Vrede hebben met het niet weten.
Want wat weten we nou eigenlijk echt. ik bedoel over goed en kwaad. Ntuurlijk, je buurman geen kwaad doen. Maar waar doe je dan wel goed aan in bijzondere omstandigheden. en hoeveel verschillende invalshoeken zij er niet.
Nee, we weten niet zoveel, zeker niet over hoe we met onze naasten op de beste manier om kunnen gaan. waar komen we de ander tegemoet en doen we onszelf tekort.
Misschien is gewoon vrede hebben met NIET WETEN een manier om tot weten te komen. Zoiets zou ik me wel voor kunnen stellen. Door alleen maar geduldig te luisteren naar de verschillende invalshoeken en opmerkzaam zijn, kan weleens meer wijsheid brengen dan je verschrikkelijk druk maken en denken dat je weet wat wel en niet goed zou kunnen zijn. Ik moet daarbij even denken aan de heftige zwarte piet strubbelingen.
Maar goed als ik open blijf staan voor nieuwe inzichten kan het geen kwaad.
En gewoon doen wat we denken dat goed is. Daar kom je niet mee weg. Er zijn altijd winnaars en verliezers. Dat houdt ook in dat ik er volkomen naast kan zitten. Moedwillig kwaad doen, ach dat wil toch niemand al lijkt het daar soms wel op, helaas.
Als we dan allemaal het juiste goede denken te doen en er is toch zoveel narigheid in de wereld…Hoe is het mogelijk! Als ik me daarin verdiep word ik helemaal door elkaar geschud. Al die mensen die denken goed te doen en elkaar in de weg zitten tot in het extreme en oorlogen aantoe. En maar denken dat ze goed doen. Nee, op dat denken goed te doen durf ik niet voor 100 procent te vertrouwen in mijn onwetendheid, dat nuchtere denken van mij, gewoon doen wat ik denk dat goed is? Hoezo?
Zouden we onszelf op die manier niet op een dwaalspoor hebben gebracht? De verwarring en de problemen in de wereld zijn groot.
Dan denk ik toch..
Gewoon open blijven staan voor alle invalshoeken en niet bekrompen in mijn eigen goeddenken blijven steken.
Of het iets oplost?
Ik zou het
NIET WETEN.
Een tent van zwemvesten van de vluchtelingen
