zondag 22 november 2020

rondhobbelen

 Ziezo eens even iets dag dagelijks schrijven denk ik dan. Want dat is toch waar het dagelijks leven om draait. Je draai kunnen vinden in het dag dagelijkse. Ja werkelijk er gaat niets boven het hier en nu. Je daar goed kunnen voelen is het belangrijkste daar is al het spirituele in mijn visie voor bedoeld. 


In de eerste alinea zie je het alweer gebeuren hihihi. Dan begin ik met iets wat ik wil of ga doen en  kom uiteindelijk bij iets heel anders aan. Zwaan kleef aan, noemen ze dat.


En dan lees ik mijn blogje over en denk. 



Het gaat helemaal niet alleen over het dag dagelijkse maar ook en zelfs meer over hoe ik dat doe dus past het beter in mijn eigen wijze want mijn dag dagelijkse is net zo goed mijn eigen wijze.  Volg je het nog.?

Nou als het dan toch meer over het mijn eigen wijze gaat, de manier waarop ik het dag dagelijkse in het teken daarvan probeer te zetten dan verhuis ik dat blogje toch  naar mijn eigen wijze.

Nou ja zo is het wel weer genoeg geweest want er zit geen kop of staart aan. Dat op mijn eigen wijze publiceer ik dan wel weer een keer en dit blijft mooi in het magazijn.

Heerlijk zondagje. Beetje regen voor het groen dat nu bijna verdwenen is. Zo even aan tafel ontbijten, een beetje rondhobbelen , een wandelingetje als het droog is of misschien wel in de regen. Wat wil een mens nog meer?

O ja en de bloemen moet ik ook weggooien Twee weken genoten van die Amarillussen. Ik had er een stokje ingestoken zodat ze niet zouden knakken maar nu zijn ze werkelijk helemaal op.


Ja ja die foto had ik al geplaatst, maar die afgetakelde die er nu staan, tja die kunnen echt niet meer.




zaterdag 21 november 2020

Weekendgevoel

 Soms verbaas  ik me over de dingen die zo ingesleten zijn in een lang leven. De dingen die we altijd maar weer herhalen en waar we aan gewend zijn geraakt. 

Lang nadat ze niet meer noodzakelijk zijn blijf ik toch bepaalde gewoonten herhalen. Of zijn er dingen die ik heel opmerkelijk vind. Neem nou bijvoorbeeld het weekend. Heerlijk vind ik dat en zou willen dat het weekend veel langer duurde. Het gevoel dat ik daarvoor heb, komt voort uit een lang werkzaam leven waarin het weekend betekende dat we thuis zijn. Leuke dingen kunnen doen of klusjes waar je door de werkzaamheden van 'door de week' niet aan toe kwam.  Het weekend gevoel is gewoon een goed gevoel.

Maar nu is dat toch niet meer nodig. De pensionado heeft dagelijks weekend en toch werkt dat weekend gevoel altijd nog door.  Maar ik moet er bij zeggen dat zo langzamer hand, na vijf jaar pensioen al weer, ook dat weekend gevoel de hele week door kan blijven werken. 

Het is maar net waar ik me op focus.




donderdag 19 november 2020

Alles groen

 Vanmiddag weer een zoom beieenkomst met een klein groepje in Arnhem van het Jewel Heart centrum Nijmegen samen met Veroni Steentjes. Zij is de oprichtster van STICHTING INTERMOBIEL

Dat wordt weer een enerverende middag

:Intermobiel.com is een digitale ontmoetingsplaats voor en door jongeren met een 8lichamelijke handicap of chronische ziekte die minder mobiel zijn of aan huisgebonden en voor de omgeving van deze jongeren. De informatie op deze website is waardevol voor iedereen met een handicap en hun omgeving, ongeacht leeftijd en ziekte. Iedereen is dus welkom op deze site!.

Een prachtig initiatief waar ze veel energie in steekt ondanks haar eigen zware beperkingen.

Als ik hier naar buiten kijk, lijkt het prachtig weer maar ik heb begrepen dat het een stuk kouder is dan gisteren. 
Gisteren namen we oliebollen mee o jeee, niet gisteren maar het was alweer eergisteren. Nu eerst maar eens een kopje koffie met zo n heerlijke 'vetsmaker'. 

En misschie zo nog snel even een lekker wandelingetje door het park.

Kijk zo zouden we de wereld in moeten richten. Overal zoveel mogelijk groen. Op daken en langs huizen en straten, overal groen. Dit plaatje komt van internet en is hoe Amsterdam er dan uit zou zien. Prachtig toch, ik maakte een schermopname van wat we tijdens het zoomkoffieuurtje te zien kregen vanuit het kunstenaars centrum. Motel Spatie.





woensdag 18 november 2020

Niks meer



 Lees ik net bij vlasje hoe consequent en doordacht zij haar energie verdeelt. Daar kan ik wel wat van leren. Ik zit hier weer uitgeteld op de bank. Toch weer iets teveel hooi op mijn vork. Het wandelingetje naar de apotheek, daar had ik het bij moeten laten. Foei wat was ik moe toen ik thuiskwam. Het was een heerlijke wandeling maar de ene keer kost het me veel meer moeite een eindje te wandelen dan de andere keer. En terug, ja dat moet gewoon. Maar nee. Dan ben ik al erg moe en dan ga ik toch in huis nog door met klusjes. 

Nu lekker niks meer tot buuv komt. 





Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...