Een blij hart

Het valt niet mee om oud en/of ziek te zijn. Ik zie het dagelijks om me heen gebeuren en op een of andere manier denk ik er altijd over na, zo van: wat zou ik doen en hoe zou ik willen reageren op de pijnen en problemen waarmee mijn omgeving geconfronteerd wordt, de dingen die  mij misschien ook allemaal nog te wachten staan. Natuurlijk weet ik nu ook al wel van pijnen en handycaps en probeer me daar altijd zo goed mogelijk doorheen te slaan maar ik wil door me in de narigheden van de ander te verdiepen bij mezelf dat gevoel naar boven halen in de hoop dat ik er zelf ooit goed mee om kan gaan en er nu voor de ander begrip voor kan hebben. Wat dat is weet ik niet maar ik denk dat door er nu over na te denken  ik daar op de lange duur baat bij kan hebben. Ik zou dat natuurlijk niet doen als ik er depressief van zou worden maar juist omdat ik dat niet word of daar geen aanleg voor heb, kan ik me daar wel mee bezig houden. En zoals ik al zei in de hoop dat als ik ooit  voor bepaalde dilemma's  zou komen te staan ik weet hoe ik ermee om wil gaan en welke beslissingen ik wil en zou kunnen nemen. En dan ben ik me er ook nog eens van bewust  dat het droogzwemmen is. Wanneer je er in werkelijkheid mee geconfronteerd wordt kan het wel eens heel nders uitpakken en dan moet je nog maar zien of je zwemmen kunt.

Ik herinner me  dat mijn moeder toen ze oud werd ook altijd zei: El, als ik dit of dat doe moet je het me zeggen hoor en dan doe je maar wat jou het beste lijkt. Die houding kan wel eens in mijn genen ingebakken zitten ghaghagha.  Maar toen zij echt heel oud werd 98, was er van 'haar iets zeggen' totaal niet meer aan de orde en was ze ook angstig om uit haar 'normale' omgeving te moeten of andere onzekere dingen tegemoet te zien.

Ach leren leven is niet makkelijk maar ik vind het leven  een voortdurende uitdaging war ik ook wel heel blij van word, en dat leerproces houd nooit op want de omstandigheden zijn onvoorspelbaar. Maar voor dit moment maken we er het beste van en ik prijs mezelf zo intens gelukkig dat ik op dit moment kan leven zoals ik leef en alles om mij heen zie gebeuren soms tot schreiens toe, zonder er zelf onderdoor te gaan en hoop toch ook mijn voordeel ermee te doen en er voor mijn omgeving te kunnen zijn op een aanvaardbare manier. Te doen wat ik doe met een blij hart.

Let it snow let it snow let it snow

Misschien kunnen we eens verder nadenken over het gegeven dat we allemaal als mensen uit dezelfde oerknal ontstaan zijn. Dus alle basisingrediënten die tijdens de oerknal naar builen werden geslingerd moeten in het hier en nu aanwezig zijn. Dat geld voor alle materiële zaken dat lijkt me duidelijk. En in de materie herkennen we dan een evolutie of een ontwikkeling in de tijd. Want die duur is nodig om dingen te veranderen, te ontwikkelen of samen te stellen. Relaties aan te gaan waardoor er weer nieuwe dingen kunnen ontstaan. Alle gebeurtenissen die met tijd en materie te maken hebben. Vanuit dat begin is ook ons brein ontwikkeld en daarmee ons denkvermogen. Ook zijn we met ons denken tot de ontdekking gekomen dat heel veel reacties en karakterstrukteren in de hersenen zijn opgeslagen. Emoties zijn in de hersenen terug te vinden en onze gedragingen worden door de hersenen aangestuurd. In feite allemaal motorische en materiële zaken. Zo zijn we door miljoenen jaren heen tot de mens geworden die we nu zijn. Allemaal puur realiteit. Ons denken, onze emoties het heeft allemaal bestaansrecht want het is er en komt uit de hersenen voort het is dus niet ongrijpbaar ook al lijkt het  zo maar het zijn dus allemaal fysieke en chemische processen die naar het schijnt ongrijpbare ideeën produceren . Ook al heeft de wetenschap nog niet alles ontdekt en antwoorden over de functiies van het brein. Het zijn allemaal; fysieke toestanden.

Terwijl ik dit zo zit te schrijven moet ik denken aan het ontstaansproces in een zwangerschap. In negen maanden tijd ontwikkelt zich uit een zaadje en een eitje een kompleet mens. Is het niet wonderbaarlijk. Het lijkt veel op het proces dat ik hierboven omschreef.

Maar hoe zit dat nu met dat bewustzijn. Komt dat zomaar uit het niets tevoorschijn als het niet in het brein gevonden kan worden? Wanneer worden we ons bewust. Is dat op het moment dat de hersenen iets herkennen en het oppikken? Hier dreig ik een beetje vast te lopen. Als er geen hersenwerking meer is, is er dan ook geen bewustzijn meer? Ontelbare bijna dood ervaringen die beschreven en onderzocht zijn./ o.a. door p[professor van Lommel beweren heel andere dingen.
https://pimvanlommel.nl/eindeloos-bewustzijn/

En komt dat bewustzijn ook uit het universum voort. Dat moet toch wel anders was het er toch niet, lijkt mij? Zou het in de oerknal aanwezig zijn gewest net eender als de bouwstoffen die er voor ons fysiek waren?

Er zijn zoveel vragen die we zelf op zouden kunnen lossen door ons diepere bewustzijn aan te boren

Als we dat inzien is er in de basis geen verschil tussen de kwaliteiten van het heelal en die van het individu.

Wat zou het mooi zijn als Religie zich meer bewust zou worden van de vreemde dekbeelden die ze op menselijke wijze opbouwden en als waarheden naar buiten brachten, als dogmatische waarheden die ons verstiken en als de wetenschap meer zou samenwerken met de nog niet onderzochte mogelijkheden van het bewustzijn die al zo rijk en duidelijk aanwezig zijn in persoonlijke ervaringen en onderzoekingen zoals de bijna dood ervari gen van professor van Lommel en andere wetenschappers die maar al te vaak afgewezen worden

Verder kom ik vaak tot de conclusie dat veel dogma s gebaseerd zijn op het richtlijnen geven om een goed mens te worden en  soms  zeer behulpzaam kunnen zijn maar naar de letter ook veel ellende kunnen veroorzaken.  Door daar critisch naar kijken kun je duidelijker zien  hoe aantrekking, afstoting en neutraliteit, het universele beginsel, een rol speelt in ons menszijn. Hoe het verworden is tot egoisme haat en onverschilligheid. Helaas zijn oorzaak en gevolg   verworden tot schuld en boete. Ze boezemen ons angst in waardoor we ons eigen functioneren niet meer onder ogen durven komen. Angst voor een opperwezen die we zelf creëerde omdat we onze eigen verantwoordelijkheid en angsten niet in de ogen durven zien.


Helaas

Terug naar:
https://magazijn.blogspot.com/p/een-universum-van-kwaliteiten.html

Scheppende stilte

Phiroz Mehta: Wetenschappers bijvoorbeeld, die echt nieuwe, opmerkelijke inspiratie hebben, of, nogmaals, geweldige kunstenaars wanneer ze prachtige dingen maken - dit gebeurt wanneer alles stil is van binnen, waardoor het nieuwe tevoorschijn komt, het echt nieuwe, het is een pulse van  creatie.

Citaat uit: Can humanity change.
J. Krishnamurti



Ik schreef erover in de serie: een universum van kwaliteitem. Kijk onder de kopjes En in het bijzonder 

https://magazijn.blogspot.com/2019/11/een-scheppende-en-levende-kracht.html

 Zo werkt het dus en niet alleen volgens mij. We zouden tot veel meer in staat zijn en bewuster leven wanneer we in staat zouden zijn in aandacht vanuit een innerlijke stilte te leven in betrokkenheid met dat wat is.

Die weg gaan geeft antwoord op vele vragen.
En stilte betekent niet slapen 🤗🤣

Witte kerst?

Ik luister naar een kerstconcert van Corelli terwijl ik op mijn tablet dit berichtje schrijf. Het is mooi en ik hoop dat de bewoners van Vreedenhoff vanmiddag het ook fijn zullen vinden om ernaar te luisteren als ik het muziekuurtje in een van de huiskmers verzorg samen met een andere vrijwilliger die de thee of koffie verzorgt.
En dan is het weer weekend. De weken vliegen door mijn  vingers het gaat allemaal veel te snel en als ik zo af en toe wat langer in bed blijf gaan de dagen nog sneller.  Ik slaap tegenwoordig nog maar zo'n 4 of 5 uurtjes per nacht maar dan lijkt het wel of ik af en toe slaap in moet halen. Heerlijk lekker lang uitslapen. Maar vanmorgen was ik alweer om 6 uur wakker en we liggen nooit voor 1 uur in bed. Nou ja. Misschien vernadert dat ritme wel weer een keer. Niets veranderlijker dan een mens.

De kerstboom staat dus daar kunnen we het weekend ook weer van genieten. En nu wil ik toch binnenkort eens kijken of er ook nog iets interessants te melden is. Of zou bovenstaand gewoon goed genoeg zijn?

Kom ik en oude foto tegen van 7 jaar geleden. Sjonge jonge. Toen stonden we er toch heel anders voor. Ging ik nog 5.30 uur mijn bed uit want Fer werkte nog, keek ik naar buiten en zag ik dit.

Ik ben blij dat als ik door de andere ramen kijk ik het park zie.
Maar dit is toch ook prachtig. Ik ben benieuwd of het dit jaar weer een witte kerst wordt.