Posts tonen met het label gehecht zijn aan. Alle posts tonen
Posts tonen met het label gehecht zijn aan. Alle posts tonen

zondag 30 september 2018

Theorie van de gaten

Hieronder een artikel van Kees Voorhoeve.



Hoe komt het dat de persoonlijkheidsstructuur zo sterk aan het leven gehecht is geraakt? Almaas geeft een indrukwekkende verklaring waarom de persoonlijkheid zich zo krachtig wil bevestigen en in een vastgeroeste eenzijdige vorm blijft ronddwalen. Almaas gebruikt hiervoor de theorie van de gaten. De persoonlijkheid is afhankelijk van de kracht en inspiratie van de Essentie zoals bijvoorbeeld bij de vorming van liefde, eigenwaarde, acceptatie enz. Doordat de Essentie verborgen is, kunnen deze aspecten zich niet volledig uitdrukken en ontstaan er gaten in de persoonlijkheid. Almaas omschrijft dit als volgt:

"Zoals mensen onder normale omstandigheden zijn, zitten ze vol met gaten. Wat is nu een gat? Een gat verwijst naar ieder deel van jou dat verloren is gegaan, wat wil zeggen elke deel van jou waarvan het bewustzijn kwijt is. Wat overblijft is een gat, in zekere zin een gebrek. En datgene waarvan we het bewustzijn kwijt zijn is natuurlijk onze Essentie. Als we ons niet bewust zijn van onze Essentie, houdt die op zich te manifesteren en is ze zoek. Vervolgens voelen we een gebrek. Dus een gat is niets anders dan de afwezigheid van een bepaald deel van onze Essentie. Het kan verlies van liefde zijn, het verlies van eigenwaarde, het verlies van de capaciteit voor contact, verlies van wilskracht, verlies van helderheid, verlies van vreugde, van een of meer van die hoedanigheden van Essentie". (Innerlijke Diamant, deel 1)

Deze gaten voelen vervelend aan en kunnen soms zeer pijnlijk zijn. Tegelijkertijd ontstaat de behoefte deze gaten op te vullen, maar hoe? Inherent aan het bestaan is een diep verlangen heel te worden en te zoeken naar de Bron. Ook in de ontwikkeling en vorming van de persoonlijkheid blijft dit fundamentele verlangen aanwezig. De persoonlijkheid is immers een veruitwendiging van de Essentie en geen afzonderlijk principe ook al wordt het vaak wel zo beleefd. Het verlangen naar heelheid zou in principe beantwoord kunnen worden in de 'tweede fase', de spirituele scholingsweg, waarbij stap voor stap de Essentie wordt toegelaten en waar uiteindelijk een ervaring van innerlijke vrijheid en werkelijke heelheid kan optreden. Als we zodoende in contact zijn met de Essentie zijn we 'in de wereld en niet ervan'. Dit wil zeggen dat we op een directe wijze in contact staan met de dagelijkse werkelijkheid en ons er tegelijkertijd niet door laten meesleuren, een soort betrokkenheid vanuit een onbevangen houding. Maar de persoonlijkheid weet niet precies waarop het verlangen gericht moet worden. Door de eeuwen heen hebben vele religieuze en contemplatieve tradities verhalen verteld met als doel de mens aan te sporen deze 'tweede fase' te volgen en werd er uitgelegd wat het belang was van wakker worden voor de Essentie. Aangezien deze verhalen momenteel veel minder worden verteld, weet de moderne mens niet meer op welke wijze het diepe verlangen werkelijk bevredigd kan worden.

Doordat de persoonlijkheid de gaten in eerste instantie niet opvult door middel van de kracht van Essentie komen er identificatiemechanisme naar voren die de persoonlijkheid nog meer doen vastroesten. Het eerste mechanisme betreft Ego-identificatie. De persoonlijkheid of ego richt alle aandacht op zichzelf met de behoefte de egostructuur nog meer te bevestigen en zodoende de gaten tijdelijk op te vullen. Het masker wordt hierdoor helemaal uitgekristalliseerd waardoor de autonome persoonlijkheidsstructuur het centrum of de grondtoon van het leven wordt. Het masker is geen instrument meer waar achter de Essentie schuil gaat, maar wij zijn het masker geworden en hebben de Essentie naar de achtergrond gebracht. De ego-identificatie bevredigt uiteindelijk niet. Het fundamentele verlangen blijft onbeantwoord. Het is een tijdelijke bevrediging waarbij onherroepelijk onrust, ontevredenheid en frustratie naar voren komen als verschillende gaten weer zichtbaar worden.

Lees meer
http://meditatiemystiek.blogspot.com/2011/09/de-innerlijke-diamant.html

Uit: De Innerlijke diamant
Naar aanleiding van de spirituele visie van A.H. Almaas
© Kees Voorhoeve


zondag 28 december 2014

Doodles

Doodles zijn gewoon alle dingen die je kunt maken en niet zoveel om het lijf hebben maar desalniettemin veel plezier bezorgen.
Zo heb ik mijn doodles, eldoodle genoemd.
Het begon op mijn telefoontje met een vinger en een gratis gedownload scketchbook programma. Ik had er veel plezier in en met één vinger kon ik leuke doodles maken.
Kijk maar






Ja en zoals met zoveel dingen waar je aan begint en plezier in hebt, dan wil je als het ff kan meer. Dat zit in ons geboren lijkt het wel. Niet dat het nodig is want het is natuurlijk heerlijk als je dat wat je MEER  WILT niet persee hoeft.
Nou durf ik van mezelf te beweren dat ik daar wel mee om kan gaan. Ik rij met een auto en de auto rijdt niet met mij zou je kunnen zeggen. Alles wat niet meer kan, nou jammer dan maar voorlopig zou ik er waarschijnlijk niet ongelukkiger van worden. Ik heb een heel leven achter de rug waarin niet alles kon en ik ben daar nooit ongelukkig van geworden.
Maar nu.... ja  nu heb ik ook nog een dure tablet met een tekenprogramma en een drukgevoelig beeldscherm en daarop zit ik tot nog toe dagelijks te doodlen. De ene keer lukken de doodles beter dan de andere keer, maar het is heerlijk om het tekenprogramma te leren kennen, de verschillende mogelijkheden en te zien wat de effecten zijn, hoe ermee te werken.
Ik vind het ook leuk om ze rond te strooien en daarom plaag ik jullie er hier ook mee en plaats ze onder het labeltje 1 eldoodle. Vinger en pentekeningen door elkaar.
Ik krijg zowaar ook weer zin om actiever te woorden op blogspot.

We zullen zien.

Hier nog een van mijn laatste tablet tekeningen en het kopje dat nu boven Het Magazijn staat, komt daar ook vandaan.

Wachten op de winter zette ik erbij maar op dit moment zitten we er middenin.




Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...