Ik zit in de redactie van het Jewel Heart Magazine. We streven ernaar om drie maal per jaar een blad uit te geven met interessante artikelen over Boeddhisme. Ik werk daar zo ongeveer tien jaar aan mee. Niet omdat ik artikelen schrijf maar ik probeer het geheel in een herkenbaar en aangenaam jasje te steken en versier het met afbeeldingen en foto's. Ik heb daar veel plezier in en alhoewel de samenstelling van de redactie regelmatig wijzigt en Albert en ik de langstzittenden zijn is het met alle medewerkers door de jaren heen, een aangenaam samenzijn en overleg wat we er de volgende keer weer van gaan maken. Er is altijd wel wat uit te wisselen, te stoeien en te graven naar ideeën en onderwerpen. Het blad dat nu op de plank ligt ging over communicatie en het zag er wel weer mooi uit met leuke artikels. Het achterkantje wordt meestal direct gelezen door de ontvangers want Paula Boon weet er altijd iets leuks van te maken.
Enfin de vergadering is weer achter de rug en nu moet er gewerkt worden aan het volgende nummer maar hier speciaal voor mijn bezoekers even de tekst van het achterkantje van de laatste uitgave.
Vrouw: ‘Nee, ik verrek het om er heen te gaan! Daar heb ik helemaal geen trek in!’.
Man: ‘Verdomme hé, wat doe jij agressief!’
Vrouw: ‘Ja, zo voel ik me ook!’
Man ‘Maar jij bent verdomme niet de enige die er een probleem mee heeft. Je doet alsof je de enige op de wereld bent! Jij denkt alleen maar aan jezelf!’
Dat alles hoorde ik terwijl ik op een bankje lekker in een zonnetje zat. Terwijl ze wegliepen dacht ik: hoe zouden ze zich nu, na dit gesprekje, voelen? Gesteund, begrepen? Ik dacht het niet.
Ik was een aantal jaren geleden in Plum Village in Frankrijk. Tijdens een lezing nodigde Thich Nhat Hanh een echtpaar uit om voor de groep van honderden mensen met elkaar een ‘opnieuw beginnen’ gesprek te voeren:
Vrouw: ‘Ik heb de laatste tijd gezien dat je het moeilijk had, maar ik was er niet voor je. Ik was te druk met mezelf bezig. Ik sloot me voor je af en dat spijt me oprecht. Ik wil je nu vragen om wat meer over jezelf te vertellen.’
Man: ‘Ik heb me de laatste tijd niet zo goed gevoeld. Ik was in beslag genomen door allerlei problemen. Ik was somber en terneergeslagen. Dat was voor jou niet gemakkelijk. Het is een opluchting voor me om met je te praten. Ik was er ook niet voor jou en dat spijt me. Wil je me helpen…. ?’
Het echtpaar leek alles om zich heen, behalve elkaar, te vergeten. Spreken en luisteren met een open hart in al je kwetsbaarheid. Zo kan het ook!
Ik raakte ontroerd en de tranen liepen over mijn wangen. Om me heen hoorde ik gesnif van neuzen en geritsel van zakdoekjes.
In de lotus soetra wordt aangeraden om met de ogen en oren van mededogen te kijken en te luisteren.
Wat heb ik nog veel te leren!
