Het campinggasje

Vroeger heette dat een primus.
Als kind, ik denk dat ik niet veel ouder was dan een jaar of 5, het was eind jaren '40 begin jaren '50, ging ik kamperen met mijn ouders en oom en tante. In een ouderwetse leren jasje gehesen dat mijn moeder zelf had genaaid van een oude, een leren riem erom en een linnen kapje op mijn hoofdje werd ik door mijn vader op de schoot van mijn moeder in het zijspan getild die hij en mijn oom gemaakt hadden op zolder. Mijn vader als machine bankwerker het geraamte en mijn oom als timmerman de bak. Hij werd prachtig rood geschilderd met een zwarte punt. De tassen en achterplek van de motor waren helemaal opgetast met de nodige kampeer artikelen. Een tentje, alluminium bordjes, lepels, vorken en messen. Metalen bekertjes etc. Luchtbedden waren er nog niet of misschien waren die er wel maar niet geschikt voor onze portemonnee.

Aangekomen in 'Het grote bos" tussen Doorn en Driebergen werd er eerst stro gehaald en daarop een bed gefabriceerd. Er werden een paar schuimrubber kussens van de motor gehaald en daarop zaten we voor het tentje. Mijn moeder en tante konden het primusje niet bedienen en dat wilde ze ook niet leren ze wilden in de vakantie weleens genieten van hun vrijheid. Dat deden mijn oom of vader en er moest gepompt worden tot de peterolie vergaste en er gekookt kon worden. Gezamenlijk zaten we rondom het primusje te wachten tot het eten of het water gekookt was. Ik genoot van alle gebeurtenissen die nodig waren en was steeds weer verrast wanneer de mooie blauwe vlammen na het pompen uit de gaatjes van de vergasser spoten . Dat is het eerste campinggasje dat ik me herinner. Later en heel langzamerhand werd kamperen steeds luxer maar er zijn geen mooiere campinggas herinneringen dan deze.
I