Ruimte in de kast

 Wat een opruiming.

Al jaren doe ik niet meer zo veel met kleding en schoenen. Dat was vroeger wel anders. Het was mijn lust en mijn leven. De laatste mode in vele opzichten en dan liefst een beetje extra vagant. Soms droeg ik dingen en hoorde dan achter me mompelen, moet je daar kijken.  Dat vond ik dan wel leuk want ik voelde me in mijn element met wat ik droeg. 

Maar sinds jaren heeft het mijn aandacht verloren en zijn er heel andere dingen waar ik me mee bezig houd. Toch hangt mijn kast nog vol met kleding die ik eigenlijk nooit meer draag en ook schoenen die ik niet meer dragen kan. Dus opruimen. 

Zakken vol staan nu klaar om weg te gaan en ik heb tot mijn dood nog genoeg over. Schandalig eigenlijk. Maar ik heb er veel plezier aan beleeft. 

Ik naaide veel zelf en als ik dat niet deed kreeg ik het wel van mijn moeder of tante  dje coupeuses waren en later nadat ze met hun eigen bedrijfje waren gestopt op een atelier werkten en dan waren de proef modellen voor mij en mijn nichtje. 

Mooie herinneringen. Volop van genoten maar nu hoeft het niet meer en hebben mijn interesses zich verlegd.

Er is weer ruimte in de kast. 

Tweede pinksterdag

Gewoon een beetje helemaal niks. Ik ik heb de laatste dagen wat geschilderd en we zijn niet meer op stap geweest. Er zitten nog heel veel foto's in mijn mappen en terwijl ik er zo doorheen blader gooi ik regelmatig weer opnamen weg, Wat heb ik veel bewaard. Veel te veel. Het wordt hoog tijd dat de bezem er doorheen gaat.  Daar maak ik geen extra werk van maar doe ik op het moment dat ik erdoor blader en bedenk 'tja, hier doe ik echt niets mee' of  'dat is de zoveelste dubbele foto waar ik de beste uit wilde zoeken.'

Met kleding is dat heel wat lastiger. Dat gaat niet weg met een muisklik. Sommige dingen heb ik jaren niet aan gehad en toch blijft het maar hangen. Gewoon omdat ik er toch veel plezier mee had. Op dit moment ontbreken me dan de combinatie mogelijkheden. Maar zo plots komt er weer wat tevoorschijn weer ik weer veel plezier mee heb. En zo hangt mijn kast dus vol en zou ik in geen jaren nieuwe dingen hoeven kopen ware het niet dat...

O O wat is een mens toch een raar iets. Dat hebbe hebbe hebbe zit er lijkt het gewoon ingebakken. Is het niet voor kleding dan is het wel voor iets anders waar je je mee bezig houdt.  Nou ja, zolang het geen MUST is en je er ook weer makkelijk van los kunt komen, valt het misschien nog wel mee. Voor mij geldt,
Als het maar niet het belangrijkste is waar ik me mee bezig houdt. Er is zoveel dat veel belangrijker is. En dat ligt ook voor iedereen weer ergens anders.

Wat is er nou ECHT belangrijk?

Voor een slak is dat zijn eten en zijn huisje denk ik.