Ja echt, met vlagen zit ik niet lekker in mijn vel. Die stomme schouder, daar heb ik last van en de ene dag meer dan de andere. En als ik er dan last van heb word ik weer hondsmoe.
Gister bijvoorbeeld, een bezoekje aan mijn hervonden nicht gebracht. Heel gezellig oude herinneringen opgehaald en elkaar weer wat beter leren terugvinden. Ze woont niet zover bij mij vandaan en de terugwandeling was heerlijk maar duidelijk erg vermoeiend. Thuisgekomen was ik geen knip voor de neus meer waard.
Ik heb me heerlijk opgerold in meditatie houding, schoenmaker zit want dat relaxt voor mij zo fijn en mijn meditaties gedaan. Nu lees ik dat Walter (http://walterswerkwijze.blogspot.com/2020/10/de-avond-daarvoor.html) daar mooie laatste blogjes over heeft geschreven. Fijn om te lezen.
Vanmorgen weer een gezellige koffie zoom ochtend en leuke inspirerende dingen meegekregen over wat kunstenaars laten zien en onderzoeken. Heel bijzonder en eyeopeners en inderdaad, vanmiddag voel ik me alweer stukken beter. Tja, die slijtageslag als je ouder wordt daar zoek ik dus een aardige weg in en dat gaat me lukken. Misschien gaan sommige kwaaltjes wel weer over en zo niet... dan ga ik vanmiddag even naar de opticiën om voorlopig weer het oude glas in mijn bril te zetten misschien werkt dat toch ook beter met het kijken op de computer en dan maar afwachten wanmt erg veel verbetering zit er tot nog toe niet in. Ach wat zeur ik nou. Kleuren zijn in ieder geval weer schitterend en de herfst doet zijn best.
De nieuwe bril is in bestelling.
