Misschien moet ik toch maar eens iets mee naar bed nemen waarop ik kan schrijven. Mijn tablet bijvoorbeeld. Soms, als ik om een uur of vijf wakker word en niet meer kan slapen, schrijf ik in gedachten een heel verhaal voor op mijn eigen wijze blog. En nu weet ik er niets meer van.
Ik ben om half acht opgestaan. mooie tijd toch en aan de gang gegaan met het uitzoeken van de fotootjes waar mij om gevraagd werd. Dat moet ik op de computer doen want daar heb ik het hele archief opstaan en een mooi groot beeld voor foto's. Nu zit ik lekker op mijn stekje voor het raam met de voeten bij de verwarming achter de lap top en weet echt niet meer wat ik allemaal wilde schrijven. Maar dat is ook niet erg hoor. Er komt wel weer iets anders boven drijven. A[[es op zijn tijd de dag is nog ang.
Ik kan natuurlijk hier schrijven wat ik vandaag allemaal heb gepland maar meestal wordt het toch heel anders dan ik plan dus neem ik me iets voor zonder het gevoel te hebben dat het ook moet gebeuren.. Wat moet, dat is eten koken anders lijden we honger en hier en daar wat dingen die ik persee wil. Zo blijft het leven goed om te leven en blijf ik lekker in mijn vel steken als zich geen lijfelijke ongemakken aandienen. En daarover mag ik de aatste tijd niet mopperen.
Vrijdag is een fijne dag met het weekend in het verschiet. En....o ja sneeuw. Dat komt eraan en nu weet ik ook weer waarover ik in de vroege morgen l
ag te denken. Misschien komt het er dan toch nog uit op mijn eigen wijze.
