat. Ook vanmorgern nog weer opnieuw en kwamen er bij het kijken naar de fotootjes allerlei ideeën en gedachten over de betekenis naar boven. Zeer ionteressant om ook van andere te horen welke raakvlakken ze erin zagen. Ik heb er echt van genoten. 

The Blind Spot van Bram Wouters

 

En in de laatste ruimte was werk te zien van Marc Fabels 

Die een ode bracht aan zijn vader en waar de ruimte zich vulde met de geur van olie en werkplaats achtige luchtjes die hem herinnerde aan zijn vaders autogarage.. Een mooie ruimte waar het goed zou passen om een stoeltje neer te zetten en rustig alles in je op te nemen. Een hypnotiserende rust creëren met overal houtblokken rondom, gedeeltelijk gedrenkt in olie. 

 

Kunstgroep van Gerda in Post

Voor het eerst na lange tijd was ons groepje weer bij elkaar. Al die tijd zijn we actief met elkaar in contact gebleven via zoom maar vanmorgen was er weer life contact en we hebben ervan genoten. Het was meteen raak. Gerda kreeg bloemen en wat zijn we blij dat zij onze groep lang geleden startte en er ook in de toekomst haar best voor doet dat we verder kunnen met het delen van interessante onderwerpen. 

 

Al;lereerst was er nog wat te vieren  want Onno was grootvader geworden en wij smulden van allerlei lekkers bij de koffie

We kwamen samen in het gebouwtje van Post. Waar kunstenaars in een symbiose met elkaar twee aan twee tentoonstellingen verzorgen van hun werk en er was veel moois te zien waar we uitgebreid samen over spraken. Ieder gaf uitdrukking aan de eigen inzichten over het werk dat we zagen en dat maakt dat we wat breder kijken onder leiding van Gerda met mooie vragen naar alles wat er te zien was. 

En de objecten die we kregen te zien waren bijzonder. Naarmate we er langer naar keken en ons erin verdiepten werden ze voor mij steeds mooier. En dat herken ik als kwaliteit van de kunstenaar. 

Als eerste zag ik een knop die uit de grond zich een weg naar boven baande totdat ik attent werd gemaakt op een soort skelet van een hand  die zich in de knop bevond. Zo samen ontdek je steeds meer.

Vooral deze sprak mij erg aan alhoewel ik er niet direct een associatie bij had. Maar het straalde een zekere vrolijkheid uit.

Ik voelde me wel betrokken bij een oog met een wazig uitgewerkte vlinder. Hier en daar lagen mooie insecten die op een 3d printer waren gemaakt. 

De schilderijen tot object geworden op de grond terwijl ze ook nog eens in beweging werden gebracht en rond draaide , heel bijzonder. 

Rondom aan de muur en op panelen hingen objecten die uitgezaagd leken in metaal. Ik liet me vertellen  dat het plastic was.  In de uitgezaagde delen bevonden zich soms voorstellingen overspannen met draadwerk. Heel bijzonder. Al met al hebben we samen genoten van een heerlijke morgen.

Beelden in Kröller

Wat een verzameling beelden in het Kröller Müller museum. We waren een dagje naar buiten om te fotograferen en nog maar nauwelijks onderweg toen Ferry me al attent maakte op een hertje in het veld. Zelf had ik dat nooit kunnen ontdekken met mijn slechte ogen. Raampje van de auto open en dan is mijn fototoestel meteen een prachtige verrekijker en kon ik een paar mooi opnamen maken. Blij met mijn maatje en zijn ogen 😎😊😌

Maar eerst wilde ik graag even in het museum kijken. Er waren zoveel beelden van al die ouwe bekenden.
Rodin, Lehmbruch, Zadkine, Lipschitz, Maillol, Charlotte van Pallandt, Hepworth, Moore. Wouters, Visser en last but not least Marino Marini

Wat heb ik genoten.
En daarna nog een heerlijke wandeling buiten door de beeldentuin. Het kon niet op.