Een gids op het pad

"Rijkdom zonder vrijheid is waardeloos"

Was een uitspraak van Gelek Rimpoche die ik uit de context van de les van deze dag haal.
De Bodhisattvacharyavatara door mij vrij vertaalt als
Een gids op de weg voor hen die een perfecte volmaakte manier van leven willen volgen.

Er zijn weer zoveel bijzondere oude teksten door Gelek Rimpoche aan ons voorgelegd en uitgelegd en we zijn nog maar net begonnen

Bodhisattvacharyavatara

Volgende week zal ik weinig of geen tijd hebben voor compie want ik ga naar de

Lesretraite Bodhisattvacharyavatara

Van zondag 28 april tot en met vrijdag 3 mei (met uitzondering van 30 april) geeft Gelek Rimpoche een vijfdaagse lesretraite over de Bodhisattvacharyavatara.

Gelek Rimpoche geeft een lesweek over de bodhisattvacharyavattara, het pad van de Bodhisattva. Deze tekst is geschreven door Shantideva in de achtste eeuw, maar is ook in onze tijd nog een van de meest inspirerende Mahayana boeddhistische teksten uit het oude India.

De teksten gaan over vrijgevigheid, de ultieme wens om iedereen alles te kunnen geven wat ze maar willen, moraliteit, waarbij je oefent om te geven wat daadwerkelijk helpt, en geduld, waarbij je blijft uitstralen en uitreiken naar de ander, het enthousiasme, waarbij je als je geeft, je geeft met volle overgave, omdat je de ander wilt helpen, concentratie, waarbij niets je afleidt om je uiteindelijke doel te bereiken, tot de ultieme wijsheid, die ons inzicht scherpt in hoe de werkelijkheid in elkaar zit, en wat we daarmee kunnen doen.

Deze tekst is nog springlevend en laat ons vers na vers de negatieve kanten van onze huidige staat van zijn zien. Waarom zijn we niet bereid om alles te geven, om het goede te geven, om te blijven geven ook als het tegenzit, om door te gaan tegen de stroom in, om bij ons doel te blijven, en om in te zien dat wat we doen, er wel toe doet.

Het lezen van de tekst zelf geeft je het gevoel dat je uiteindelijk niets liever zou willen dan een boddisattva te zijn en je volledig in te zetten voor het welzijn van anderen. Maar om dat vol te houden, en om de tekst goed te snappen, is het goed om de lesweek met Gelek Rimpoche bij te wonen. Vanuit zijn persoonlijke ervaring, als monnik, als vluchteling, en inmiddels meer dan vijfentwintig jaar tussen zijn westerse leerlingen, geeft hij uitleg over de tekst, legt verbanden die je zelf niet direct zou zien, en helpt je daadwerkelijk verder om een liefdevoller, compassievoller mens te worden. Hij is zelf een belichaming van wat het betekent om je vol overgave in te zetten voor het welzijn van anderen. We kijken dan ook zeer uit naar een scherp commentaar op een geweldige tekst! 

Lees ook op de site van Jewel Heart.

Ik verheug me erop en hoop een waardevolle week tegemoet te zien.

Een sluier van groengeel

Ik kijk door mijn raam naar het park. Er hangt een groengele sluier over het geraamte van de bomen. Donkere stammen verdwijnen zachtjes in de groene nevel. Nog even en dan zijn de stammen onzichtbaar geworden en wandel ik door een groen park alsof het nooit anders was.

Het is maar een klein voorbeeld van de manier waarop we ons bewust zijn. Als ik om mij heen kijk naar de dingen, als ik hoor en als ik voel, dan merk ik alles op alsof dat wat bij mij binnenkomt op zichzelf bestaat. Ik denk er toch niet bij na hoe het is ontstaan en geworden is. Maar eigenlijk is er helemaal niets dat op zichzelf bestaat. Alles wat er is, is afhankelijk van oorzaken en omstandigheden, om nog maar te zwijgen over mijn interpretatie. Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen dat die boom er nooit geweest zou zijn als er geen zaad, goede grond, water, lucht en zon geweest zou zijn en er zijn nog wel meer oorzaken en omstandigheden te bedenken. Zo is het met alles.  Daar sta je toch niet dagelijks bij stil.

Toch kan het heel verhelderend zijn om daar wat vaker op gericht te zijn of erover na te denken. Daardoor kun je tot heel andere ideeën komen dan je aanvankelijk dacht. Bijvoorbeeld ook in de relationele sfeer. Speel eens met gedachten. We hebben ze niet voor niets.  Je zult merken dat je anders naar mensen gaat kijken wanneer je hun oorzaken en omstandigheden mee gaat rekenen. En dan heb ik het alleen maar over de korte termijn.

Je verdiepen in de afhankelijkheid van het bestaan over een langere termijn  maken nog veel meer deurtjes open, zoveel dat het af en toe handig is er eentje dicht te doen als het je gaat duizelen. Maar als je daar geen last van hebt dan biedt het ook onwijs veel nieuwe perspectieven in je manier van leven.

Je zou op kunnen merken en terecht kunnen komen in de gedachte dat je ruimte bent, een ruimte waarbinnen alles mogelijk is omdat alles stroomt en niets hetzelfde blijft. Dat kan heel rustgevend zijn in stress situaties of als je problemen hebt, maar het is wel handig als je dan met je bewustwording van het bovenstaande  wat langer bezig bent geweest, want juist in moeilijke situaties is het lastig je op iets anders te concentreren en dan blijf je tijdens problemen daar waarschijnlijk makkelijker middenin zitten en kom je er zonder gewenning  aan al deze bovenstaande gedachten wat minder snel uit dan wanneer je vaker met deze mogelijkheden hebt gespeeld. Gelukkig hebben we als mens alle mogelijkheden in ons om te leren en te veranderen als we dat willen.

En dat allemaal naar aanleiding van een groener wordend park in de lente.

Egypte in Amsterdam

Op

http://ellyvandoorn.wordpress.com/2013/04/21/toetanchamon/

Zette ik een  fotoreportage over die prachtige tentoonstelling.

Toetanchamon

Woensdag waren we in Amsterdam.
Alhoewel ik deze week veel buikpijn had en het woensdag heel zwaar was heb ik tussen de buien door enorm genoten van de prachtige tentoonstelling in de Expo hal van Amsterdam. Je valt daar van de ene verwondering in de andere. Ik had het ondanks de zware tocht niet willen missen.
Hier de eerste foto.

Zijn dit de eerste?

Laat het dan nu maar niet meer te koud worden.

fotogaferen in de Burgers Bush

Vanmorgen weer veel foto's gemaakt in Burgers Zoo. Dit keer hoofdzakelijk vogels.
Heerlijk is dat maar wat word ik er moe van. Nou ja daarna komt het uploaden, bijsnijden en hier even wat laten zien. Achter compie rust ik weer uit. Hier een paar  rare. Op het fotoblog plaats ik er ook nog wel wat.

Heb ik geen mooi nest gemaakt?

Sta ik er goed op?

Is dat mijn poot?

Lekkerrrr

Van bovenaf keek de ral reiger welwillend op mij neer 

Na de maaltijd even in bad

Schilderen en loslaten

Komt het omdat ik nu teveel afgeleid ben door het Magazine waar ik aan werk of heeft het toch nog iets met die oude faalangst te maken?

Ik heb toch moeite om te schilderen bij het KWA

A.s. Maandag gaan we tekenen bij de buren in de manege . Ik verheug me daar op want dan heb ik houvast en weet ik wat ik moet doen. Natuurlijk breng ik er niets van terecht, want tekenen is niet mijn sterkste kant en paarden in beweging snel tekenen vind ik het moeilijkst dat er is, maar ik vind het toch leuk om te doen en daardoor merk ik dat mijn oude faalangst me geen parten meer speelt, maar om vrij te werken zoals ik het thuis doe, dat lukt me niet op het KWA. Schilderen wat ik wil en wat ik ermee wil laten zien, was daar ook niet mijn bedoeling dus ga ik  wel gewoon door met oefenen en lekker bezig zijn met anderen.

Voor andere dingen schilderen, daar heb ik gewoon mijn eigen omgeving en de rust voor nodig van weglopen, stoppen en weer verder gaan. Er staan meestal meerdere dingen klaar om iets aan te kunnen doen.

Thuis werk ik nu weer verder aan dit doek waar ik in vastliep

http://magazijn.blogspot.nl/2012/11/making-of-koude-vis.html


Misschien is het wel een hopeloze zaak en gaat er uiteindelijk de witkwast overheen. Dat doe ik wel vaker als het me niet bevalt. Ook dat is loslaten en opnieuw beginnen. En het is verwonderlijk wat er dan weer voor nieuwe dingen in naar voren komen. Het blijft voor mij een kwestie van aandachtig kijken en soms komt er alleen al door te kijken iets naar boven.

Wat het uiteindelijk gaat worden???
Ik weet het ook nog niet hoor.

Aandachtig bewustzijn

Zit je achter je computer?

Laat alles maar eens even los en ontspan.

Strijk je voorhoofd in gedachten glad en maak je ogen zacht.
Je lippen liggen losjes op elkaar het puntje van je tong tegen je verhemelte. Een warme vochtige ronde mond

Laat je schouders maar zakken.
Laat maar los

Zucht maar eens een keer wat dieper.

Merk hoe je adem in en uitstroomt merk aandachtig op. Denk niet dat je  iets  moet veranderen of moet helpen.

Adem komt en gaat vanzelf.
Merk de ademruimte in jezelf en de leegtepauze na de uitademing en als vanzelf volgt de inademing. Je hoeft er niets voor te doen.

Je bent ruimte en je bent in ruimte. Merk de ruimte op in en om je.  Je bent er door en in opgenomen. Je bent er één mee. Als er geen ruimte was, was jij er ook niet. Doe je ogen dicht en merk op.



Als je gedachten wegdwalen breng ze weer terug naar dit (korte) opmerken en de rust die je kunt vinden in de ruimte van je zijn.

Blijf zo maar eens even in rust en ruimte.

Vind je het plezierig?
Doe het deze week vaker.

Eindelijk

Ik heb gehoord dat het mooie weer eraan komt.
Niet alleen gehoord, maar ook gezien en gevoeld afgelopen zondag in de Heemtuin. Kijk de knopjes aan de bovenrand begonnen al te glimmen van plezier

En ik spotte zowaar een eerste kleine vosvlinder op het topje van een heel voorzichtig ontluikend groothoefbladbloempje.

En nu begint mijn externe harde schijf rood gloeiend aan te lopen en rare kuren te vertonen van het harde werken vandaag aan het Magazine en ga ik na deze mededeling even lekker uitrusten. Kan dat ding ook weer even bij bloed komen

 :-)

Tot morgen

Hard werken

Het leven is heel afwisselend. Soms kabbelt het rustig verder en heb je alle tijd om te doen wat op het lijstje staat. Maar er zijn zo van die tijden dat alles tegelijk op je afkomt.

Ben ik nou de enige bij wie het hollen of stilstaan is?

Nou in dat hollen ben ik nu terecht gekomen. Ik merk dan altijd weer dat heel even de angst toeslaat dat ik geen tijd genoeg heb en dingen niet op tijd kan doen. Daar moet ik voorzichtig mee zijn, want dat levert stress op. Even een paar stapjes achteruit en naar mezelf kijken. Ik vertel mezelf dat ik niet meer dan één ding tegelijk kan doen en de rust moet bewaren. Meestal helpt het wel want de meeste dingen en de grootste druk zit in het hoofd en dat heeft dan weer een uitwerking op het lijf. Dus alles met aandacht en op zijn eigen tijd afwerken is de leus.

Ik vind het een uitdaging om er op de juiste manier mee om te leren gaan, maar dat lukt me niet altijd en ik moet dan ook oppassen dat ik niet kriebelig word als ik de voorbereidingen voor de volgende dag, die vervelende huishoudelijke klusjes zoals aanrecht opruimen want als ik dat niet doe dan loopt het de volgende ochtend in de soep, nog op het laatste moment voor het slapen gaan moet doen, want dan heb ik het echt wel gehad en wil naar bed.

En het meest opmerkelijke is dan als ik de eerste dag 'doorben' en al een gedeelte heb afgewerkt van de hoeveelheid die er ligt te wachten, ach dan valt het allemaal nog wel mee. Dat zou ik me meer van te voren moeten bedenken. Er van te voren rekening mee houden dat ik niet meer dan een ding tegelijk kan doen en dat het dan best wel goed komt. De rust in mezelf bewaren dat is wat het leven leefbaarder maakt. En zo is de cirkel weer rond.

Wat er dan ligt te wachten nu? De lay out voor het nieuwe Magazine en alle andere persoonlijke afspraken enz. komen daar dan bij.

Hieronder een kleine impressie van het vorige nummer. En nu weer hard aan de slag met het nieuwe.

Onderzoeken.

Een interessant gesprek met mijn kleinzoon en we kwamen beiden tot de conclusie:

De wetenschap is gebaseerd op het bewustzijn en de ervaringen van bepaalde personen.
De uitkomsten kunnen gecontroleerd worden door verdieping en kennis van anderen.

Religie (herverbinden met ...) is gebaseerd op het bewustzijn en de ervaringen van bepaalde personen.
De uitkomsten kunnen gecontroleerd worden door verdieping en ervaringen van anderen.

Het enige verschil is dat het één over materie gaat en het ander over minder tastbare zaken maar desalnietemin  hoeven religieuze ervaringen  niet ontkent te worden in hun bestaansrecht omdat velen het niet ervaren.
Net als velen die de conclusies en ervaringen van wetenschappers niet kunnen delen.

Ik kan toch ook niet met mijn ogen zien en ervaren dat wat astronauten zien vanuit een andere ruimte dan de mijne.

Of je astronautische ervaringen wilt of je wilt verdiepen in een religieus bewustzijn of geen van beiden is je eigen beslissing.

Onderzoek hier en nu blijft in beide gevallen belangrijk om  met beide benen op de grond te kunnen blijven.

Wie zet de kroon op het werk? :-)

Wat je erin stopt haal je er ook uit.

Waar blijven mijn overdenkingen toch?
Heel opmerkelijk hoe het werkt in het menselijke brein en de geest. Dat waar je je mee bezig houdt gaat onmiddellijk in je hersens zitten en daarmee houd je je dan ook (intensief) bezig.  
Ja daar ga ik weer in de tweede persoon enkelvoud, maar ik bedoel natuurlijk dat ik opmerk dat het bij mij zo werkt. Waarschijnlijk ook wel bij anderen, een uitzondering daargelaten, maar dat kun je alleen zelf bepalen. Ik heb daar natuurlijk geen onderzoek naar gedaan. Goed. Bij mij schijnt het dus wel zo te werken. Het maakt me duidelijk hoe belangrijk het is om je energie gericht in iets te stoppen en je ermee bezig te houden wanneer je er werkelijk iets mee wilt.
Om dat ook nog weer verder duidelijk te krijgen vond ik een citaat van niemand minder dan Aristoteles.

Ten eerste moet je een duidelijkheid, helder praktisch ideaal hebben. Ten tweede moet je de noodzakelijke middelen hebben om je doel te bereiken. Ten derde moet je alles wat je hebt richten op dat doel. Mensen zijn doelgerichte dieren. Onze levens hebben alleen betekenis als we ons inzetten en onze doelen nastreven. 

Zo functioneert het dus. Toch vermoed ik dat er maar weinigen zijn die op deze strak gerichte manier zingeving aan hun leven geven. Door zich er intensief en doelgericht mee bezig te houden. We willen ons er wel voor inzetten, maar laten ons door van alles en nog wat afleiden. Of vinden dat we andere verplichtingen hebben en zijn dus niet gefocust.

Daarmee wil ik er geen waardeoordeel aan geven, maar gewoon iets bij mijzelf vaststellen. Er zijn zoveel dingen die ik graag wil doen en waar ik me mee bezig wil houden. Niet voor niets noem ik dit blog mijn magazijn en stop er dus van alles in. Gelijktijdig wordt het me duidelijk dat, om werkelijk aandachtig te zijn en  het beste of diepste uit mijzelf te halen, er veel meer nodig is. Een bepaalde gerichtheid is dan onvermijdelijk.  Er is slechts een enkeling die zich volkomen doelgericht opstelt en dat uit zijn leven haalt wat mogelijk is.

In religieus opzicht kan ik me dan ook voorstellen dat het celibaat heel belangrijk kan zijn, je kunt geen twee heren dienen is me nu wel duidelijk. Helaas vind ik het dan weer een jammerlijke zaak dat in de RK traditie dit voor het (hele) leven zou moeten zijn en met het opgeven van dat celibaat er kennis die ten dienste van anderen kan staan, verloren gaat en dat daartegenover staat dat het vasthouden daarvan tot excessen kan leiden.

Ik splits mijn focus dan toch maar regelmatig in verschillende zaken uit en houd me voor de afwisseling met meerdere dingen bezig. Belangrijk vind ik om me bewust te zijn van hoe het werkt en wat het in en met mijn geest doet.

De zin van het leven is de zin die je er zelf aan geeft.
En wat je erin stop haal je er ook uit.


fotograferen, schilderen, schrijven, computer, familie, vakantie, muziek, lezen, meditatie, filosofie, kunst, musea en alles is (nog) mogelijk in deze westerse samenleving. Het één, hoeft het ander niet uit te sluiten en we kunnen ervan genieten, maar hoe word ik me bewust en haal daardoor de essentie en zingeving  in mijn leven naar boven?
Ik heb er een prachtige en gelukkig eindeloze weg in gevonden.
Jij ook?