Retrospectief

Morgen of zaterdag komt het retrospectief boek binnen met 15 jaar van mijn werk uit de beginperiode van het schilderen met acrylverf.

Het boek bevat meer dan 100 pagina's aan weerszijde volledig in kleur.

Ondanks de hitte van de laatste tijd heb ik er hard aan gewerkt en ik ben heel benieuwd hoe het eruit gaat zien en of ik tevreden ben.

Hier alvast een paar foto's

Ondanks de warmte en weer die vreselijke darmproblemen die vanmorgen weer opvlamden, heb ik toch nog een heerlijke dag.
Ik maakte een acrylschets af die ik voor de tentoonstelling op Poelwijk mee wil nemen. Ik werk tegenwoordig bijna uitsluitend op A3 papier en zet dan in rap tempo mijn ideeën met acrylverf op het papier. Ik heb daar heel veel plezier in en zo snel en spontaan, dat werkt voor mij toch het fijnste

Voor meer  op mijn blog
 http://ellyvandoorn.blogspot.com/

Dan wordt het toch wel warm voor het open raam in de serre en verhuis ik naar binnen, achter de computer waar ik aan de gang ga met de vakantie foto's. Er staan al heel wat blogjes op
https://spanjereis2018.blogspot.com/
Nu ben ik bezig met Cordoba.
Wat zijn die Spaanse steden prachtig. Ik kijk mijn ogen uit op de Mudeja stijl. Die ontwikkelde zich vlak voor de middeleeuwen toen de Moren uit Spanje verdreven waren, werden de Moskeeën vaak omgevormd tot Katholieke kathedralen. een wonderlijk samenstelling van stijlen krijg je dan te zien. Nu moet ik de binnenkant van de San Bartolomeo nog op het blog zien te krijgen maar de buitenkant rondom, de binnentuin en de Joodse wijk staan er al op.
Een heel werk al die honderden fotootjes, maar ook leuk om te doen.
Deze hieronder zette ik niet op het Spanje blog en is per ongeluk ergens blijven hangen dus zet ik hem hier.

Heel goed is te zien hoe de Kathedraal midden in de ommuring van de Moskee is gebouwd. Wat we daarbinnen zagen is met geen pen te beschrijven. En ook foto's dekken niet de lading van de ervaring er middenin te staan. Maar goed, daar moet ik nog wel mee aan de gang.

Handycaps

Lekker een beetje uitgeslapen. We gaan ook altijd veel te laat naar bed. Aan de ontbijttafel spraken we zo even over de ontwikkelingen van de laatste jaren. Het gas zal verdwijnen en dat is goed. Het moet vervangen worden door de milieuvriendelijkere energieën. Dat betekent voor mij met mijn macula degeneratie dat ik op een gegeven moment op inductie of zoiets moet gaan koken. Dat is op zichzelf niet zo n probleem. Maar de bediening misschien op den duur wel.
Nu al merk ik al hoe lastig het is om,  als het visueel niet meer zo goed functioneert, de magnetron met de tiptoetsen te bedienen. De contrasten zijn niet hoog genoeg als hij uitstaat en de tiptoetsen  lichten alleen op nadat je ze hebt aangeraakt. Dan heb ik daarop nog een draaiknop waarnaast het aan en uit toetsje zit dus die kan ik zonder problemen vinden. Zo werken ook die inductieplaten maar de oppervlakte van de tiptoetsen  is veel groter en een zoektocht op zich.

De hele maatschappij is ingesteld op jonge en goed functionerende mensen. Alle  moderne apperatuur is daarop ingesteld en met handycaps wordt geen rekening gehouden. Vooral de digitale apparaten met tiptoetsen zijn  niet bepaald geschikt voor slecht zienden. Vroeger had je knoppen waar je gewoon aan kom draaien  om de gewenste standen te krijgen en dan kon je zien hoe hoog de pitten stonden. Nu moet je op zoek naar allerlei mogelijkheden om er toch goed mee om te blijven gaan.
Voordeel van deze moderne tijd is weer de ontwikkelingen van bijvoorbeeld tablets waardoor lezen makkelijker contrastrijker en lettervergrotend werkt en spraakfuncties op computers. Zo heb ieder voordeel zijn nadeel zou Cruyf zeggen en daar doen we het mee.

Gelukkig kan ik me nog steeds goed redden en daar ben ik blij om.

Boeken lezen op een tablet of ipad

Opofferen en overgave

Wat is het toch verschrikkelijk lastig om zowel in het dagelijks leven en binnen een religieuze context duidelijjkheid te krijgen over offeren, opofferen, onderwerping en overgave. Ook in verschillende oude en mythologische verhalen komt dat onderwerp regelmatig naar boven. Het zou je doen geloven dat er niets meer van je persoonlijkheid over blijft als je graag een goed mens wil zijn. Wat is de werkelijke ultieme liefde voor ja naasten? Daar is zoveel verwarring over. Niet dat het voor mij altijd even duidelijk is maar er zit wel enorm veel verschil in de benadering en vooral in de uitleg en interpretatie die eraan gegeven wordt, waardoor er veel verschillende uitwerkingen in het persoonlijk leven mogelijk zijn.

Allereerst wordt er vaak voorbijgegaan aan het belangrijkste in de eerste fase. De mogelijkheid iets voor een ander te kunnen betekenen als je niet zelf goed in je vel zit. Wanneer je niet goed en tevreden met jezelf kunt zijn in de overtuiging dat je er mag zijn zoals je bent, komen er onherroepelijk frustraties naar boven bij het offeren of beter gezegd dan wordt liefde al gauw opofferen. Dan heeft al dat zogenaamde liefdevolle geoffer  een tegengestelde uitwerking. Je komt jezelf en de ander tegen.  Er blijft niets over van een sterke persoonlijkheid die nodig is om de offering aan te gaan met allegevolgen van dien.

Die wisselwerking tussen de kracht en vrede in jezelf en de liefde voor de ander is een heel pad van bewustwording om te gaan. Als daar heel langzamerhand iets meer duidelijkheid in komt, nou dat is al heel wat. Iedere keer naar jezelf kijken en leren erkennen dat er dingen een onmogelijke opgaaf voor je zijn. En dan heel mischien een volgend keer een stapje meer kunnen offeren, of misschien ook niet. En dan toch tevreden  met jezelf zijn zonder oordeel kijken naar wat is, naar wie je werkelijk bent.

Als je het goed beschouwd is dat op zich al een hele overgave aan jezelf. Want je hoeft niet beter te zijn dan je bent. En dat willen we veel te vaak veel te graag en erkennen niet liefdevol onze eigen tekortkomingen.

Al overdenkend kom ik tot de conclusie.

Overgave aan je hele zelf brengt rust en vandaaruit kun je er voor een ander of/en voor je spirituele levensweg zijn.

Schilderen

Ik hoor veel mensen klagen over deze natte zomer. Wanneer je een vakantie op een camping doorbrengt en het regent zoveel dan is dat niet altijd even aangenaam. Jarenlang verbleef ik in de zomervakantie ook met twee kinderen op de camping en soms werd het me teveel. Als de regen niet ophield verdween ik op een gegeven moment en ging naar huis.
Wat is mijn leven veranderd. Nu heerlijk thuis. Geen zorgen over was die niet wilde drogen en doen en laten waar we samen zin in hebben. En dat betekent in de zomer ook al valt de regen met bakken uit de lucht. Ik kan heerlijk schilderen aan tafel in de serre.

In de winter is het daar te koud maar in de kamer staat mijn ezel en daar kan ik me dan weer op uitleven. Net zoals het uitkomt. Op de tafel kan ik natuurlijk niet op groot formaat werken maar dat is niet zo erg want de kelder staat zo langzamerhand vol. Jaren geleden exposeerde en verkocht ik nog wel maar nu ik daar bijna geen moeite meer voor doe loopt de opslag aardig vol en het kleine formaat en de werken op papier hebben minder plek nodig. Het is zo leuk om te doen en daarom ga ik lekker door met schilderen.
Vanmorgen weer een vaasje bloemen op een A4.

wil je meer zien kijk dan op
ellyvandoorn.blogspot.nl

De dag erna

Het is alweer de 23ste mei en dus de dag na de kunstroute. Het was weer een heel leuke ervaring om te kunnen praten met mensen over mijn  schilderwerk. Ondanks het slechte weer waren er toch veel bezoekers. Er waren leuke en positieve reacties. De afkeurende heeft men waarschijnlijk voor zich gehouden. 

Na afloop samen met enkel andere kunstenaars napraten met een hapje en een drankje.

Dat was het dan weer. Nu al het werk uit de kribbe een plekje thuis geven. De schilderijen blijven nog een tijdje in de Weldam hangen. Daarvan hebben er 2 een rode sticker. Die zal ik binnenkort vervangen door anderen en bij de nieuwe eigenaar afleveren.

Vandaag is het echt weer om lekker thuis te relaxen op te ruimen en alles even te laten bezinken. En dat is wat ik ga doen.

Met sticker

Kunstroute

Ik ben druk met de voorbereidingen voor de kunstroute op 22 mei. Aanstaande donderdagmorgen ga ik de expositie inrichten. En daarna blijft het werk nog een tijdje hangen.
Ik hoop dat de foto hieronder niet al te slecht is en wel leesbaar van de flyer die ik maakte.

Appel, Judith en Edith

Je kunt toch goed merken dat het voorjaar eraan komt. Ook al is het vaak nog koud of regenachtig, de keren dat we op stap gaan, geven me weer dat blijde vakantie vrij gevoel. Het is nu alweer een jaar dat we alle tijd voor onszelf hebben en dat doet me goed. Mijn lijf 'doet' het wat beter, incidenten daar gelaten en ondanks het ouder worden, dus alle reden tot blijdschap.

We waren in Den Haag want ik wilde erg graag Judith van Klimt zien

Ze hing moederziel alleen in de mooie grijze rustige ruimte tussen verlichte parfumflesjes. Maar mooi is ze! 

We waren de eerst die haar op deze ochtend zagen.

In de witte kamer ernaast hing ingetogen
Edith van Egon Schiele.

Ik ben blij dat ik ze heb kunnen bekijken.

Een verrassing was de tentoonstelling van het werk van Appel. Ik had daar helemaal geen aandacht aan besteed. Tot nog toe had ik mij niet zo in zijn werk verdiept en er nauwelijks naar gekeken. Nu werd ik met de neus op de feiten gedrukt. Ik was gefascineerd door wat ik te zien kreeg. Eindelijk kwam het bij me binnen. Ik vind hem bijzonder. Dat bewijst maar weer eens dat een mens nooit te oud is om van mening te veranderen door dieper in de stof door te dringen.

Aan het strand

Rudi Fuchs

Ontmoeting met God

De zondvloed

Dans in de woestijn

Sandberg

Denken

Er valt nog heel wat los te laten voor ik spontaan inzicht krijg in het leven zelf. Als er geen bedenksels meer over zijn  is er een spontaan leven in het nu. Zonder oordeel, zonder invullen van ideeen over wat dan ook. Ja die  Descartes heeft ons mooi gek gemaakt met zijn filosofie over 'ik denk dus ik ben'. Zitten we mooi met de gebakken peren want die gedachten kunnen je aardig op een verkeerd spoor zetten terwijl we niets anders hoeven te doen dan het leven ervaren zoals het is. We hoeven niet te bewijzen dat we er zijn. We zijn er. Maar ja die gedachten zitten er altijd tussen te porren. Dan had Nietsche het beter voor elkaar. Die strookte meer met de Boeddhistische gedachte dat hetgeen wij als IK ervaren niet meer dan een gedachte is. En een IK dus niet bestaat. En daar voel ik me beter bij thuis.
Het gekke is dat dit ook weer filosofisch bedacht is en juist dat houdt me in het kringetje vast. Iedere keer poppen er nieuwe denkbeelden naar boven die ook weer door denkbeelden onderuit gehaald worden. Jnana yoga noem je dat ook wel totdat het niet meer nodig is waar dan ook over te denken omdat je het IK als een gedachte hebt onderkent en leeft vanuit bewustzijn. Weten dat er alleen maar bewustzijn is en dat ego denkertje is opgelost, want waar draait het leven nu eigenlijk om?

Ik denk dat iedereen gelukkig wil zijn, dat is waar alles om draait.

Dus me nu eerst maar eens focussen op ervaren en weten dat het stiller kan worden in die bovenkamer. Niet in het bos of aan de zee in de vakantie of op de vrije dagen, nee gewoon hier en nu. Ieder bedenksel voorbij laten gaan als de wolkjes in de lucht. Ze komen en gaan en ik hoef er niet in mee te gaan.

Soms denk ik goh, ik ben al een heel eind en dan plots denk ik pffff ik moet nog een heel eind.
Ach het zijn allemaal gedachten.

En voor morgen bedenken wat ik allemaal meeneem naar het open atelier. Weer heerlijk schilderen. Dat kan hier allemaal

In Aleppo, dat ik probeerde vorm te geven, kan dat niet DENK IK.

Twents Museum Enschede

Er was een tentoonstelling over Turner en daar wilde ik heel graag naartoe. Toch was ik blij verrast te zien hoeveel moderne kunst dit museum ook tentoonstelde. Maar ook de oude meesters zijn goed vertegenwoordigd.
https://www.rijksmuseumtwenthe.nl/rubriek/297

Ik maakte een serie foto's van de werken van Turner . Hij was een voorbeeld voor de moderne kunstenaar in het weglaten van details en vanuit het bijna niets beelden tevoorschijn te laten komen. Hij heeft velen geïnspireerd en dat doet hij nog steeds.

Op een groot doek werd een inleiding gegeven over zijn schilderijen en aquarellen. Verwonderlijk was het om dan sommige kleine aquarellen terug te zien in het werkelijke formaat.

Een slechte vergroting van een kleine aquarel maar de daarop volgende heb ik zo goed mogelijk geprobeerd te bewerken en spiegelingen weg te halen.

Het is aanbevolen ze aan te klikken zodat je ze vergroot kunt zien.

Hieronder twee details opnamen uit het bovenstaande schilderij links onder 

En wanneer je iets meer wilt weten over de filosofische achtergronden van het ontstaan van dingen uit het niet iets plaats ik de Essay van Joost Zwagerman uit trouw in het volgende blogje.
http://magazijn.blogspot.nl/2015/09/essay-zwagerman-alles-wordt-niets-het.html

Noord Brabants Museum

Vandaag waren we alweer op stap. We zouden naar het Brabants museum. Ik had gezien dat er werk van Jan Sluiters hing, Leon Adriaans, Henk Visch en Marc Mulder. Ook van Gogh was vertegenwoordigd. De moeite waard om een dagje aan te besteden.

Dat het regende was niet zo'n probleem in het Museum heb je daar geen last van maar ik vond het wel leuk een paar natte fotootjes te schieten.

Het l;ijkt op de foto's heftig, maar met een regenjas hielden we het aardig droog en de cappuccino was lekker.

 Maar daar kwamen we niet voor.

Ik heb genoten van alle kunst en denk erover eens een keer van al die kunstfotootjes die ik inmiddels heb verzameld een apart blog te maken.
Hier een voorproefje.
Maar wat gaat daar weer veel tijd in zitten. pfff.

.................................................................................................................................................J.A. van der Ven
De bekoring van Eva
1841
Gips
De duivel in de gedaante van een slang, biedt Eva de appel aan van de boom van kennis van goed en kwaad. Door van de appel te eten werden Adam en Eva uit het paradijs verbannen.
J.A. van der Ven onderging in Rome de invloed van de grote neoclassicisten Canova en Thorwaldsen.

.

.