Een nieuwe dag

Fer is vanmorgen weer vroeg de deur uitgegaan. Wat zou het heerlijk zijn als dat niet meer nodig was. Regen en guur weer. Hij vindt het niet zo erg tussen kerst en Nieuwjaar te moeten werken. Als ik hem gedag zwaai is hij in het donker bijna niet te zien voor mij. De contrasten zijn te laag. Alleen het lichte gezicht kan ik met moeite onderscheiden.

Gelukkig is de Macula Degeneratie nog niet zo slecht en kan ik hopelijk net als mijn moeder tot op hoge leeftijd goed blijven zien. Bij haar sloeg de degeneratie pas echt toe boven haar negentigste. Het is maar de vraag of ik dat haal.  Ik kan alles nog goed zien, maar bij deze donkere extreme omstandigheden is het wel duidelijker. Ik kijk overdag om de vage vlekken heen die het oog belemmeren. 's Avonds als mijn ogen vermoeid zijn is het moeilijker met lezen, dat lukt niet meer en is te vermoeiend. Maar dan hebben we altijd ook de computer nog en die is contrastrijk en meer helder.

Er ligt weer een nieuwe dag op me te wachten. Hopelijk kom ik klaar op de details na, met het Magazine, want vanmiddag ga ik naar een zieke vriendin die wat hulp nodig heeft.
Het moet vreselijk zijn als je je armen niet meer kunt gebruiken en nog wacht op onderzoeken en een diagnose. Er kan geen huishoudelijke hulp worden aangevraagd omdat er geen diagnose is. Alleen heel noodzakelijke verzorging bij aan en uitkleden wordt er dan gegeven en intussen moet je maar zien hoe je de dag doorkomt. Niets kun je, geen eten koken zelfs het eten op zich is moeilijk. Voorlopig is er voor haar nog geen goede oplossing.

Wat is meditatie?

Ik vond een logje op mijn oude weblog en bewerkte het een beetje.

Krishnamurti is daar heel duidelijk over. Hij heeft het niet over zitten op een kussentje maar gaat uit van totale aandacht.

In zijn boek: Het licht in jezelf zegt hij:

Meditatie is de totaliteit van het leven volkomen bevatten; en vandaaruit komt het juiste handelen. Meditatie is absolute stilte van de geest. Geen relatieve stilte of stilte die het denken heeft geprojecteerd en gestructureerd, maar de stilte van orde, en dat is vrijheid. Alleen in die totale, volkomen, onvervalste stilte is dat wat waarheid is, wat eeuwig is.

Dat is meditatie.

 Als hij weet wat het betekent zo in het leven te staan, kan ieder mens het leren om zo in het leven te staan. Vrijheid is wat we allemaal verlangen. Maar vanzelf zal het niet gaan. Leven in aandacht is dus een eerste vereiste. Hoe realiseer ik dat?

Wat ik wel weet is dat zonder de oefeningen op mijn kussentje mijn gedachten alle kanten opvlogen. Onbeheersbaar en niet geconcentreerd afdwaalden. Ze gingen als het ware hun eigen gang zonder dat ik er invloed op uit kon oefenen. Na veel oefenen in aandachtig opmerken op mijn kussentje herken ik af en toe een moment van stilte en vrijheid. Mijn gedachten vliegen niet meer alle kanten op en er komt ruimte die vrijheid in zich draagt. Na veel oefenen komt er ook in het dagelijks leven meer aandachtige opmerkzaamheid van mijn functioneren. Die rust van mezelf leren (her)kennen in alle dingen die in mijn geest opkomen en tot rust brengen, weer weg laten vloeien, brengt niet alleen meer vrijheid met zich mee, maar ook meer begrip.

De onderste sport van de ladder, want daarna begint het leven pas.

Het kruis

Het kruis was van de kerk afgebroken.

Je zou het als een symbool kunnen zien van de kerkelijke ontwikkelingen. De kerk hier vlakbij, die op regelmatige tijden zijn klokken laat horen, wordt volgend jaar gesloten. Het gebeier dat altijd een dorpsgevoel bij me oproept zal er dan niet meer zijn. Ondanks excessen in de kerk gaat er toch ook veel verloren met de leegloop. Uiteindelijk zou geloofsbeleving los van het instituut moeten staan en voor ieder persoonlijk kan het instituut, als het integer functioneert een ondersteuning zijn. Een verschraling van de samenleving.  Maar helaas....

Ik heb het kruis toch weer op het keramiek kerkje teruggeplaatst toen mijn kleinzoon hem in de doos vond, maar ik heb het nog altijd niet vastgelijmd. De kerst is intussen ook voorbij en alle versieringen kunnen weer opgeruimd maar het wit, rood en zilvergeflonker mag nog even blijven staan. Ik vind het wel leuk al die pruttel rondom zo tijdens de jaarwisseling.

Extra aandacht

Gisteren heb ik erg veel tijd aan web(streepje)log besteed. Ik heb daar alles eens bekeken en zag dat ik er wel mee aan het werk kon. Het vervelende is dat ik erg veel foto's kwijt ben en de categorieën niet meer corresponderen. Daar ben ik al 'even' mee bezig geweest. maar daar gaat toch teveel tijd inzitten. Want...
Nu moet ik  echt verder aan het werk met het Magazine voor Jewel Heart, daar is nog veel voor te doen.

Nu de computer in de kamer staat ben ik er af en toe niet meer achter vandaan te branden. Toch maar weer eens meer discipline aanschaffen want er zijn ook nog andere zaken. Het is maar goed dat af en toe andere verplichtingen roepen.

Bedden verschonen, stofzuigen, etc. want Helma komt niet. Daar staat tegenover dat er vanmiddag geen Boeddhistische lessen zijn bij Veroni. Heb ik de hele middag de tijd voor andere dingen en zal ik vandaag eens extra aandacht besteden aan mijn meditaties.