Ff weg

Soms schieten er dingen door mijn hoofd en dan denk ik: dat moet ik opschrijven. Maar dat doe ik niet. En als ik dan zoiets zou willen gebruiken dan heb ik het niet meer paraat. Heb jij dat nou ook?

De vakantietijd is alweer bijna voorbij en dan komt er weer een meer wekelijkse routine. Nu weet ik soms niet welke dag het is. Het lijkt af en toe wel ieder dag zondag. Vooral zoals nu want nu gaan we weer even naar buiten en natuurlijk met het fototoestel. Er is wel regen voorspeld maar volgens buienradar komt het niet hier overheen. Dus daar gaan we weer. Gewapend met fototoestel en hoed om de ogen rust te geven.

Genoten

Vanmorgen zijn we weer wezen fotograferen in de Heemtuin. Hier vlak achter onze flat. Dat is altijd weer genieten. We hoeven niet ver van huis te gaan om het vakantiegevoel te krijgen.
De zon stond al hoog aan de hemel en eigenlijk is het voor het fotograferen mooier in de vroege morgen of de late middag te fotograferen met strijklicht.
En niet alleen voor de foto's maar ook voor mijn ogen die de hoge lichten slecht verdragen. Maar gelukkig gaan we samen en Ferry maakt me opmerkzaam van wat ik in de wirwar van lichten en vormen niet zie.

Dagelijks ben ik me ervanbewust hoe heerlijk het is te kunnen zien, fotograferen en schilderen. Ook al gaan mijn ogen achteruit, ik hoop het nog lang vol te houden ook al is het op een lager nivo.

Toch weer met leuke foto's thuisgekomen. En...genoten.

Nieuwe vase

Het leven is heel wat rustiger geworden. We hoeven bijna nooit meer de wekker te zetten om op te staan en kunnen op enkele verplichtingen na bijna iedere dag doen en laten wat we willen.
Nou ja eigenlijk zijn er zo na twee jaar weer allerlei nieuwe vaste gewoonten ingeslopen die toch verplichtend zijn en ook dat is goed. Blijft overeind dat de stress van verplichtingen is verdwenen en ik zorg er ook wel voor niet teveel hooi meer op mijn vork te nemen.
Heel lang heb ik verplichtende taken gehad in het Verzorgingshuis waar ik een kleine 10 jaar werkte. Daarna jarenlange mantelzorg en dan als laatste mijn moeder die ik dagelijks bezocht en zes jaar geleden overleed.
En dan waren er de vrijwillege taken en cursussen bij de theosofische vereniging en Boeddhistiche Sanga van Jewel Heart.
Het was een drukke en mooie tijd waar ik heel veel van heb geleerd.

En nu ben ik dus in weer een andere vase van mijn leven terecht gekomen. Toch weer wat werkzaamheden op me genomen, niet zo frequent wel intensief. Dat past wel bij me.

Tijden veranderen

Jarenlang schreef ik een dagelijks blogje in het Magazijn. Daar beleefde ik veel plezier aan en ik vond het zinvol. Vooral de overdenkingen boeide mij zelf altijd het meeste.
Tijden veranderen en nu komen er bijna geen blogjes meer in dit Magazijn. Soms, zoals op dit moment, neem ik me voor er weer dagelijks een te schrijven. Gewoon over dagelijkse dingen. Zelfs met het telefoontje kan ik er een maken. Kleine moeite en leuk om te doen.

Is dat zinvol? Ach, ik ben er nog steeds van overtuigd dat je de zin zelf aan je leven moet geven en dat is voor iedereen anders.

Evenals de belangrijke dingen. Ook dat wat eerst belangrijk leek, blijkt soms uiteindelijk onbelangrijk.