Een hoornaar die een ander insect verslind.
Ja zo gaat dat in de natuur.
Het leven is heel wat rustiger geworden. We hoeven bijna nooit meer de wekker te zetten om op te staan en kunnen op enkele verplichtingen na bijna iedere dag doen en laten wat we willen.
Nou ja eigenlijk zijn er zo na twee jaar weer allerlei nieuwe vaste gewoonten ingeslopen die toch verplichtend zijn en ook dat is goed. Blijft overeind dat de stress van verplichtingen is verdwenen en ik zorg er ook wel voor niet teveel hooi meer op mijn vork te nemen.
Heel lang heb ik verplichtende taken gehad in het Verzorgingshuis waar ik een kleine 10 jaar werkte. Daarna jarenlange mantelzorg en dan als laatste mijn moeder die ik dagelijks bezocht en zes jaar geleden overleed.
En dan waren er de vrijwillege taken en cursussen bij de theosofische vereniging en Boeddhistiche Sanga van Jewel Heart.
Het was een drukke en mooie tijd waar ik heel veel van heb geleerd.
En nu ben ik dus in weer een andere vase van mijn leven terecht gekomen. Toch weer wat werkzaamheden op me genomen, niet zo frequent wel intensief. Dat past wel bij me.
Jarenlang schreef ik een dagelijks blogje in het Magazijn. Daar beleefde ik veel plezier aan en ik vond het zinvol. Vooral de overdenkingen boeide mij zelf altijd het meeste.
Tijden veranderen en nu komen er bijna geen blogjes meer in dit Magazijn. Soms, zoals op dit moment, neem ik me voor er weer dagelijks een te schrijven. Gewoon over dagelijkse dingen. Zelfs met het telefoontje kan ik er een maken. Kleine moeite en leuk om te doen.
Is dat zinvol? Ach, ik ben er nog steeds van overtuigd dat je de zin zelf aan je leven moet geven en dat is voor iedereen anders.
Evenals de belangrijke dingen. Ook dat wat eerst belangrijk leek, blijkt soms uiteindelijk onbelangrijk.