Stond er op het Orakel van Delphi.
Nou dan heb ik nog wel even wat te doen want bewustzijn is
even onuitputtelijk als het hele universum.
In veel verschillende teksten uit de oude wijsheid kom je
woorden tegen die in dezelfde richting wijzen en het belang daarvan aangeven.
Socrates zegt: ‘Ik moet eerst mezelf leren kennen, zoals de
inscriptie van Delphi zegt. Om nieuwsgierig te zijn over dingen die mij niet
aangaan, terwijl ik nog steeds onwetend ben over mijn eigen zelf, zou
belachelijk zijn.'
Nou geef ik me graag aan die belachelijkheid over, maar zie
ook wel hoe belangrijk het is me naar binnen te keren. Nangpa, is de Tibetaans
Boeddhistische naam voor iemand die zich naar binnen keert.
Tat tvam asi, ‘U bent Dat,’ zegt Svetaketu’s vader, en geeft
daarmee uitdrukking aan dezelfde thema van zelfontdekking en zelfkennis
(Chandogya Upanishad, 6.8.7).
De Taoistische wijze Lao-tzu maakte onderscheid tussen twee
manieren van kennen: ‘Zij die anderen kennen, zijn wijs. Zij die zichzelf
kennen, zijn verlicht’ (Tao Te Ching, 33).
Ook Jezus was dit gegeven niet onbekend dat lees je in de
woorden die hij sprak toen de Farizeeën wilden weten wanneer het koninkrijk van
God zou komen. Hij antwoorde:
‘Het koninkrijk van
God komt niet met zichtbare tekenen: Noch zullen ze zeggen, Hier is het! Of,
daar is het! Want, zie, het koninkrijk van God is binnenin u'.
En tot slot vond ik dat de zesde boeddhistische patriarch,
Hui-neng, zijn discipel Shen-hui eraan
herinnerde dat een lering over verlichting noch de werkelijkheid noch
feitelijke kennis ervan is:
'Wanneer uw geest verlicht is, zult u de essentie van de
geest kennen, en dan kunt u het pad op de juiste manier betreden. Nu wordt u
misleid door begoocheling, en kent u de essentie van uw geest niet. En toch
durft u mij te vragen of ik de essentie van mijn geest ken. Als ik die ken, ken
ik die zelf, maar het feit dat ik deze ken kan niet verhelpen dat u door
begoocheling wordt misleid. En evenzo, als u de essentie van uw geest kent, zal
dit kennen door u mij niet baten. Waarom leert u haar niet zelf zien en kennen
in plaats van het aan anderen te vragen?’
– Platform Sutra, hfst. 8 (44)
Veel Theorieën die in de praktijk hun waarden gaan bewijzen.
Eenmaal onderweg naar bewustwording van het zelf of beter gezegd, naar dat wat
ik ben en wat dat allemaal inhoudt en te vertellen heeft, val ik om van
verbazing en kijk met steeds grotere nieuwsgierigheid naar de wereld die
binnenin mij leeft en die werkelijk even groot is als de mensheid en het
universum, want hoe zou ik anders alles met mijn bewustzijn kunnen bevatten?
En zo heb ik het kringetje deze keer in het zonnetje rond
gebreid.
Een hemels bruidsboeket als symboliek zoals in het Hooglied
het Eén zich met het Al verbind en
EEN wordt in ALLES.
Mooi geschreven Elly
BeantwoordenVerwijderenEn dan de simpele die we als kind al leerden: 'wat je zegt ben je zelf'.
BeantwoordenVerwijderenHet: 'zo binnen zo buiten' is een ware queeste.
Ha, daar heb ik ook vaak aan gedacht, 'wat je zegt ben je zelf.' Prachtig dat dat hier terugkomt. Mooi stuk Elly. Er is nog heel wat werk aan de winkel. We kunnen geen spiegels genoeg hebben.
BeantwoordenVerwijderenDaar waar onze spirituele wegen elkaar raken Plato! :-)
VerwijderenInderdaad, zo bedoel ik het natuurlijk.
VerwijderenNog even in reactie op wat je bij mij schreef over het EGO als 'grote boosdoener.' Ik had en heb daar over nagedacht. Jij kan er anders over denken, prima, maar dit is wat ik werkelijk vindt:
Ik denk dat het niet goed is het IK tot boosdoener te degraderen. Het IK hoort bij mensen. Het IK zorgt voor narigheid maar laat mensen ook tot grote hoogte stijgen. Het is is als een wild paard dat de berijder moet zien te beteugelen zodat hij er ontspannen gezonde rondjes mee kan rijden. Door het IK als tegenstander te zien die verslagen moet worden en die min of meer geforceerd moet worden overwonnen, maak je je leven onnodig zwaarder en het IK ongrijpbaar. Voor mij begint de eerste fase van het beheersen van het IK door te accepteren dat het er is en te leren begrijpen waarom het zich gedraagt zoals het zich gedraagt.
Ik begrijp wat je bedoelt veronderstel ik en ik ben het niet oneens met je, maar… en nu komt hetghaghagha.
VerwijderenWe hebben het over twee verschillende dingen. Wat jij benoemt als ego noem ik een sterke persoonlijkheid die de touwtjes in handen houdt, dat is iets wat we nodig hebben hetgeen we in spirituele zin kunnen gebruiken en zoals je schrijft die ons de mogelijkheid geeft tot grote hoogte te kunnen stijgen, waar we mee kunnen werken. Waar onze kracht in schuilt.
Door het hebben van die krachtige persoonlijkheid kunnen we ook onze hebberigheid zien en het vast willen houden aan dingen die niet noodzakelijk zijn. De dingen waar we in de spiegel tegenaanlopen en herkennen als tja, noem het niet deugdzaam of zinvol gedrag. Dat noem ik ego.
Door dat ‘werktuig’ voor onze spiritualiteit, de persoonlijkheid, op de juiste manier te gaan zien en de ego gerichte dingen die daarin verscholen zitten te herkennen is het ook eenvoudiger om te begrijpen dat het werkt zoals het werkt zoals je in de volgende opmerking schreef waar ik ook helemaal achter sta.
Voor mij begint de eerste fase van het beheersen van het IK door te accepteren dat het er is en te leren begrijpen waarom het zich gedraagt zoals het zich gedraagt.
Ik ben op die manier tot de ontdekking gekomen dat bij mij angst een rol speelt waardoor het ikje de persoonlijkheid zelfs kan overschaduwen. Maar er zijn natuurlijk nog veel meer mogelijkheden. Het gaat er inderdaad nooit om ertegen te vechten, dat is vechten tegen de bierkaai, maar om het te leren zien en dat brengt langzamerhand verandering met zich mee.
Ik heb toch het idee dat hier onze wegen niet zover uit elkaar lopen hè?
Nee, klopt, maar ik sluit aan bij de algemene opinie over het Ego. Ik ben wel nieuwsgierig hoe jij dat deel van ons benoemd, dat eerzuchtig, hebberig, zelfgericht etc is. Dat deel dus waarvan velen vinden dat het er eigenlijk niet mag zijn en dat het linear tegen de universele liefde staat. Dit alles nu even in mijn terminologie. Hoe noem jij dat? Is dat het IK? Is er voor jou verschil tussen IK en EGO? Dat zal Frank, mijn oude latijnse leraar niet leuk vinden. Hij vertaalt het woord EGO gewoon met IK :-)
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ik helemaal achter die oude latijnse leraar sta Plato. Ego is voor mij gewoon dat IK. Met grote of klein E maakt voor mij niet uit. Ik ken twee dingen, dat is persoonlijkheid, 'het werktuig' om mee te leven en te 'werken'wat geen vaststaand onveranderlijk ding is maar zich altijd aanpast aan wat noodzakelijk is voor dat wat om inzet vraagt en het IK of Ego dat eerzuchtig hebberig en zelfgericht is, die zichzelf overeind wil houden en angstig is om het onderspit te delven het doet alles om het maar beter te krijgen en die je iedere keer weer een spiegel voor moet houden om het te (h)erkennen.
VerwijderenHet ik/ego/ich is een fundamenteel onderdeel van de persoonlijkheid. Het wordt gevormd in de eerste levensjaren als dat wat niet de ander is. Noodzakelijk voor de ontwikkeling van identiteit. Een persoonlijkheid zonder ik/ego/ich bestaat niet. Althans dat is dan iets zonder besef van identiteit en ook iets dat geen besef heeft van de ander. Zonder ik is er geen ander. Het ik ontwikkeld zich in de interactie met de ander. De ander zegt wie je bent. In eerste instantie de ouders, die je een naam geven en je benoemen in ik en jij.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het ik (voor mijn part egoïsme) ook nodig om te overleven.