Lijden en geluk, lelijkheid en pracht, ziekte en gezondheid het is geen enkel probleem.
Wij zijn het zelf die in ons brein de beperkingen aanbrengen en onderscheid maken
Doordrongen worden van die beperkingen waar voor wordt gekozen of die er gewoon zijn, bewerkstelligt de ervaring dat er een andere mogelijkheid is.
Het kan echt, zowel het één als het ander ervaren en zelf in het midden blijven zonder onverschillig te worden en het leven bewust en voluit leven.
Is dat zo?
Is dat echt zo?
Betekent dat bewustwording?
Het is allemaal (nog) niet zo duidelijk
of
heeft de tand des tijds het bewustzijn
verduisterd?
Komt het vanzelf goed
of kunnen we het zelf restaureren?
Ik wens je een aandachtige week toe
