Dat feestje hebben we ook weer gehad.
Mijn vader zij altijd: het winnen van een zaak is het einde van het vermaak.
Maar zo is het wel maar ook niet voor mij.
Het was in ieder geval een heel fijne morgen die alweer voorbij is. Allereerst een heerlijk ritje via de provinciale wegen naar Lochem en daar stond Niels ons al op te wachten.. En toen ging het loos in het winkeltje met ontelbaar veel gitaren. Je zou door de bomen het bos niet meer zien. Maar goed, ik zat op een kruk en kreeg heel veel verschillende gitaren in handen. Het was zo leuk om iedere keer iets anders te proberen en drie mannen om mij heen die bij het wisselen van de instrumenten af en toe met twee gitaren in handen stonden. Terwijl de jongen van de winkel weer een andere gitaar aan het stemmer was om te proberen en intussen allerlei informatie verstrekte over de instrumenten en ik maar hakken op het instrument dat ik in handen had.
Veel eenvoudiger spelen minder lastig handteerbaar. Nee dat zat er niet echt in. Maar ik had nu wel de gelegenheid om meer ervaringen met de verschillende instrumenten op te doen en aan te voelen en te beluisteren.
Uiteindelijk merkte ik toch dat een iets plattere klankkast wat makkelijker bij mij paste, die ene pakte ik telkens weer tergug. Allereerst had ik verschillende klassieke gitaren in handen gehad maar zij verschilde weinig met de gitaar die ik heb, Dus was het wel leuk om Westerns in handen te krijgen. Sommige waren semi accoustisch en konden ook op versterker maar dan hadden ze een bredere klankast dan die ene die wat smaller was en daarbij mij als het ware beter paste plus een mooi geluid. Maar met stalen snaren was het niet makkelijker spelen maar wel een heel andere klank en dat sprak me ook wel aan.
Uiteindelijk werd het die smalle Western met stalen snaren. met als resultaat dat ik toch nog meer eelt op mijn vingers moet zien te krijgen want op een gegeven moment was het wel even op en was het niet meer leuk om te tokkelen en hakken.
Nu, tijdens het tikken op het toetsenbord van de computer word ik daar weer even extra aan herinnerd.
Het eelt verder opkweken houdt me wel weer een poosje van de straat.
